Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 września 2016 r., sygn. III SA/Wa 297/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Tomasz Janeczko, sędzia WSA Piotr Przybysz, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 28 września 2016 r. sprawy ze skargi P. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia w całości postanowienia odmawiającego wszczęcia postępowania oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 14 lutego 2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (zwanego dalej: "organem pierwszej instancji") wpłynęło zeznanie P. S. (zwanego dalej: "Skarżącym") i jego małżonki M. S. o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2005, w którym małżonkowie wskazali: przychód Skarżącego w wysokości 69.227,01 zł, przychód małżonki w wysokości 31.747,54 zł, dochód Skarżącego w wysokości 68.000,01 zł, dochód małżonki w wysokości 30.520,54 zł, podstawę obliczenia podatku w wysokości 40.009 zł, podatek należy w wysokości 8.226 zł, sumę zaliczek pobranych przez płatnika w wysokości 10.282,50 zł, nadpłatę w wysokości 2.056,50 zł.

Następnie Skarżący wraz z małżonką złożyli w dniu 5 stycznia 2011 r. do organu pierwszej instancji korektę powyższego zeznania podatkowego, wskazując: przychód Skarżącego w wysokości 109.227,01 zł, przychód małżonki w wysokości 31.747,54 zł, dochód Skarżącego w wysokości 107.000,01 zł, dochód małżonki w wysokości 30.520,54 zł, podstawę obliczenia podatku w wysokości 59.509 zł, podatek należy w wysokości 19.926 zł, sumę zaliczek pobranych przez płatnika w wysokości 10.282,50 zł, kwotę do zapłaty w wysokości 9.643,50 zł. Zadeklarowana kwota do zapłaty została uiszczona przez podatników w dniu 31 grudnia 2010 r.

We wniosku z dnia 31 października 2014 r. Skarżący wystąpił do organu pierwszej instancji o zwrot wraz z należnymi odsetkami kwoty 18.331,50 zł, która jako należność główna i odsetki została uiszczona na rzecz organu podatkowego w związku ze złożeniem w dniu 5 stycznia 2011 r. powyższej korekty. W uzasadnieniu przedmiotowego wniosku podniósł, że kwota 40.000 zł, o jaką zwiększył przychód w korekcie zeznania, została uznana na podstawie wyroku Sądu Rejonowego W. z dnia [...] maja 2013 r., sygn. akt [...] za nienależną korzyść majątkową przyjętą podczas pełnienia funkcji publicznej i w związku z powyższym nie może stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a uiszczona przez niego kwota wraz z należnymi odsetkami winna ulec zwrotowi.