Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 15 września 2016 r., sygn. III SA/Wa 2037/16

Prawo pomocy

Dnia 15 września 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: , Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, po rozpoznaniu w dniu 15 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu M.M. od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2016 r. o sygn. akt III SA/Wa 2037/16 w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi M.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za II i III kwartał 2011 r. postanawia utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2016 r. o sygn. akt III SA/Wa 2037/16 referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił Skarżącemu - M.M., przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych - w sprawie ze skargi Skarżącego na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za II i III kwartał 2011 r.

Referendarz sądowy WSA w Warszawie wskazał, że Skarżący, uzasadniając konieczność przyznania mu prawa pomocy wskazał na następujące okoliczności: zajęcie kont bankowych i samochodu, zawieszenie działalności gospodarczej i brak dochodu. Wskazał, że prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną (z którą posiada rozdzielność majątkową) i czwórką dzieci. Ujawnił stan oszczędności wynoszący 1.234,75 zł oraz stan majątkowy, na który składa się samochód oraz nieruchomość -będąca własnością syna. Dochód żony z działalności gospodarczej Skarżący określił na kwotę 2.500 zł, zaś wydatki z tytułu opłat za media na kwotę 1.000 zł. Według Skarżącego w I półroczu 2016 r. jego średnie miesięczne wydatki wynosiły 6.000 zł. Różnica między przychodami, a wydatkami była uzupełniana z pieniędzy zarobionych przez żonę w ubiegłym roku. Skarżący oświadczył, że lokal, który zamieszkuje użytkuje na podstawie ustnego użyczenia. Przedstawił zeznania podatkowe, wydruk z CEiDG, dokumenty obrazujące wydatki, wyciągi bankowe. Przedłożył także księgę przychodów i rozchodów oraz deklaracje VAT żony. Zaznaczył, że w kosztach tych należy także uwzględnić składki ZUS oraz podatek. W rezultacie średni miesięczny dochód netto za I półrocze 2016 r. wynosi 2.000 zł. Skarżący przedstawił wyciągi bankowe dzieci, wskazując, że wszystkie wpływy na ich konta pochodzą z konta żony. Oświadczył, że nie wypłacił jeszcze wynagrodzenia pełnomocnikowi. Przesłał także dokumenty potwierdzające zajęcia komornicze.