Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 września 2016 r., sygn. IV SAB/Wr 102/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędziowie sędzia NSA Julia Szczygielska (spr.), sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 września 2016 r. sprawy ze skargi R. S. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej we W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej we W. do rozpoznania wniosku skarżącego R. S. z dnia 29 lutego 2016 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi zobowiązanemu, prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; II. stwierdza, że bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej we W. w rozpatrzeniu wniosku skarżącego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. oddala wniosek o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Okręgowej Służby Więziennej we W.; IV. przyznaje radcy prawnemu K. T. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego we W. kwotę 590,40 (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt 40/100) złotych w tym 23 % podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym.

Uzasadnienie

Uzasadnienie:

R. S. (dalej skarżący, wnioskodawca, strona) wnioskiem z dnia 29 lutego 2016 r. zwrócił się do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej we W. (dalej organ ) o udostępnienie informacji publicznej w postaci kopii wszystkich zanonimizowanych odpowiedzi na skargi osadzonych w zakładzie karnym i areszcie śledczym uznanych za zasadne lub częściowo zasadne w okresie od 2010- 2016 r. W odpowiedzi na powyższy wniosek, organ pismem z dnia 10 marca 2016 r. poinformował wnioskodawcę o ilości skarg uznanych za zasadne w całości bądź w części, ze wskazaniem podmiotów je uznających, w poszczególnych latach w okresie zakreślonym we wniosku. Jednocześnie wymieniono rodzaje uwzględnianych zarzutów w poszczególnych latach. Końcowo wskazano, że w zasobach organu brak jest dokumentów o których mowa we wniosku. W kolejnym piśmie z dnia 21 marca 2016 r. skarżący ponowił swój wniosek o nadesłanie kopii odpowiedzi na skargi uznane za zasadne w latach 2010- 2016. Organ w piśmie z dnia 15 kwietnia 2016 r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko odwołując się do treści pisma z dnia 10 marca 2016 r. Jednocześnie wskazał, że informacje zawarte w dokumentacji skargowej tj. odpowiedź na skargę kierowana do danego osadzonego w konkretnej sprawie nie ma charakteru informacji publicznej. Wnioskodawca w dniu 25 kwietnia 2016 r. skierował do tutejszego Sądu za pośrednictwem organu skargę na bezczynność w zakresie rozpatrzenia jego wniosku z dnia 29 lutego 2016 r., dotyczącego udzielenia opisanej wyżej informacji publicznej.