Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 9 marca 2016 r., sygn. I SA/Po 42/16

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont po rozpoznaniu w dniu 09 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku XA o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi XA na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] listopada 2015 r., Nr 3900[...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

XA w skardze na powyższą decyzję wniósł o wstrzymanie jej wykonania. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że nieuwzględnienie wniosku skutkować będzie realnym zagrożeniem dla dalszego bytu skarżącego i jego rodziny, oraz wiążącą się z tym znaczną szkodą oraz trudnymi do odwrócenia skutkami.

Skarżący jest głównym żywicielem swojej rodziny. Posiada na swoim utrzymaniu żonę. Utrzymuje się z działalności gospodarczej - gastronomicznej, polegającej na prowadzeniu Baru [...] " przy ul.[...] . Działalność tą z uwagi na problemy zdrowotne planuje zakończyć wraz z końcem roku 2015. Z tytułu swojej działalności, prowadzonej w roku obrotowym 2014, skarżący osiągnął dochód brutto w łącznej wysokości [...] zł, co dało średnio miesięczny dochód brutto na poziomie [...] zł. Z analizy zestawienia obrotów, sporządzonych za okres od stycznia 2015 r. do listopada 2015 r. wynika, że dochód brutto skarżącego wyniósł [...]zł, co daje miesięczny dochód brutto na poziomie [....] zł (netto [...] zł). Dochód uzyskiwany przez skarżącego w całości przeznaczany jest na zaspokojenie potrzeb jego rodziny, w tym na zaspokajanie wszelkich zobowiązań skarżącego. Skarżący nie posiada żadnych innych składników majątkowych, z których orzeczona zaskarżoną decyzją kara pieniężna mogłaby zostać wyegzekwowana, w szczególności nie posiada składników, które mógłby łatwo spieniężyć, celem zaspokojenia ww. kary pieniężnej. Skarżący nie posiada także oszczędności, z których mógłby zaspokoić roszczenie Urzędu Celnego, oczekując następnie na rozstrzygnięcie merytoryczne niniejszej skargi. W tym stanie oczywistym jest, że egzekucja, której przedmiotem będzie ww. kara pieniężna w kwocie aż [...] zł skierowana zostanie do jedynego składnika majątkowego skarżącego - bieżącego dochodu z prowadzonej działalności, w związku z zamiarem zakończenia tej działalności z końcem roku 2015, do składników osobistych skarżącego, co może mieć poważne i nieodwracalne konsekwencje dla skarżącego i jego rodziny. ocena zasadności niniejszego wniosku o wstrzymanie wykonalności zaskarżonej decyzji, winna być podejmowana z uwzględnieniem okoliczności wszczęcia i prowadzenia przez Naczelnika Urzędu Celnego w [...] przeciwko XA innego, podobnego postępowania o wymierzenie kary pieniężnej, również w kwocie [...] zł (sygn. akt[...] ), znajdującego się już na etapie odwoławczym, a więc w którym w niedalekiej przyszłości, uwzględniając aktualną politykę organów celnych, należy spodziewać się decyzji ostatecznej wymierzającej karę pieniężną (w prowadzonym przez skarżącego lokalu Urząd Celny w [....] dokonał dwukrotnie zatrzymania, łącznie 6 sztuk automatów do gier, należących do firmy A sp. z o.o.). Choć kwota [...] zł, która stanowi wymierzoną przez organ celny w niniejszym postępowaniu karę, nie jest znaczną szkodą w rozumieniu art. 61 § 3 p.p.s.a., to jednak nie można odmówić takiego charakteru, uwzględniając, że w zasadzie odpowiada ona kwocie rocznego dochodu skarżącego, a nadto traktując ją łącznie z ww. postępowaniem w sprawie wymierzenia kary pieniężnej, stanowi dla niego kwotę niemożliwą do uregulowania (odpowiadającą dwuletniemu dochodowi, jaki osiąga skarżący). Skarżący podkreślił, że łączna suma kar pieniężnych w sprawach, których wspólnym mianownikiem jest błędne przekonanie organu celnego o posiadaniu przez skarżącego statusu "urządzającego gry" jak również o prowadzeniu przez skarżącego działalności bez zezwolenia, wynosi [...] zł, a zatem stanowi kwotę pieniężną, której zapłata wykraczałaby poza możliwości płatnicze skarżącego w realiach gospodarczej kondycji wyznaczanej przedmiotem jego działalności (prowadzenie baru szybkiej obsługi). Trudno zaś przyjąć aby tymczasowa ochrona w takich przypadkach nie była efektywnie możliwa, zwłaszcza dostrzegając, że w istocie nakładanie kar na przyjętej przez organy podstawie, w realiach postępowań polega również na uskutecznianiu przepisu z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czyli na działaniu z naruszeniem prawa europejskiego, co obliguje Sąd krajowy do udzielenia ochrony tymczasowej w drodze zastosowania najbardziej zdatnej do tego normy prawa krajowego, którą w niniejszej sprawie (postępowaniu sądowoadministracyjnym) jest regulacja z art. 61 § 3 p.p.s.a.