Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. II SA/Wa 1601/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie WSA Anna Mierzejewska Andrzej Kołodziej (spr.) Protokolant specjalista Wiesława Jesiotr po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi T.J. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] lutego 2015 r.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2015 r., wobec uchylenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 września 2014 r. zaskarżonej decyzji z dnia [...] stycznia 2014 r. i poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] grudnia 2013 r. oraz po ponownym rozpatrzeniu wniosku T. J. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.), odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia.

W uzasadnieniu podał, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 powołanej ustawy jest możliwe, jeżeli wnioskodawca łącznie spełnił następujące warunki:

- jest lub był osobą ubezpieczoną lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym,

- nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczeń wskutek szczególnych okoliczności,

- nie może podjąć pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek,

- nie ma niezbędnych środków utrzymania.

Powołując się na orzecznictwo organ wskazał, że za szczególną okoliczność na potrzeby stosowania ww. przepisu uważa się tylko zdarzenie bądź trwały stan wykluczający aktywność zawodową konkretnej osoby z powodu niemożności przezwyciężenia ich skutków, przy czym owo zdarzenie bądź trwały stan muszą mieć charakter zewnętrzny, obiektywny i niezależny od woli danej osoby.