Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 15 marca 2016 r., sygn. II SA/Ol 187/16

Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2016r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. B. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia 16 grudnia 2015r. nr [...] w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

J. B. reprezentowany przez radcę prawnego D. S., w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia 16 grudnia 2015r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w O. z dnia 10 września 2015r. w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 36.000 zł z tytułu urządzania gier na dwóch automatach [...] [...] oraz [...] poza kasynem gry, tj. w barze "[...]" przy ul. [...] w E., zawarł m.in. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na zasadzie art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że nie budzi wątpliwości okoliczność, iż decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej jest decyzją podlegającą wykonaniu. W sprawie tej nie zachodzą przesłanki negatywne do rozpoznania wniosku, gdyż skarżona decyzja jest decyzją ostateczną i w związku z tym wykonalną, a nie istnieje jakikolwiek przepis prawa powszechnie obowiązującego wyłączający wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji. Wobec fakultatywnego charakteru instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji strona uzasadniła swój wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi, w szczególności wskazując na brak jednolitego stanowiska w łonie Służby Celnej co do charakteru gier na urządzeniu oraz różną praktykę organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, a także istotne wątpliwości co do waloru dowodowego opinii biegłego i brak jego kompetencji do rozstrzygania w sprawie w miejsce specjalisty z jednostki badającej. Przytoczono sygnatury wyroków sądów administracyjnych, w których orzeczono o zasadności skargi i uchyleniu zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Celnej oraz poprzedzającej jej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego. Zatem w ocenie pełnomocnika skarżącego ziściły się wszelkie przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Powołano przy tym orzeczenia innych sądów administracyjnych odnośnie wniosku o wstrzymanie zaskarżonych decyzji.