Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Wa 236/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędziowie WSA Adam Lipiński (spr.), Stanisław Marek Pietras, Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi małoletniej J. K. - reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego J. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę.
Uzasadnienie
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r. utrzymał w mocy swoją poprzedzającą decyzję z dnia [...] października 2015 r. o odmowie przyznania małoletniej J.K. (urodzonej w 1978 roku) renty rodzinnej w drodze wyjątku po zmarłym w dniu [...] lutego 2014 r. ojcu L.K..
Podstawę decyzji stanowił art. 138 § 1 pkt 1 Kpa. oraz art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.).
W uzasadnieniu decyzji Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wyjaśnił zasady przyznawania świadczenia w drodze wyjątku i wskazał, iż z okoliczności sprawy nie wynika aby brak spełnienia przesłanek do nabycia uprawnień w trybie zwykłym do świadczeń przewidzianych w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych był spowodowany szczególnymi okolicznościami, niezależnymi od ojca dziecka.
Całkowita niezdolność do pracy została ustalona wobec L.K. orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia [...] lipca 2014 r. dopiero od dnia [...] lutego 2014 r. Na przestrzeni 35 lat życia, tj. na datę powstania niezdolności do pracy, zostało udowodnione tylko 5 lat, 2 miesiące i 27 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Natomiast w ocenianym do uprawnień 10-leciu, przypadającym przed dniem powstania niezdolności do pracy, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych - wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym, udokumentowano jedynie 1 rok, 4 miesiące i 19 dni okresów składkowych. W okresach od dnia 11 sierpnia 1999 r. do dnia 30 czerwca 2002 r. oraz od dnia 5 grudnia 2007 r. do dnia 4 lutego 2014 r. - to jest przez okres wynoszący łącznie ponad 9 lat - nie został udokumentowany jakikolwiek okres zatrudnienia poparty opłacaniem składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, co spowodowało brak uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym. W wykazanych przerwach wobec L. K. nie była orzeczona przez lekarza orzecznika ZUS całkowita niezdolność do pracy. Z "oświadczenia o stanie rodzinnym, majątkowym i o sytuacji materialnej", złożonego przez matkę małoletniej J. K. w dniu 24 sierpnia 2015 r. wynika, że w wyżej wskazanych okresach ojciec dziecka podejmował zatrudnienie bez ubezpieczenia.
