Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 19 grudnia 2017 r., sygn. II SA/Bk 724/17

Ruch drogowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Sędziowie sędzia NSA Mieczysław Markowski,, sędzia WSA Mirosław Wincenciak (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] sierpnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2013 r., znak: [...], działający z upoważnienia Prezydenta Miasta S., Naczelnik Wydziału Komunikacji Urzędu Miejskiego w S. zatrzymał T. K. prawo jazdy kategorii A, B. W uzasadnieniu swojej decyzji Naczelnik Wydziału Komunikacji Urzędu Miejskiego w S. wskazał, że w dniu [...] czerwca 2017 r. do Prezydenta Miasta S. wpłynął wniosek P. Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. znak: [...], z dnia [...] maja 2017 r. o skierowanie T. K., zam. w S., ul [...], na badania psychologiczne w zakresie psychologii transportu w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami w związku z przekroczeniem liczby 24 punktów otrzymanych za naruszenia przepisów ruchu drogowego. Dalej organ wskazał zaś, że zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z póz. 541 z późn. zm. - dalej też jako ustawa lub ustawa zmieniająca) starosta wydaje decyzję administracyjną o zatrzymaniu prawa jazdy w przypadku przekroczenia liczby 24 punktów otrzymanych za naruszenia przepisów ruchu drogowego otrzymanych na podstawie art. 130 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Z decyzją organu nie zgodził się T. K. i w dniu [...] czerwca - z zachowaniem ustawowego terminu - złożył od niej odwołanie. Zaskarżonej decyzji odwołujący się zarzucił naruszenie prawa materialnego, a w szczególności art. 130 u.p.r.d. oraz art. 9 k.p.a. i wskazując na powyższe naruszenia wniósł o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji w całości. Uzasadniając podniesione zarzuty i zgłoszone żądania T. K. zreferował stan faktyczny sprawy podkreślając, że wniosek Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. o skierowanie go na badania psychologiczne został złożony w dniu [...] maja 2017 r. Tymczasem w dniu [...] maja 2017 r. odwołujący się na podstawie art. 130 ust. 3 u.p.r.d. odbył szkolenie, które miało spowodować zmniejszenie ilości posiadanych przez niego punktów karnych. Zdaniem T. K. przywołany przez niego art. 130 ust. 3 u.p.r.d. jako jedyne ograniczenie możliwości odbycia szkolenia pozwalającego na zmniejszenie liczby punktów karnych przewiduje staż posiadania prawa jazdy. W jego ocenie odbycie szkolenia powinno więc skutkować obniżeniem ilości przypisanych punktów za naruszenia przepisów ruchu drogowego, a to oznaczało, że wniosek o skierowanie go na badania psychologiczne był nieuprawniony, a decyzja o zatrzymaniu prawa jazdy błędna. Na poparcie swojego stanowiska odwołujący się przytoczył szereg orzeczeń sądów administracyjnych mających wyrażać zbliżony pogląd.