Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. III SA/Łd 1079/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.), Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, , Protokolant specjalista- Dominika Janicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2016 roku sprawy ze skargi Z. B., W. B., A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o umorzeniu postępowania rozgraniczeniowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Z. B., W. B. i A. B., utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy I. z dnia [...] o umarzeniu postępowania rozgraniczeniowego pomiędzy nieruchomościami położonymi w I., oznaczonymi w ewidencji gruntów jako działki nr 1411 i 1412.

W uzasadnieniu tej decyzji wskazało, że Wójt Gminy I. decyzją z dnia [...] umorzył na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. w zw. z art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U z 2005r. nr 240, poz. 2027 ze zm.), zwanej dalej p.g.k., postępowanie rozgraniczeniowe, a sprawa rozgraniczenia została przekazana z urzędu do Sądu Rejonowego w T. Przedmiotem postępowania prowadzonego przez Wójta Gminy I. było ustalenie granicy pomiędzy działkami gruntu oznaczonymi nr 1411 i nr 1412, a nie ustalenie linii brzegowej zbiornika wodnego znajdującego się na działce nr 1412. Odnosząc się do zarzutów zawartych we wniosku z dnia 3 czerwca 2015r. o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...], w którym podnoszono m. in. naruszenie art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 18 lipca 2001r. - Prawo wodne (Dz.U. z 2005r. nr 239, poz. 2019 ze zm.), zwanej dalej p.w., Wójt Gminy I. w piśmie z dnia 18 czerwca 2015r., uznał ten zarzut za bezzasadny. Wyjaśnił, iż co prawda na działce nr 1412 położony jest zbiornik wodny, będący starorzeczem rzeki P., jednakże granica między działkami nie biegnie wzdłuż linii brzegowej. Świadczy o tym projekt rozgraniczenia sporządzony zarówno przez geodetę upoważnionego przez Wójta, jak i projekt sporządzony przez biegłego w postępowaniu sądowym. Postępowanie prowadzone przez Wójta nie miało na celu ustalenie linii brzegowej, bo nie tam przebiega granica między nieruchomościami, lecz wskazanie granicy na gruncie. Przepis art. 15 ust. 1 pkt 3 p.w., nie mógł więc mieć zastosowania w niniejszej sprawie. Zgodnie ze znajdującym się w aktach sprawy wypisem z rejestru gruntów działka nr 1412 o łącznej powierzchni 3,7283 ha składa się z następujących użytków: pastwiska trwałe PsV o powierzchni 0,5330 ha, pastwiska trwałe PsVI o powierzchni 0,0377 ha, pastwiska trwałe PsVI o powierzchni 2,2817 ha, lasy Ls o powierzchni 0,1264 ha, rowy W o powierzchni 0,0336 ha, nieużytki N o powierzchni 0,7159 ha. Skoro grunty działki nr 1412 figurowały w ewidencji gruntów jako: użytki rolne, lasy, rowy i nieużytki, to do rozgraniczenia tych gruntów nie mogły mieć zastosowania przepisy p.w., lecz p.g.k. W ocenie organu administracji z samego faktu, iż działka nr 1412 stanowiła własność Gminy I., nie można wyciągać wniosku, że postępowanie rozgraniczeniowe prowadzone przez Wójta Gminy było "obarczone brakiem należytego obiektywizmu", a tym bardziej, że decyzja o umorzeniu tego postępowania została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Naruszenie przepisów procedury czy zasad ogólnych postępowania administracyjnego może stanowić podstawę do eliminacji z obrotu prawnego decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa, jednakże tylko wtedy, kiedy naruszenie będzie oczywiste i niewątpliwe oraz skutkować będzie wadą tkwiącą w samej decyzji. Naruszenie przepisów postępowania może polegać w szczególności na niedopełnieniu przez organ wynikających z przepisów prawa obowiązków lub uniemożliwieniu stronie skorzystania z jej uprawnień procesowych. W ocenie organu administracji skarżący nie podali żadnego konkretnego argumentu, który pozwalałby na uznanie, iż postępowanie rozgraniczeniowe prowadzone przez Wójta Gminy I. (aczkolwiek czynności dokonywał upewniony geodeta) było obarczone "brakiem należytego obiektywizmu". Trudno doszukiwać się w decyzji o umorzeniu administracyjnego postępowania o rozgraniczenie nieruchomości między działką nr 1412 a działką nr 1411 nieobiektywnego działania Wójta Gminy, który miałby zmierzać do uzyskania korzystnego dla gminy rozstrzygnięcia. Decyzja wydana na podstawie art. 34 ust. 2 p.g.k. nie rozstrzyga sprawy rozgraniczenia co do istoty, a jedynie kończy postępowanie administracyjne. Decyzja taka nie zawiera merytorycznego rozstrzygnięcia dotyczącego przebiegu granic. Wymienia jedynie powody uniemożliwiające merytoryczne zakończenie sprawy w postępowaniu administracyjnym. Sprawa rozgraniczenia przekazana zostaje z urzędu do rozpatrzenia sądowi. Podjęte przez Wójta Gminy I. rozstrzygnięcie nie stoi w oczywistej sprzeczności z treścią zastosowanych w sprawie przepisów prawa (art. 34 ust. 2 p.g.k.), a tylko w tej sytuacji istniałyby przesłanki do stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Ewentualne naruszenie przepisów postępowania powinno być eliminowane w innym postępowaniu nadzwyczajnym, tj. poprzez instytucję wznowienia postępowania w oparciu o przesłanki określone w art. 145 § 1 k.p.a. Oba tryby weryfikacji decyzji nie są dla siebie konkurencyjne, co oznacza, że nie mogą być stosowane zamiennie. Wydanie decyzji przez pracownika lub organ administracji publicznej, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 24, 25 i 27 k.p.a. stanowi przesłankę wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 3 k.p.a. W sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji nie można powoływać się na przyczyny wznowienia postępowania. Którakolwiek z podstaw wznowienia postępowania nie może być zarazem przyczyną stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej. Dlatego nie można stwierdzić nieważności decyzji z tej przyczyny, że zostały naruszone przepisy o właściwości organów, poprzez niewyłączenie się organu od udziału w sprawie. Są to dwie zupełnie różne przesłanki weryfikacji decyzji w dwóch różnych trybach. Decyzja Wójta Gminy I. z dnia [...] umarzająca postępowanie rozgraniczeniowe pomiędzy nieruchomościami położonymi w I., oznaczonymi w ewidencji gruntów, jako działki nr 1411 i nr 1412, nie jest dotknięta kwalifikowanymi wadami wskazanymi w art. 156 § 1 pkt 1 i 2 k.p.a., jak również pozostałymi, wymienionymi w art. 156 § 1 pkt 3-7 k.p.a.