Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 30 marca 2016 r., sygn. III SA/Gl 1232/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman, Sędzia WSA Krzysztof Kandut (spr.), Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2016 r. przy udziale - sprawy ze skargi L. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...],[...] Dyrektor Izby Skarbowej w K., po rozpatrzeniu odwołania L. J., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "A", od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za wrzesień 2012 r. w wysokości [...] zł - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.
Decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym sprawy:
W dniu [...] r. L. J. złożył deklarację VAT-7 za wrzesień 2012 r. wykazując nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości [...] zł, w tym do zwrotu na rachunek bankowy [...] zł oraz do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy [...] zł. Zwrotu organ dokonał w dniu [...] r.
W 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. przeprowadził kontrolę podatkową działalności gospodarczej prowadzonej przez L. J. w zakresie podatku od towarów i usług i zasadności zwrotu tego podatku, w tym transakcji wewnątrzwspólnotowych w okresie od kwietnia do grudnia 2012 r. W związku z poczynionymi ustaleniami kontroli, wszczęte zostało postępowanie podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług za wrzesień 2012 r., w efekcie którego organ I instancji wydał decyzję z dnia [...] r. określająca zobowiązanie w podatku od towarów i usług za wrzesień 2012 r. w wysokości [...] zł, w miejsce deklarowanej w/w nadwyżki. Organ podatkowy stwierdził, że - mając na uwadze art. 42 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm. - dalej zwana w skrócie: ustawa VAT) oraz zebrany w sprawie materiał dowodowy - podatnik nie spełnił przesłanek pozwalających na zastosowanie stawki VAT 0% w odniesieniu do transakcji udokumentowanych fakturami wystawionymi na rzecz "B" s.r.o. (pozycje 2,4 i 5 rejestru sprzedaży za wrzesień 2012 r.). Według ustaleń organu, dostawy nie były dokonywane na rzecz spółki "B", co potwierdziły czeskie władze podatkowe, lecz na rzecz nieskonkretyzowanego odbiorcy, a tym samym podatnik winien opodatkować przedmiotową sprzedaż zgodnie z art. 41 ust. 1 w powiązaniu z art. 146a pkt 1 ww. ustawy VAT, tj. wg stawki VAT 23 %.
