Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 kwietnia 2017 r., sygn. II SA/Łd 942/16

Budowlane prawo

Dnia 12 kwietnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska, Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.), Protokolant Specjalista Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2017 roku sprawy ze skargi A. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2016 r. nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] o zatwierdzeniu zamiennego projektu budowlanego dla inwestycji i zmianie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę.

Jak wynika z akt sprawy decyzją z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] Starosta [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę elektrowni wiatrowej typu Vestas V100-2MW o mocy do 2000 kW, oznaczonej w projekcie jako EW 9 R. wraz z drogą dojazdową, placem manewrowym oraz zjazdem z drogi gminnej na działkach o nr ewid. 365, 366, 364, 367 i 397, położonych w miejscowości R. gm. W.

W wyniku wniesionego odwołania Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] (sprostowaną postanowieniem Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w zakresie nazwy inwestora - " [...]" Sp. z o.o.) uchylił ww. decyzję organu I instancji w części dotyczącej działki o nr ewid. [...] i w tym zakresie umorzył postępowanie, a w pozostałej części decyzję tą utrzymał w mocy.

W dniu 28 kwietnia 2016r. inwestor - " [...]" Sp. z o.o. wystąpił do Starosty [...] z wnioskiem o zmianę powołanej decyzji o pozwoleniu na budowę i zatwierdzenie zamiennego projektu budowlanego.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2016r. nr [...] Starosta [...], na podstawie art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz. 290) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 23), zatwierdził zamienny projekt budowlany dla wspomnianej inwestycji oraz zmienił własną decyzję z [...] lutego 2015r. nr [...], zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę przedmiotowej inwestycji w części: zmiany średnicy rotora ze 100m na 110m, zmiany poziomu zera projektu ze 159,697m n.p.m. na 157,800m n.p.m. oraz poziomu posadowienia fundamentu ze 155,700m n.p.m. na 153,803m n.p.m., zmiany lokalizacji turbiny tj. przesunięcia o 5,31 m w kierunku północnym oraz 1,03m w kierunku zachodnim względem pierwotnego położenia. W uzasadnieniu organ wskazał, że planowana inwestycja jest zaliczana zgodnie § 3 ust. 1 pkt 6b Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 roku w sprawie przedsięwzięć mogących oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213 z 2010 roku poz. 1397 z późn. zm.) do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Wobec tego zgodnie z ustawą z dnia 3 października 2008 roku o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235 z późn. zmian.) wnioskodawca załączył do złożonego wniosku o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę decyzję nr [...] z dnia [...] czerwca 2012 roku wydaną przez Burmistrza Gminy i Miasta W. o środowiskowych uwarunkowaniach. Na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane przed wydaniem pozwolenia na budowę sprawdzono projekt budowlany pod względem kompletności i zgodności z obowiązującymi przepisami. Wnioskodawca przedłożył do wniosku wymagane dokumenty, w tym projekt budowlany - 4 egz., sporządzony przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane i należące do izby samorządu zawodowego, informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze względu na specyfikę projektowanego obiektu budowlanego, wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego Uchwałą Nr [...] Rady Gminy i Miasta w W. z dnia [...] lipca 2012 roku w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru części sołectw B., G. - Ł., R., Z., K., M., D. i fragmentu miasta W., niezbędne uzgodnienia oraz oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Organ wyjaśnił, że do projektu budowlanego załączono uzgodnienie nr [...] z dnia [...] marca 2016 roku wydane przez Szefostwo Służby Ruchu Lotniczego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, uzgodnienie z dnia [...] marca 2016 roku wydane przez Urząd Lotnictwa Cywilnego Departament Żeglugi Powietrznej. Ponadto, do projektu budowlanego projektanci i sprawdzający przedłożyli oświadczenie wynikające z art. 20 ust. 4 Prawa budowlanego oraz informację o planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Organ dodał, że wnioskodawca spełnił wszystkie wymogi określone w art. 35 ust. 1 oraz art. 32 ust. 4 ustawy Prawo budowlane niezbędne do uzyskania pozwolenia na budowę. Oceniając przedłożone dokumenty oraz mając na uwadze interes strony organ zmienił decyzję o pozwoleniu na budowę.

Od decyzji tej w ustawowym terminie wniosła odwołanie A. P. zarzucając kwestionowanej decyzji wydanie jej z naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego tj. art. 7, art. 77 oraz art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego, które miało istotny wpływ na wynik postępowania. Strona wskazała także na wydanie kwestionowanej decyzji z pominięciem obowiązkowego w stanie faktycznym przedmiotowej sprawy wydania nowej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, która uwzględniałaby zmiany zawnioskowane przez inwestora, co do wielkości i położenia turbin wiatrowych. Wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

Wspomnianą na wstępie decyzją z dnia [...] września 2016 r. nr [...] Wojewoda [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. w związku z art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz.U. z 2016r. poz. 290 ze zmianami), utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ wskazał, że projektowana inwestycja położona jest na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla obszaru części sołectw B., G. - Ł., R., Z., K., M. D. i fragmentu miasta W., zatwierdzonym Uchwałą Nr [...] Rady Gminy i Miasta W. z [...] lipca 2012r. (ogł. w Dz. Urz. Woj. [...] z 2012r., poz. [...]). Zgodnie z ustaleniami tego planu działki, na których zlokalizowana jest projektowana inwestycja, położone są na terenie oznaczonym symbolem 9R-EW, przeznaczonym pod tereny upraw rolnych z możliwością lokalizacji elektrowni wiatrowych oraz symbolem KDW1, przeznaczonym pod tereny dróg wewnętrznych (niepublicznych), stanowiących obsługę terenów upraw rolnych oraz obsługę urządzeń elektrowni wiatrowych. Organ wyjaśnił, że zgodnie z treścią punktu 6 ustaleń szczegółowych, dotyczących przeznaczenia terenów, zasad kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenów, plan dopuszcza w obrębie terenów przyległych do elektrowni wiatrowych, oznaczonych na rysunku planu symbolami od 1R-EW do 14R-EW zasięg rzutu poziomego śmigła elektrowni wiatrowej, z zastrzeżeniem poszanowania praw osób trzecich. Wobec tego, zdaniem organu, zamienny projekt budowlany jest zgodny z ustaleniami powołanego, miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wojewoda wyjaśnił, że zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z 9 listopada 2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. Nr 213 z 2010r., poz. 1397 ze zmianami) przedmiotowa inwestycja należy do przedsięwzięć mogących potencjalnie oddziaływać na środowisko. Do wniosku o udzielenie pozwolenia na budowę inwestor załączył wydaną dla przedmiotowej inwestycji, ostateczną decyzję Burmistrza Gminy i Miasta W. o środowiskowych uwarunkowaniach, z której ustaleniami przedmiotowa inwestycja jest zgodna. Wobec tego zarzut skarżącej o potrzebie uzyskania przez inwestora nowej decyzji środowiskowej nie znajduje uzasadnienia. Zakres zmian objętych projektem zamiennym, tj. zmiana średnicy rotora ze 100 m na 110 m; zmiana poziomu zera projektu ze 159,697 m n. p. m. na 157,800 m n. p. m. oraz poziomu posadowienia fundamentu ze 155,700 m n. p. m. na 153,803 m n. p. m. i zmiana lokalizacji turbiny - przesunięcie o 5,31 m w kierunku północnym oraz 1,03m w kierunku zachodnim względem pierwotnego położenia nie wymagają, zdaniem organu, wydania "nowej" decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Załączona decyzja środowiskowa Burmistrza Gminy i Miasta W., jako miejsce usytuowania turbin wskazuje m. in. działki nr 365, 366, 364, 367, obręb Ł. Miejsce realizacji przedsięwzięcia ustalone w toku postępowania środowiskowego nie zostało zmienione, a parametry inwestycji nie przekraczają maksymalnych parametrów wskazanych w decyzji, zgodnie z którymi maksymalna średnica wirnika może wynosić 112 m; maksymalna wysokość całkowita elektrowni 175 m n. p. t., maksymalna moc do 3 MW i wysokość wieży do 119 m. Ponadto, decyzja określająca środowiskowe uwarunkowania dla inwestycji nie określa głębokości posadowienia fundamentów, dlatego zdaniem organu odwoławczego nie ma potrzeby ubiegania się przez inwestora o nową decyzję środowiskową. Załączony do wniosku o udzielenie pozwolenia na realizację przedmiotowej inwestycji projekt budowlany jest kompletny, posiada wymagane uzgodnienia oraz informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b ustawy Prawo budowlane i został sporządzony przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane oraz legitymujące się aktualnymi na dzień jego opracowania zaświadczeniami, o których mowa w art. 12 ust. 7 ustawy Prawo budowlane. Projekt budowlany przedmiotowej inwestycji spełnia także wymogi § 6 i § 8 Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. z 2012 r., poz. 462 ze zmianami). Organ stwierdził nadto, że realizacja inwestycji nie utrudni możliwości korzystania z użytkowanej rolniczo działki skarżącej i jej użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. Stwierdził końcowo, że inwestor spełnił przesłanki zawarte w art. 32 ust. 4 i art. 35 ust. 1 ustawy Prawo budowlane, a tym samym, zgodnie z art. 35 ust. 4 tej ustawy, organ nie mógł odmówić inwestorowi wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.

Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wniosła A. P.. Skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, tj. art. 7, 77 oraz 107 K.p.a., które miało istotny wpływ na wynik postępowania; naruszenie art. 72 ust. 2 pkt 1 oraz art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Na tej podstawie wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej jej decyzji Starosty [...], zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych. Zdaniem skarżącej w świetle art. 72 ust. 2 pkt 1 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko każda zmiana wymagająca wydania decyzji o pozwoleniu na budowę lub decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, w zależności od jej zakresu, może wymagać albo wydania nowej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, albo przeprowadzenia ponownej oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy. Ustawa ta nie stawia wspomnianego wymogu jedynie w sytuacji, gdy zmiana pozwolenia będzie dotyczyć ustalenia lub zmiany formy lub wielkości zabezpieczenia roszczeń mogących powstać wskutek wykonywania działalności objętej decyzją albo zmiany danych wnioskodawcy. Uzyskanie nowej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach będzie konieczne, w sytuacji, gdy zmiany planowane w przedsięwzięciu będą wykraczały poza zakres warunków określonych w wydanej wcześniej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, np. będą modyfikowały jego parametry. Jeśli natomiast planowane w projekcie budowlanym zmiany będą odnosiły się do wymagań określonych w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (będą modyfikowały te wymagania), wówczas zdaniem skarżącej, konieczne stanie się przeprowadzenie ponownej oceny oddziaływania na środowisko, bez konieczności wydawania nowej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Zmiana technologii, usytuowania elektrowni, wielkości obiektu budowlanego, jego wydajności, ingerując w rodzaj przedsięwzięcia, dla którego wcześniej przeprowadzono ocenę oddziaływania na środowisko, zdaniem skarżącej, wykracza poza zakres wymagań określonych w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Nie będzie ona bowiem związana jedynie ze zamianą jednego urządzenia ograniczającego emisję na inne, a raczej z modyfikacją sposobu funkcjonowania całego obiektu. Tym samym, w wyniku zaplanowanych modyfikacji może powstać zupełnie nowe przedsięwzięcie i jako takie będzie ono wymagało wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W ocenie skarżącej, w przedmiotowej sprawie, zachodziła konieczność poprzedzenia postępowania zakończonego zaskarżoną decyzją postępowaniem w sprawie wydania nowej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, gdyż inwestor dokonał istotnych zmian w projektach budowlanych wszystkich elektrowni wiatrowych składających się na "[...] elektrowni wiatrowej "W.", składającej się z 14 turbin o maksymalnej mocy do 3,0 MW każda zlokalizowanych w całości w granicach gminy W. w obrębach ewidencyjnych: D. na działce nr ewid. 135, Ł. na działkach nr ewid. 204, 147, 148, 71, 72, 73, 74, 1, 2, 32, 33, 62, 61, 215, 216, 218, 67; R. na działkach nr ewid. 412, 413, 414, 393, 365, 366; M. na działkach nr ewid. 61, 39, 40 i G. na działkach nr ewid. 11/2, 12, co do którego została wydana decyzja środowiskowa. W opinii skarżącej zmiany, które przedstawił inwestor mają charakter istotny, polegają bowiem na zwiększeniu średnicy rotora, co będzie miało wpływ na zasięg oddziaływania elektrowni oraz przesuwaniu turbin wiatrowych względem siebie oraz względem innych budowli położonych w ich pobliżu, co również ma niewątpliwy wpływ na obszar oddziaływania elektrowni, zatem konieczne było aby postępowanie w przedmiotowej sprawie zostało poprzedzone postępowaniem w sprawie wydania decyzji środowiskowej. Zmianie ulegnie również wzajemne oddziaływanie przedmiotowego parku elektrowni wiatrowych z oddziaływaniem już istniejących elektrowni wiatrowych, które są usytuowane ok. 600 m od przedmiotowego parku.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zaprezentowane w zaskarżonej decyzji.

