Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 maja 2016 r., sygn. I SA/Po 1887/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Protokolant ref. staż. Karolina Samolczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2016 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. Oddział w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2012 r. [...] Sp. z o.o. Oddział [...] w [...], obecnie [...] Sp. z o.o. Oddział w [...] (dalej: Spółka , wnioskodawca, skarżąca) wystąpiła do Burmistrza Miasta [...] o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2007-2012, w tym za 2012 r. w wysokości [...] zł. Jednocześnie spółka złożyła korekty deklaracji na podatek od nieruchomości za lata 2007-2012, w których umniejszyła podstawę opodatkowania poprzez podanie niższej wartości budowli zadeklarowanych do opodatkowania.

Argumentując wniosek spółka podniosła, że podatkiem od nieruchomości za 2012 r. nie powinny być objęte urządzenia zlokalizowane w stacjach redukcyjno-pomiarowych, punktach pomiarowych, punktach redukcyjno-pomiarowych, urządzenia techniczne i pomiarowe. Dokonując wykładni pojęcia obiektu budowlanego, który podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 ze zm. - w skrócie: "u.p.o.l."), spółka podkreśliła, że urządzenia zlokalizowane w kontenerowych stacjach redukcyjno-pomiarowych i wspomnianych punktach nie powstają w procesie budowlanym, ani też nie są trwale związane z fundamentami (są do nich przymocowane w sposób pozwalający na ich łatwy demontaż i wymianę bez konieczności przeprowadzania robót budowlanych), a zatem nie stanowią one obiektów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm. - w skrócie: "P.b."). Wnioskodawczyni powołała się na definicję obiektu budowlanego zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), która charakteryzuje obiekt budowlany m.in. jako konstrukcję trwale związaną z gruntem. Z powyższego spółka wywiodła, że budowlą będzie de facto obiekt posiadający fundament, z którym w sposób trwały powinno być związane urządzenie, aby można było zakwalifikować je jako element obiektu budowlanego.