Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 18 kwietnia 2016 r., sygn. II SA/Ol 384/16
Gry losowe
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2016r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Spółki o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Spółki na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
Spółka reprezentowana przez adwokata Denisa Woźniaka, w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w E. z dnia 30 listopada 2015r. w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 24 000 zł z tytułu urządzania gier na 2 automatach [...] poza kasynem gry, tj. lokalu [...] przy ul. [...] w E., zawarła m.in. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z uwagi na realne niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącej znacznej szkody oraz trudnych lub wręcz niemożliwych do odwrócenia skutków, jakie dla skarżącej może spowodować wykonanie zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu podano, że działalność w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych stanowi główne źródło dochodów Spółki, a w braku udzielenia tymczasowej ochrony z art. 61 p.p.s.a. mogą wystąpić niemożliwe wręcz do odwrócenia skutki w postaci znacznego utrudnienia prowadzenia przez Spółkę przedmiotowej działalności gospodarczej czy też wręcz jej zaprzestania. Podniesiono, że sytuacja finansowa Skarżącej nie jest stabilna i nawet stosunkowo "nieznaczna" kara finansowa może prowadzić do zachwiania jej kondycji. Wyegzekwowanie wymierzonej Spółce kary pieniężnej może zatem przyczynić się do wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, a zatem takiego uszczerbku (w tym przypadku o charakterze majątkowym), który nie będzie mógł być usunięty przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Wskazano, że do wniosku dołączony został rachunek zysków i strat oraz sprawozdanie finansowe na dzień 31 grudnia 2014r., z których jednoznacznie wynika, że płynność finansowa Spółki w obliczu już nakładanych na Spółkę kar, a także tych, które z graniczącym z pewnością prawdopodobieństwem zostaną na Spółkę nałożone, spowodują daleko idące skutki, prowadzące naj pewniej do pozbawienia Spółki możliwości funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Podano, że na dzień 31 grudnia 2014r. Spółka wypracowała zysk netto w wysokości 409 068,50 zł, co biorąc pod uwagę szeroki zakres działalności Spółki nie stanowi o znacznej rentowności przedsiębiorstwa. Wskazano, że Spółka ponosi znaczące koszty działalności operacyjnej przedsiębiorstwa, które wyniosły łącznie 43 316921,87 zł, na które to pozycje składały się: odpisy amortyzacyjne, zużycie materiałów i energii, koszty związane z usługami obcymi oraz podatki i opłaty, łącznie z wypłatami i składkami na ubezpieczenia społeczne i inne. W przypadku późniejszych postępowań egzekucyjnych wobec Spółki wskaźnik rentowności przedsiębiorstwa ulegnie osłabieniu, co stanowi o realnym zagrożeniu sytuacji majątkowej podmiotu. Podano, że obecnie przeciwko Spółce wszczętych i prowadzonych jest kilkaset postępowań w przedmiocie wymierzenia kar pieniężnych z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry, które zostały wymienione szczegółowo we wniosku. Wyjaśniono, że część z tych postepowań znajduje się na etapie zaskarżenia do sądu administracyjnego decyzji ostatecznych, które są wykonalne i na mocy których może nastąpić wyegzekwowanie wymierzonych Skarżącej kar, a co za tym idzie spowodowanie znacznej szkody w jej majątku. Na ten moment wysokość kar orzeczonych wobec Spółki wynosi 876.000, 00 zł. Ponadto fakt prowadzenia postępowań w oczywisty sposób stanowi o wysoce prawdopodobnej, graniczącej z pewnością możliwości przyczynienia się do wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków godzących w płynność finansową Spółki. Natomiast zbiorcze ujęcie kary, której szacowana suma stanowi kwotę 5.124.000, 00 zł, czyli niemal trzynastokrotność rocznego zysku Spółki, daje obraz wielkości szkody, która grozi Spółce i której wielkość z pewnością doprowadzi do powstania niemożliwych do odwrócenia skutków. Przy czym wskazano, że szacowana kwota wyliczona została przy przyjęciu kary pieniężnej odnoszącej się do jednego tylko automatu w każdym postępowaniu, a przedmiotem większości postępowań jest wymierzenie kar pieniężnych za urządzanie gier na większej ilości automatów. Zatem roczny zysk na poziomie 409 068,50 zł netto powoduje, że już konieczność uiszczenia kary pieniężnej w wysokości określonej w zaskarżonej decyzji znacząco wpłynie na sytuację finansową skarżącej, a w braku udzielenia tymczasowej ochrony z art. 61 p.p.s.a., mogą wystąpić trudne czy wręcz niemożliwe do odwrócenia skutki. Wskazano, że wniosek o udzielenie ochrony tymczasowej należy interpretować funkcjonalnie, oceniając łącznie prognozowane skutki wymierzenia pieniężnych w analogicznych sprawach, gdyż w przeciwnym wypadku instytucja z art. 61 § 3 p.p.s.a. byłaby w założeniu nieskuteczna we wszystkich przypadkach, gdy zamiast jednej zbiorczej, wysokiej kary, nakładane są kary pojedyncze, ale których zsumowanie przesądza o możliwości spowodowania poważnego oraz realnego zagrożenia dla sytuacji finansowej Strony. Podkreślono, że wobec skarżącej toczy się równolegle siedem analogicznych postępowań w przedmiocie wymierzenia pieniężnej, a łączna kwota wymierzonych na tej podstawie kar wynosi 96.000,00 zł, a wszczętych zostało 427 takich postępowań. Wskazano należy, że o realnym niebezpieczeństwie wyrządzenia Spółce znacznej szkody i trudnych lub wręcz niemożliwych do odwrócenia skutków świadczy również fakt, że organy celne podjęły już czynności w celu wyegzekwowania wymierzonych Spółce kar. Powołano się na upomnienie przesłane Spółce, które jest dokumentem wysyłanym do dłużnika bezpośrednio przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego i stanowi zapowiedź finansowych obciążeń ciążących na Stronie postępowania. W ocenie skarżącej trudno zaś przyjąć aby tymczasowa ochrona w takich przypadkach nie była efektywnie możliwa, zwłaszcza że w istocie nakładanie kar na przyjętej przez organy podstawie, polega również na uskutecznianiu przepisu art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, który stanowi tzw. "regulację techniczną" i jako taki powinien podlegać uprzedniej notyfikacji Komisji Europejskiej. Państwo polskie nie dopełniło tego wymogu, a w związku z czym zakaz określony w tym przepisie nie może być stosowany wobec jednostek i obliguje to sąd krajowy do udzielenia ochrony tymczasowej.