W piśmie z dnia 30 marca 2017r. " [...]" sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie skargi. W ocenie spółki zarzuty zawarte w skardze są całkowicie bezpodstawne. Projekt budowlany zamienny zatwierdzony zamiennym pozwoleniem na budowę utrzymanym w mocy na podstawie zaskarżonej decyzji jest zgodny z wymogami określonymi w decyzji środowiskowej, której postanowienia były wiążące dla organów l i II instancji rozstrzygających w niniejszej sprawie. Spółka stwierdziła, że w przedmiotowej sprawie brak było konieczności uzyskania przez inwestora nowej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach i konsekwentnie podnoszony przez skarżącą zarzut wydania zamiennego pozwolenia na budowę oraz zaskarżonej decyzji z pominięciem obowiązkowego uzyskania nowej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach należy uznać za chybiony. Chybione są w związku z powyższym także zarzuty rzekomego naruszenia przez Wojewodę [...] art. 7, art. 77 oraz art. 107 K.p.a., których w dodatku skarżąca w żaden sposób nie wykazała ani nie uzasadniła. Zdaniem spółki zaskarżona decyzja odpowiada prawu, a Wojewoda [...] przed jej wydaniem ponownie rozpoznał merytorycznie sprawę, w tym dokonał gruntownej analizy i weryfikacji złożonej przez Inwestora dokumentacji projektowej i jej zgodności z postanowieniami decyzji środowiskowej oraz postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponadto, w toku obydwu postępowań administracyjnych strony miały zapewnione prawo do czynnego w nich uczestnictwa. W świetle powyższego brak jest podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest bezzasadna.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 1066 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola wspomniana sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (§ 2).

Sąd administracyjny, uwzględniając skargę, uchyla zaskarżony akt w całości albo części, jeżeli stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa, dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego lub też inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Jeżeli natomiast zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub innych przepisach - stwierdza nieważność orzeczenia w całości lub części. Stwierdzenie wydania aktu z naruszeniem prawa wchodzi zaś w grę, o ile zachodzą przyczyny, określone w Kodeksie postępowania administracyjnego lub innych przepisach (art. 145 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tekst jednolity Dz.U. z 2016r., poz. 718 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.).

Po myśli art. 134 § 1 p.p.s.a., rozstrzygając daną sprawę, sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi, może zastosować przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach, prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia (art. 135 p.p.s.a.).

Zdaniem sądu zmiana decyzji o pozwoleniu na budowę dla spornej inwestycji nie wymaga ani wydania nowej decyzji środowiskowej, ani nawet przeprowadzania ponownej oceny oddziaływania inwestycji na środowisko.

Zgodnie bowiem z art. 72 ust. 2 pkt 1a w zw. z ust. 1 pkt 1 ustawy środowiskowej nie wymaga się decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach określającej warunki realizacji przedsięwzięcia, jeżeli odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego obejmujące zmianę charakterystycznych parametrów obiektu budowlanego, w szczególności: kubatury, powierzchni zabudowy, wysokości, długości, szerokości i liczby kondygnacji, nie spowoduje zmian uwarunkowań określonych w decyzji środowiskowej.

Jak wynika z akt sprawy proponowana przez inwestora zmiana charakterystycznych parametrów elektrowni wiatrowej nie spowoduje jakichkolwiek zmian w zakresie uwarunkowań określonych w decyzji środowiskowej. Decyzja określa bowiem maksymalne parametry inwestycji, których inwestor nie może przekroczyć. Tak więc jeżeli inwestor mieści się w tych parametrach określonych decyzją środowiskową, to przepisy nie wymagają nowej decyzji środowiskowej.

W związku z powyższym zmiana decyzji o pozwoleniu na budowę ww. inwestycji, w części: - zmiany średnicy rotora ze 100m na 110m; - zmiany poziomu zera projektu z 159,697 m n.p.m. na 157,800 m n.p.m. oraz poziomu posadowienia fundamentu ze 155,700 m n.p.m. na 153,803 m n.p.m.; - zmiany lokalizacji turbiny, tj. przesunięcia o 5,31 m w kierunku północnym oraz 1,03 m w kierunku zachodnim względem pierwotnego położenia nie mogą spowodować żadnych zmian w zakresie uwarunkowań określonych w decyzji środowiskowej, skoro decyzja ta ustala, że: maksymalna średnica wirnika może wynosić 112 m, zawieszonego na wysokości do 119m n.p.t. (wysokość wieży); maksymalna wysokość całkowita elektrowni wiatrowej - wieży wraz ze śmigłem w pionie nad nią - do 175 m n.p.t.; maksymalna moc do 3 MW; maksymalna moc akustyczna turbin nie może przekraczać zarówno w porze dziennej, jak i nocnej 106,5 dB. Ponadto, decyzja określająca środowiskowe uwarunkowania dla inwestycji nie określa głębokości posadowienia fundamentu elektrowni, a jedynie jego powierzchnię (do 900m²). Z tego wniosek, że inwestor - w ramach projektowanych zmian parametrów inwestycji - zmieści się w maksymalnych parametrach zakreślonych ostateczną decyzją środowiskową.

