Postanowienie WSA w Lublinie z dnia 15 marca 2016 r., sygn. III SA/Lu 813/15

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Robert Hałabis (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kowalczyk, Sędzia WSA Iwona Tchórzewska, Protokolant: Referent stażysta Paweł Kobylarz, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 1 marca 2016 r. sprawy ze skargi A. R. Spółki [...] z siedzibą w [...] na czynność Województwa [...] reprezentowanego przez Marszałka Województwa [...] z dnia [...] r. w przedmiocie ogłoszenia o zamiarze bezpośredniego zawarcia umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego w wojewódzkich przewozach pasażerskich o charakterze użyteczności publicznej w transporcie kolejowym postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 28 maja 2015 r. A. R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na czynność Województwa L. podjętą w sprawie ogłoszenia zamiaru bezpośredniego zawarcia umowy, o którym mowa w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, to jest zawiadomienia z dnia [...] kwietnia 2015 r. opublikowanego w Biuletynie Informacji Publicznej w dniu 28 kwietnia 2015 r.

Zaskarżonej czynności skarżąca zarzuciła naruszenie:

1) prawa miejscowego, to jest Planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego w województwie [...], poprzez jego niezastosowanie i wybór operatora świadczącego usługi publiczne w niekonkurencyjnym trybie;

2) tzw. swobód traktatowych wynikających z Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, to jest przepisów art. 49-55 TFUE (swoboda przedsiębiorczości), art. 56-62 TFUE (swoboda świadczenia umów), art. 18 TFUE (zasada niedyskryminacji i równego traktowania), poprzez ich niezastosowanie i bezpodstawne uznanie, że organizator może zawrzeć umowę jedynie ze spółką P. R. Sp. z o.o.;

3) podstawowych zasad postępowania administracyjnego, to jest art. 6, 8 i 11 k.p.a., poprzez działanie organu w sposób wykraczający poza ramy określone przez przepisy prawa, prowadzenie postępowania w sposób niepogłębiający zaufania obywateli do władzy publicznej oraz niewyjaśnienie zasadności przesłanek, którymi kierował się organ.