Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 13 października 2016 r., sygn. II SA/Bk 567/16
Dodatek mieszkaniowy nie jest świadczeniem przyznawanym z uwagi na ogólnie trudną sytuację materialną, zdrowotną, czy rodzinną wnioskodawcy, jak też nie jest typowym świadczeniem z pomocy społecznej mającym wspomagać rodziny i osoby w uzyskiwaniu środków na zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych.
Dodatki mieszkaniowe - mimo że o prawie do ich uzyskania decydują organy pomocy społecznej - nie są elementem systemu świadczeń z pomocy społecznej. Stąd też o prawie do dodatku decyduje wyłącznie tytuł prawny do zajmowanego lokalu oraz wysokość dochodu, z wyłączeniem innych okoliczności.
Teza urzędowa
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder,, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 października 2016 r. sprawy ze skargi S. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lipca 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. znak [...], wydaną z upoważnienia Wójta Gminy S. przez Sekretarza Gminy, odmówiono S. H. przyznania dodatku mieszkaniowego. W podstawie prawnej decyzji wskazano art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2011 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 693 ze zm.), dalej jako ustawa oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz. U. nr 156, poz. 1817 ze zm.).
Organ pierwszej instancji ustalił, że Wnioskodawca S. H. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, zaś jego średni miesięczny dochód z trzech miesięcy kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku wynosi 1099,32 zł. Także ustalił, że wydatki mieszkaniowe wyliczone według norm ustawowych wynoszą 147,44 zł (jako suma kwot faktycznych wydatków eksploatacyjnych za lokal 19,33 zł i ryczałtu w wysokości 128,11 zł za brak centralnego ogrzewania, brak centralnej instalacji ciepłej wody i gazu przewodowego). Natomiast wydatki mieszkaniowe ponoszone przez Stronę, stanowiące 15% dochodów gospodarstwa domowego wynoszą 164, 90 zł (15% x (3297, 97:3). Wysokość dodatku mieszkaniowego stanowi różnicę między wydatkami przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego a kwotą stanowiącą wydatki poniesione przez Wnioskodawcę. W sprawie niniejszej dodatek mieszkaniowy wynosi minus 17,49 zł (147,41-164,90 zł). Zgodnie zaś z art. 7 ust. 6 ustawy o dodatkach mieszkaniowych świadczenia tego nie przyznaje się, jeżeli jego kwota byłaby niższa niż 2% kwoty najniższej emerytury w dniu wydania decyzji tj. 17,65 zł. Z uwagi na to, że dodatek w przedmiotowej sprawie wynosiłby 17, 49 zł, a więc byłby niższy niż 2 % kwoty najniższej emerytury, orzeczono o odmowie przyznania świadczenia.
