Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. II SA/Ol 1159/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2016 r. sprawy ze skargi Parku na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego Parku kwotę 510 zł (pięćset dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z przekazanych przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wraz ze skargą Mazurskiego Parku Krajobrazowego wynika, że wnioskiem z dnia "[...]" W. S. (dalej zwana wnioskodawczynią) zwróciła się do Burmistrza Miasta i Gminy R.N. (dalej zwanego organem I instancji) o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego na działce o pow. 2,19 ha, nr "[...]" w obrębie W., gmina R. N. We wniosku tym podano następujące gabaryty projektowanego obiektu: ilość kondygnacji naziemnych (1 i poddasze), wysokość posadzki parteru od poziomu (do 60 cm), długość budynku (do 12 m), szerokość budynku (do 10 m), wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej budynku od poziomu terenu do okapu lub gzymsu (do 4,5 m), wysokość od poziomu terenu do kalenicy dachu (do 8 m), kształt dachu (dwuspadowy), kąt nachylenia dachu (38-45°), pokrycie dachu (dachówka).

Kolejną decyzją z dnia "[...]" organ I instancji ustalił warunki zabudowy dla wskazanej powyżej inwestycji, jednak nie podając jaki ma to być budynek mieszkalny (jak wymaga tego przepis § 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie oznaczeń i nazewnictwa stosowanych w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzji o warunkach zabudowy - Dz.U. 2003, nr 164 poz.1589 ). Podając parametry obiektu ustalono intensywność zabudowy działki nie większą niż 4,8 %, szerokość elewacji frontowej budynku, która nie może przekroczyć 14,8 m z tolerancją do 20%, mimo iż wnioskodawczyni podała we wniosku szerokość do 10 m, a wniosek wiąże organ, który nie może ustalić w tej mierze innych parametrów. Określono też odległość linii zabudowy od frontu wnioskowanej działki (15 m). Natomiast wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej budynku od poziomu terenu do okapu określono do 4,1 m, podczas gdy we wniosku podano 4,5m. Kąt nachylenia dachu dwuspadowego - połaci dachowych ustalono w przedziale 35-45°, wysokość górnej kalenicy (nie więcej niż 8 m). W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ I instancji podał, że gmina aktualnie nie posiada obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego teren, który jest przedmiotem wniosku oraz nie ogłosiła o przystąpieniu do sporządzenia planu przed złożeniem wniosku. Wskazał, że zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: u.p.z.p.) projekt decyzji został przygotowany przez architekta posiadającego stosowne uprawnienia zawodowe, a następnie uzgodniony w trybie art. 53 ust. 5c u.p.z.p. z Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska.