Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 22 maja 2018 r., sygn. II SA/Rz 241/18

W oparciu o art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. b ustawy o promocji zatrudnienia organ jest uprawniony do wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie wstrzymania wypłaty stypendium. Redakcja powołanego przepisu nie pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, jakimi przesłankami powinien kierować się organ wydając rozstrzygnięcie o takiej formule. Uwzględniając jednak cel i funkcję rozstrzygnięcia w przedmiocie wstrzymania wypłaty stypendium należy przyjąć, iż chodzi o takie okoliczności, które zostały ujawnione już po rozpoczęciu wypłaty tego świadczenia i stwarzają niepewność co do tego, czy stypendium danemu podmiotowi faktycznie przysługuje. Nie chodzi więc o okoliczności, które miałyby przesądzać, że stypendium uprawnionemu nie przysługuje, lecz o stan niepewności, który musi zostać usunięty w następstwie poczynionych przez organ ustaleń, w okresie wstrzymania wypłaty świadczenia. Dysponując materiałem pozytywnie weryfikującym uprawnienie do stypendium, organ będzie zobowiązany wydać decyzję

o wznowieniu jego wypłaty; podstawę takiej decyzji stanowi również art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. b ustawy o promocji zatrudnienia.

Teza urzędowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Maciej Kobak /spr./ Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Piotr Godlewski Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2018 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Wojewody z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania wypłaty stypendium -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A. W. (dalej w skrócie: "skarżąca") jest decyzja Wojewody [...] (dalej w skrócie: "Wojewoda") z [...] grudnia 2017 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Starosty [...] (dalej w skrócie: "Starosta") z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania wypłaty stypendium.

Kwestionowana decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] Starosta orzekł o uznaniu skarżącej za osobę bezrobotną.