Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 lipca 2017 r., sygn. II SAB/Po 76/17

Inne

Dnia 5 lipca 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2017 roku sprawy ze skargi Z. G. na bezczynność Wojewody W w przedmiocie prawidłowości postępowania administracyjnego. oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] czerwca 2016 r. Z. G., powołując się na art. 156 § 1 pkt 2 i art. 157 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm., dalej: "k.p.a."), wystąpił do Wojewody W z wnioskiem o stwierdzenie nieważności: (1) decyzji nr [...] Starosty [...] z dnia [...] maja 2015 r., znak [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej P. S. pozwolenia na budowę budynku gospodarczego w K., ul. [...], działka nr [...] oraz (2) decyzji nr [...] Starosty [...] z dnia [...] października 2015 r., znak [...], zatwierdzającej projekt budowlany zamienny i zmieniającej wymienione pozwolenie na budowę - gdyż jego zdaniem rozstrzygnięcia te zostały wydane z rażącym naruszeniem art. 34 ust. 2 i art. 35 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 z późn. zm., dalej: "pr. bud.").

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że projektowany budynek nie jest niewielkim budynkiem gospodarczym, lecz budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. Nie odpowiada on opisowi zawartemu w § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakimi powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Ma to istotne znaczenie, gdyż § 51 ust. 3 pkt 1 uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w K. z dnia [...] września 2011 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta K. w rejonie Al. [...]. oraz P. (Dz. Urz. Woj. Wlkp. Nr 324, poz. 5361) przewiduje sytuowanie tylko jednego budynku mieszkalnego wolnostojącego na działce budowlanej. Co więcej, § 51 ust. 3 pkt 2 powołanej uchwały nakazuje realizowanie zabudowy mieszkaniowej jako wolno stojącej. W. przedmiotowego obiektu budowlanego przekracza poza tym maksymalną wartość tego parametru dla budynków gospodarczych, określoną w § 51 ust. 3 pkt 6 lit. b cytowanego aktu prawa miejscowego. Skarżący zaznaczył również, że zakres i treść projektu nie została dostosowana do specyfiki i charakteru obiektu oraz stopnia skomplikowania robót budowlanych. Starosta K. nie dokonał również oceny zgodności projektu budowlanego z przepisami planu miejscowego oraz przepisami odrębnymi, w tym przepisami techniczno-budowlanymi. Wspomniany organ nie zbadał również kompletności projektu budowlanego oraz błędnie określił wymóg dotyczący sprawowania nadzoru na budowie. Uzasadnienie obu kwestionowanych rozstrzygnięć jest nieprawidłowe, gdyż nie wskazuje sposobu określenia kręgu podmiotów legitymujących się przymiotem strony postępowania. Z kolei decyzja z dnia [...] października 2015 r. nie zawiera w ogóle uzasadnienia merytorycznego, ograniczając się wyłącznie do rozwiązania spornych interesów stron.