Postanowienie WSA w Lublinie z dnia 1 czerwca 2017 r., sygn. I SA/Lu 110/17

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wiesława Achrymowicz po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu "A" spółki z o.o. w T. od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 marca 2017 r. w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi "A" spółki z o.o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2013 r. postanawia - utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Skarżąca spółka wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych w całości. Uzasadniała, że nie ma żadnych środków finansowych na zapłatę wpisu, wysokość straty za ostatni rok obrotowy wg bilansu wyniosła ponad 400.000 zł, kapitał zakładowy stanowi kwotę ponad 305.000 zł, a wartość środków trwałych to 49.669 zł. Ponadto wszczęto wobec niej postępowanie egzekucyjne w zakresie należności, których dotyczy zaskarżona decyzja.

Postanowieniem z 6 marca 2017 r. referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącej prawa pomocy. W motywach tej treści rozstrzygnięcia wyjaśnił, że przy ocenie wniosku skarżącej należy uwzględnić nie tylko jej twierdzenia ale także dodatkowo złożone przez nią dokumenty (por. sprawa sygn. I SA/Lu 1040/16), tj.: zeznanie CIT-8 za 2015 r., deklaracje VAT-7 za miesiące lipiec - grudzień 2016 r., sprawozdanie finansowe na 31.12.2015 r., raporty kasowe za okres październik 2016 r. - styczeń 2017 r., wyciągi z rachunku bankowego za listopad i grudzień 2016 r. oraz styczeń 2017 r., akt notarialny - umowę spółki z 22.06.2010 r., zestawienie prowadzonych wobec skarżącej administracyjnych postępowań egzekucyjnych (w uwierzytelnionych wydrukach lub kopiach). Następnie argumentował, że skarżąca jest podmiotem gospodarczym prowadzącym działalność gospodarczą od wielu lat, a ze złożonej do akt sądowych informacji z KRS z 30.12.2016 r. nie wynika, aby prowadzone było wobec niej postępowanie upadłościowe, układowe, czy likwidacyjne. Ponadto ze złożonych przez skarżącą dokumentów wynika, że w trakcie postępowania podatkowego osiągała ona przychody z działalności gospodarczej, a tym samym miała możliwość zdobycia środków niezbędnych do prowadzenia postępowania sądowego. Jej kapitał zakładowy wynosi 305.000 zł, a według stanu na 31.12.2015 r. posiadała aktywa trwałe o wartości 924.871,46 zł i aktywa obrotowe o wartości 2.141.900,15 zł, w tym należności krótkoterminowe na kwotę 108.040,94 zł. W tym kontekście referendarz sądowy zauważył, że przez pojęcie "środki", o którym mowa w art. 246 § 2 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2016.718 ze zm. - p.p.s.a.), należy rozumieć nie tylko środki finansowe gromadzone na rachunkach bankowych, lecz również wartość środków trwałych, a także wysokość kapitału zakładowego, a "brak środków" na pokrycie niezbędnych kosztów nie ogranicza się tylko do braku środków finansowych, ale odnosi się do ogólnej sytuacji majątkowej podmiotu ubiegającego się o przyznanie ulgi w postaci prawa pomocy. Ponadto referendarz podniósł, że opodatkowany przychód skarżącej za 2015 r. wyniósł 4.777.466,65 zł, za miesiące lipiec - grudzień 2016 r. wykazuje ona regularnie obrót, a z raportów kasowych wynika, że wydatki pokrywane są uzyskiwanymi wpływami. Zatem zaoferowane przez skarżącą dokumenty świadczą o prowadzeniu działalności gospodarczej, co nie pozwala przyjąć, że skarżąca nie ma i nie miała możliwość opłacenia wymaganych na obecnym etapie postępowania kosztów sądowych. Referendarz dodał także, że skarżąca ma możliwość pozyskania środków finansowych w drodze dopłat od wspólników. Jednocześnie referendarz ocenił, że w przedstawionej sytuacji majątkowej i finansowej skarżącej za uwzględnieniem wniosku nie przemawia fakt prowadzenia wobec skarżącej postępowań egzekucyjnych.