Konstatacji tej nie zmienia również podnoszona przez skarżącą okoliczność, iż wnioskowane zmiany dotyczą każdej z turbin, stanowiących element farmy wiatrowej. Decyzja środowiskowa bowiem uwzględniała wiele turbin i określała maksymalne dopuszczalne parametry dla wszystkich elementów inwestycji.

W ocenie sądu również zmiana lokalizacji turbiny tj. przesunięcia jej o 5,31 m w kierunku północnym oraz 1,03 m w kierunku zachodnim względem pierwotnego położenia, nie może spowodować żadnych zmian w zakresie uwarunkowań określonych w decyzji środowiskowej. Decyzja środowiskowa nie określa bowiem warunków konkretnego usytuowania obiektu budowlanego na danej działce, a jedynie określa środowiskowe warunki dla jego budowy. Innymi słowy w decyzji środowiskowej (podobnie jak w decyzji o warunkach zabudowy) określa się jedynie numer działki, na której inwestycja ma być realizowana, natomiast nie precyzuje się dokładnej lokalizacji inwestycji na działce.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że projektowana inwestycja pozostaje również w zgodzie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który został dostosowany właśnie na potrzeby budowy całej farmy wiatrowej. Na terenie, gdzie plan przewiduje lokalizacje elektrowni wiatrowych grunt może być wykorzystywany wyłącznie rolniczo i obowiązuje tam bezwzględny zakaz jakiejkolwiek zabudowy z przeznaczeniem na pobyt ludzi.

Proponowane przez inwestora zmiany w projekcie budowlanym z pewnością nie skutkują tym, że mamy do czynienia z zupełnie nowym przedsięwzięciem. Skoro zmiana parametrów elektrowni wiatrowej, w tym nawet zmiany technologiczne, nie wymaga zmiany decyzji środowiskowej, to tym bardziej nie wymaga wydania nowej decyzji, dla zmienianej inwestycji. Jest to bowiem nadal ta sama inwestycja - elektrownia wiatrowa - i ważnym jest tylko to, aby inwestor mieścił się w parametrach określonych decyzją środowiskową i miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy środowiskowej, według którego ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania albo zmiany decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, 10, 14 i 18, przeprowadza się także, jeżeli organ właściwy do wydania decyzji stwierdzi, że we wniosku o wydanie decyzji zostały dokonane zmiany w stosunku do wymagań określonych w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Wbrew twierdzeniom skarżącej zmiana parametrów inwestycji była przedmiotem analizy organów, które doszły do wniosku, że nie zostały naruszone wymagania określone w decyzji środowiskowej. Jak już zostało podkreślone, jeżeli zmiana parametrów inwestycji nie spowoduje przekroczenia maksymalnych parametrów dopuszczonych decyzją środowiskową, co można stwierdzić przez proste porównanie warunków z decyzji środowiskowej i danych z projektu budowlanego zamiennego, to wskazany wyżej przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy środowiskowej nie może znaleźć zastosowania.

Skoro organ administracji architektoniczno-budowlanej uznał, że nie znajdą zastosowania przepisy art. 72 ust. 2 pkt 1 i 1a i art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy środowiskowej, to zobowiązany był jedynie do oceny zgodności projektowanej zmiany parametrów inwestycji pod kątem jej zgodności z przepisami ustawy Prawo budowlane, tj. art. 32-35 w zw. z art. 36a ust. 1 i 3.

Zdaniem sądu w przedmiotowej sprawie postępowanie administracyjne zostało przeprowadzone w sposób wyczerpujący z poszanowaniem zasad określonych w art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a. W ustalonym stanie faktycznym sprawy organ prawidłowo zastosował przepisy prawa materialnego, czemu dał wyraz w uzasadnieniu decyzji. W działaniu organu nie sposób dopatrzeć się zatem ani naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, ani naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, ani też innego naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Uzasadnienie faktyczne zaskarżonej decyzji odpowiada wymogom wynikającym z art. 107 § 3 K.p.a., bowiem zawiera wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. Uzasadnienie prawne zawiera natomiast wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa.

W związku z tym sąd, na podstawie art. 151 p.p.s.a., oddalił skargę.

dc

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/