Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 3 lutego 2016 r., sygn. II SA/Ol 80/16

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku spółka A o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi spółka A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" r. nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Spółka A (dalej jako: "Spółka"), reprezentowana przez radcę prawnego Dawida Sokołowskiego, w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" r., nr "[...]", utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" r. w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gier na automatach, poza kasynem gry, tj. na stacji paliw "[...]", zawarła m.in. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu tegoż wniosku wskazała, że nie budzi wątpliwości okoliczność, iż decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej jest decyzją podlegającą wykonaniu. W sprawie tej nie zachodzą przesłanki negatywne do rozpoznania wniosku, gdyż skarżona decyzja jest decyzją ostateczną i w związku z tym wykonalną, a nie istnieje jakikolwiek przepis prawa powszechnie obowiązującego wyłączający wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji. Wobec fakultatywnego charakteru instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji strona uzasadniła swój wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi, w szczególności wskazując na brak jednolitego stanowiska w łonie Służby Celnej co do charakteru gier na urządzeniu, różną praktykę organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego oraz istotne wątpliwości co do waloru dowodowego opinii biegłego i brak jego kompetencji do rozstrzygania w sprawie w miejsce specjalisty z jednostki badającej. Przytoczono liczne orzeczenia sądów administracyjnych, w których orzeczono o zasadności skargi i uchyleniu zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Celnej oraz poprzedzającej jej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego. Spółka wymieniła także konkretne orzeczenia sądów administracyjnych, w których wstrzymywano wykonania zaskarżonej decyzji w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry, przytaczając argumenty sformułowane w uzasadnieniach tych orzeczeń.