Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19 września 2017 r., sygn. I SA/Bd 768/17

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jarosław Szulc (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Leszek Kleczkowski sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2017 r. sprawy ze skargi W. T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w 2012 r. przed upływem pięciu lat oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nakle nad Notecią decyzją z dnia [...] września 2012 r. nr [...] określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodu z odpłatnego zbycia w dniu [...] grudnia 2012 roku lokalu mieszkalnego przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w kwocie [...]zł. Po rozpatrzeniu odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r. uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, uznając, że rozstrzygnięcie sprawy wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.

Po ponownej analizie zebranego materiału dowodowego zleconego decyzją organu odwoławczego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nakle nad Notecią decyzją

z dnia [...] lutego 2017 r. Nr [...] określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie [...]zł od przychodu z tytułu odpłatnego zbycia w dniu [...] grudnia 2012 r. lokalu mieszkalnego przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, iż kwota uzyskana ze zbycia lokalu mieszkalnego wydatkowana przez skarżącego na ogrodzenie, bramę i podjazd nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 2032 ze zm.), dalej u.p.d.o.f., ponieważ wydatki te nie są związane z bryłą budynku i nie są konieczne, i niezbędne do funkcjonowania budynku mieszkalnego. Skorygowano również kwotę wydatków udokumentowanych umowami cywilno-prawnymi dokumentującymi zakup materiałów wykorzystanych do remontu oraz wydatków związanych ze spłatą kredytu hipotecznego i odsetek. W toku prowadzonych czynności sprawdzających ustalono, iż część z przedłożonych przez stronę dowodów źródłowych jest nierzetelna. Wskazani na rachunkach jako kontrahenci - J. K. i M. P. nie potwierdzili autentyczności przedłożonych rachunków ani okoliczności zawarcia ze skarżącym transakcji opiewających łącznie na kwotę [...]zł. Ponadto, w trakcie postępowania prowadzonego przez Komendę Powiatową P. w S., potwierdzony został fakt sfałszowania podpisów D. D. na umowach kupna-sprzedaży z dnia [...] kwietnia 2013r. i z dnia [...] czerwca 2014r. zawartych pomiędzy skarżącym a D. D. - na kwoty [...]zł i [...] zł. Ponadto, z ustalonego przez organ podatkowy stanu faktycznego wynikało, że osoba ta była nakłaniana przez J. T. (brata strony) do składania fałszywych zeznań w zakresie zawarcia rzeczonych umów. W konsekwencji organ stwierdził, że dokumenty te, nie odzwierciedlają faktycznych transakcji, nie mogą więc stanowić dowodów poniesienia wydatków na własne cele mieszkaniowe.