Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. IV SA/Wr 392/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Julia Szczygielska (spr.), Sędziowie sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska, sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Protokolant Aleksandra Markiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 21 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi J. Z. na decyzję [...] Odwoławczej Komisji Stypendialnej Uniwersytetu [...] we W. z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium rektora dla najlepszych studentów I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od [...] Odwoławczej Komisji Stypendialnej Uniwersytetu [...] we W. na rzecz skarżącej J. Z. kwotę 200 (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego .
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 26 października 2012r. skarżąca J. Z. - studentka [...] roku studiów [...] stopnia o kierunku [...] na Wydziale [...] Uniwersytetu [...] we W. - zwróciła się o przyznanie jej stypendium Rektora dla najlepszych studentów na rok akademicki 2012/2013.
Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...] Odwoławcza Komisja Stypendialna Uniwersytetu [...] we W. nie przyznała skarżącej stypendium Rektora dla najlepszych studentów, stwierdzając, że zdobyta przez wnioskodawczynię liczba 24,50 punktów jest niewystarczająca do otrzymania przedmiotowego stypendium, ponieważ minimalna liczba punktów uprawniająca do tego świadczenia została ustalona na poziomie 25,50 punktów.
[...] Odwoławcza Komisja Stypendialna Uniwersytetu [...] we W. decyzją z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.
Powyższa decyzja została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który wyrokiem z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt IV SA/Wr 253/14 uchylił obie wydane w sprawie decyzje, wskazując, że organy orzekające nie odniosły się w uzasadnieniach decyzji do argumentacji skarżącej w kwestii zaliczenia jej pracy jako publikacji naukowej. Sąd w szczególności wskazał, że w uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ powinien wyjaśnić stronie zasadność przesłanek którymi kierował się przy załatwieniu sprawy oraz wskazać fakty, które uznał za udowodnione, dowody na których się oparł oraz przyczyny dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, a także odnieść się do podniesionych w sprawie zarzutów.
