Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 maja 2017 r., sygn. I SA/Wr 1372/16
Podatek od towarów i usług
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędziowie: sędzia WSA Katarzyna Radom, sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Protokolant: specjalista Paulina Wódka, po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale I w dniu 25 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi J.Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 29 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2010 r I. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej rozliczenia za sierpień 2010 r. ; II. oddala skargę w pozostałej części; III. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz skarżącego J.Ł. kwotę 2837 (dwa tysiące osiemset trzydzieści siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z 25 maja 2016 r. nr PPI/4400-23/14 w przedmiocie określenia J. Ł. zobowiązania w podatku od towarów i usług za sierpień, wrzesień i listopad 2010 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego na należnym podatkiem od towarów i usług do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za L.c i grudzień 2010 r.
Z akt sprawy wynika, że J. Ł. (dalej także: Strona, Skarżący) w okresie objętym postępowaniem prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych oraz sprzedaży materiałów budowlanych pod nazwą Firma Usługowo-Handlowa "A." Usługi Ogólnobudowlane. Przeprowadzona kontrola podatkowa i postępowanie podatkowe wykazały nieprawidłowości w rozliczeniu podatku od towarów i usług polegające na obniżeniu podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur niedokumentujących rzeczywistych transakcji wystawionych przez FHUP B. R. T. i Centrum Transportowo-Logistyczno-Spedycyjne W. K..
Organ I instancji - na podstawie informacji od Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. dotyczących R. T., protokołu zeznań I. D. z dnia 28.08.2015 r. (pełnomocnik R. T.), wyjaśnień inwestorów, z którymi J. Ł. zawarł umowy na wykonanie robót budowlanych, zeznań świadków kierowników robót i pracowników zatrudnionych przez Stronę, protokołu wyjaśnień Strony - stwierdził, że materiały budowlane wskazane w fakturach wystawionych przez R. T. nie zostały wykorzystane do wykonania, wskazanych przez Stronę, usług budowlanych (wbudowane) nie zostały też wykazane w remanencie końcowym. Faktury te nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych (puste faktury), tym samym, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm. - dalej ustawa o VAT) nie dawały podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Strona ujmując te faktury w rozliczeniu zawyżyła podatek za wrzesień o kwotę 15.480,43 zł, za październik o kwotę 16.500,08 zł i za listopad o kwotę 47.299,46 zł.
