Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2016 r., sygn. VII SA/Wa 1592/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Ostrowska, Sędziowie sędzia WSA Tomasz Stawecki (spr.), sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant ref. staż. Agata Abramowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi J. R. i M. R. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2015 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] maja 2015 r., znak: [...], po rozpatrzeniu odwołania J. R. oraz M. R. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2014 r., znak: [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Urzędu Dzielnicowego Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] sierpnia 1987 r., znak.:

[...]; zezwalającej Z. T. oraz S. T. na adaptację części strychu dla poszerzenia zaplecza gospodarczego lokalu nr [...] w budynku przy ul. [...] w [...].

Jako podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia wskazano art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.), dalej "k.p.a.".

Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

W dniu [...] sierpnia 1987 r. została wydana decyzja Urzędu Dzielnicowego, Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego dla [...] (dalej: "Urząd Dzielnicowy"), znak: [...], na podstawie której Z. T. i S. T. udzielono pozwolenia na adaptację części strychu w celu poszerzenia zaplecza gospodarczego lokalu nr [...], w budynku przy ul. [...] w [...].

Powyższa decyzja wzbudziła zastrzeżenia J. R. i M. R., łącznie zwanych dalej: "współwłaścicielami", a w odniesieniu do M. R. - "skarżącym". Stanowisko współwłaścicieli spowodowało długi ciąg czynności organów administracji, a także orzeczeń sądowych. Przedmiotem sporu był przede wszystkim tytuł prawny Z. T. (posługującej się również nazwiskiem T.-F.) i S. T. (dalej: "inwestorki") do wystąpienia o pozwolenie na adaptację strychu we wspomnianym budynku należącym do współwłaścicieli. Źródłem sporów był m.in. fakt, że inwestorkom nie przysługiwało prawo własności lokalu mieszkalnego ani własności "lokalu strychowego", a możność korzystania z lokalu mieszkalnego nr [...] wywodziły z umowy najmu zawartej (według oświadczeń) w 1983 r. na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. Prawo lokalowe (t.j. Dz. U. z 1983 r., Nr 11 poz. 55 z późn. zm.; dalej "prawo lokalowe z 1974 r.").