Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 listopada 2016 r., sygn. II SA/Wa 917/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.), Sędziowie WSA Ewa Grochowska-Jung, Stanisław Marek Pietras, Protokolant starszy sekretarz sądowy Izabela Kaliszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2016 r. sprawy ze skargi B. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej Prezes ZUS), po rozpatrzeniu wniosku B. G. (dalej wnioskodawca lub skarżący) o ponowne rozpatrzenie sprawy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23), w dniu [...] kwietnia 2016 r. wydał decyzję nr [...], którą utrzymał w mocy decyzję poprzedzającą z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] o odmowie przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

Organ w uzasadnieniu decyzji przytoczył treść art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 poz. 748 z późn. zm.), który stanowił podstawę materialnoprawną decyzji. Dalej Prezes ZUS wskazał, że wnioskodawca na przestrzeni 57 lat życia udokumentował łącznie 12 lat, 5 miesięcy i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych W okresach od 26 lutego 1981 r. do 24 czerwca 1982 r., od 1 maja 1987 r. do 30 listopada 1988 r., od 31 lipca 1992 r. do 14 września 1995 r., od 1 kwietnia 1996 r. do 4 stycznia 1998 r., od 1 stycznia 1999 r. do 31 lipca 2006 r., od 9 września 2006 r. do 30 września 2008 r., od 1 stycznia 2009 r. do 3 stycznia 2011 r. oraz od 1 maja 2013 r. do 7 września 2015 r., tj. przez łączny okres 21 lat nie wykonywał zatrudnienia ani innej działalności popartej opłacaniem składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W okresach tych wnioskodawca nie wykazał zaistnienie szczególnych okoliczności uniemożliwiających mu wykonywanie zatrudnienia i nie była w stosunku do niego orzeczona całkowita niezdolność do pracy.