Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 lutego 2017 r., sygn. I SA/Lu 877/16
Podatek od towarów i usług
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer Sędziowie WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca) WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 r. sprawy ze skargi G. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2013 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz G. C. [...] zł (czterysta złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
I SA/Lu 877/16
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm., dalej - O.p.) Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania G. C. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] określającej w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za wrzesień 2013 r. w wysokości [...] zł, w tym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości [...] zł, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu podał, że powodem wydania decyzji przez organ pierwszej instancji były nieprawidłowości w zakresie podatku naliczonego, stwierdzone w trakcie kontroli podatkowej w zakresie zasadności zwrotu różnicy podatku od towarów i usług wykazanego w deklaracji VAT-7 za wrzesień 2013 r. Organ pierwszej instancji na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej - u.p.t.u.) odmówił podatnikowi prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o łączną kwotę podatku naliczonego [...] zł, wynikającą z faktur wystawionych przez G. w W., z uwagi na to, że przedmiotowe faktury stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane.
W odwołaniu od powyższej decyzji podatnik stwierdził, że organ pierwszej instancji wymyślił sobie stan faktyczny i prawny. Według podatnika oczywiste jest, że dokonywał zakupu i sprzedaży towaru, bo potwierdzają to faktury otrzymane od dostawcy towaru. Powołując się na art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i lit. b u.p.t.u. podatnik przyznał, że samo dysponowanie fakturą stanowi jedynie warunek formalny, który nie daje podatnikowi możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku. Z prawem do odliczenia podatku wiąże się spełnienie dodatkowych warunków w postaci wykonania rzeczywistej czynności z udziałem podmiotów wskazanych na fakturze. Wskazując na wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej: z dnia 6 lipca 2006 r. w sprawach połączonych C-439/04 i C-440/04 (Axel Kittel przeciwko Belgii oraz Belgia przeciwko Recolta Recycling SPRL), z dnia 12 stycznia 2006 r. w sprawach połączonych C-354/03, C-355/03 i C-484/03 (Optigen LTD i in. przeciwko Commissioners of Custom & Excise), z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawach połączonych C-80/11 (Mahageben kft przeciwko Nemzeti Adó-es Vamhivatal Del-dunantuli Regionalis Adó Fóigazgatósaga), z dnia 31 stycznia 2013 r. C-642/11 Strojtrans EOOD i C-643/11 ŁWK-56 EOOD, z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawach połączonych C-80/11 i C-142/11 Mahageben kfit oraz Peter David, z dnia 6 lutego 2014 r. w sprawie C-33/13 M. J. oraz z dnia 13 lutego 2014 r. w sprawie C-18/13 Maks Pen., podatnik podkreślił, że tylko jednoznaczne udowodnienie, że transakcja nie miała miejsca pomiędzy podmiotami wskazanymi na fakturze, wskazuje na świadomość podatnika dotyczącą naruszenia zasad odliczenia podatku naliczonego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca. Według podatnika, niewystarczające jest powoływanie się przez organ podatkowy na okoliczność, że kontrahent podatnika nie był faktycznym dostawcą towaru związanego z przestępstwem w zakresie podatku VAT w sytuacji, gdy zgromadzone dowody w sprawie świadczą o tym, że dostawy udokumentowane zakwestionowanymi fakturami VAT zostały dokonane. Na dokonanie tych dostaw wskazywać ma to, że wszystkie towary zakupione w G. M. K. były dostarczone przez firmę kurierską U.; wszystkie otrzymane faktury były opłacone przelewem, podatnik nie miał pojęcia o istnieniu działalności gospodarczej, której celem miałoby być wyłudzenie podatku VAT, sprawdził G. M. K. w Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej; firma G. według ceneo.pl była wiarygodna, w porównywarce widniały podstawowe dane firmy, było bardzo dużo pozytywnych opinii, firma posiadała również własną witrynę internetową; fakt nierozliczenia podatku przez podmioty na poprzednich etapach obrotu towarem nie może w sposób automatyczny przesądzać, że podatnik brał aktywny i świadomy udział w wyłudzeniu podatku. Podatnik powołał się też na zasadę rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika.
