Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 6 lipca 2017 r., sygn. I SA/Rz 240/17

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz / spr. / Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska Asesor WSA Jacek Boratyn po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 lipca 2017 r. spraw ze skarg spółki "A" S.A. w P. na postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2017 r. - nr [...], - nr [...], - nr [...] w przedmiocie nałożenia kar porządkowych oddala skargi.

Uzasadnienie

I SA/Rz 240/17

UZASADNIENIE

Przedmiotem skarg - w sprawach połączonych postanowieniem, wydanym na rozprawie w dniu 6 lipca 2017r., na podstawie art. 111 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017r., poz. 1369 ze zm.; dalej: P.p.s.a.) do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia - są trzy postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO, Kolegium lub organ odwoławczy albo organ drugiej instancji z dnia [...] lutego 2017r.) o nr nr [...]; [...] i [...], którymi wymieniony organ drugiej instancji, po rozpatrzeniu zażaleń wniesionych przez "A" S.A. w P. (dalej zamiennie jako Spółka, Podatnik, Skarżąca Spółka lub Skarżąca) wniesionych na postanowienia Burmistrza Miasta i Gminy Z. (dalej: organ pierwszej instancji) z dnia [...] grudnia 2016r. nr nr: [...]; [...] i [...] w przedmiocie nałożenia kar porządkowych, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienia.

W uzasadnieniu swoich postanowień SKO wskazało, że postanowieniami z dnia [...] grudnia 2016r. organ pierwszej instancji nałożył na Spółkę kary porządkowe w kwotach po 2.000zł, wskazując że z uwagi na konieczność weryfikacji podstaw opodatkowania zadeklarowanych przez Spółkę została ona wezwana do przedłożenia dowodu księgowego w postaci ewidencji środków trwałych prowadzonej dla budowli położonych na terenie Gminy Z., będących własnością Spółki (poprzednio "B" Spółka z o.o.), według stanu na: 1 stycznia 2012r., 1 stycznia 2013r. i 1 stycznia 2014r. w celu dokonania oględzin, przy czym stronę pouczono o możliwości ukarania karą porządkową do 2.800zł w razie niewykonania wezwania. Podatnik nie przedłożył żądanych przedmiotów oględzin, natomiast poinformował - poprzez pełnomocnika - że Spółka prowadzi ewidencję środków trwałych w systemie komputerowym i nie jest w stanie przedłożyć dowodów określonych w wezwaniach w celu przeprowadzenia oględzin tych dokumentów. Organ pierwszej instancji wskazał, że nakładając karę porządkową w wysokości 2.000zł miał na względzie okoliczności związane z osobą Podatnika, jak również związane z "czynem", uznając za kontrowersyjne działanie Podatnika, który po upływie 4 lat składa wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku negując wcześniej zadeklarowaną przez siebie podstawę opodatkowania gruntów, a jednocześnie nie uwzględniając nowych okoliczności w korekcie deklaracji na podatek za wymienione lata podatkowe. W ocenie organu pierwszej instancji kary porządkowe w mniejszej kwocie byłyby niedolegliwe dla Skarżącej, a tym samym nieskuteczne; nie należało również nałożyć kar w maksymalnej wysokości, a to z uwagi na to, że postępowanie zostało wszczęte w wyniku wniosku Podatnika o stwierdzenie nadpłaty.