Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 czerwca 2018 r., sygn. III SA/Lu 239/18

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędziowie WSA Robert Hałabis, WSA Iwona Tchórzewska (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Barański, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 28 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi S. K. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie przeniesienia na równorzędne stanowisko służbowe oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym rozkazem personalnym nr [...] z dnia 7 lutego 2018 r. Komendant Policji, po rozpatrzeniu odwołania S. K., utrzymał w mocy rozkaz personalny nr [...] Komendanta Miejskiego Policji w L. z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnienia z zajmowanego stanowiska i przeniesienia na równorzędne stanowisko służbowe.

W uzasadnieniu zaskarżonego rozkazu organ odwoławczy wskazał następujące okoliczności stanu faktycznego sprawy.

Rozkazem personalnym z dnia [...] grudnia 2017 r. Komendant Miejski Policji w L., na podstawie art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2017 r. poz. 2067 z późn. zm.) z dniem 15 stycznia 2018 r. zwolnił starszego sierżanta S. K. ze stanowiska referenta Referatu [...] Wydziału Ruchu Drogowego Komendy Miejskiej Policji w L., przeniósł z urzędu do pełnienia dalszej służby w Komisariacie [...] Policji w L. i z dniem [...] stycznia 2018 r. mianował na równorzędne stanowisko służbowe referenta Zespołu Patrolowo-Interwencyjnego Ogniwa ds. Prewencji tego komisariatu, bez zmiany wysokości pobieranego uposażenia zasadniczego oraz kwoty dodatku służbowego. Na podstawie art. 108 § 1 k.p.a. rozkazowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

S. K. wniósł odwołanie od rozkazu personalnego Komendanta Miejskiego Policji w L..

Rozpatrując sprawę na skutek odwołania Komendant Policji podniósł, że decyzja o przeniesieniu policjanta na równorzędne stanowisko służbowe podejmowana jest w ramach uznania administracyjnego przez przełożonego właściwego w sprawach osobowych zobowiązanego do prowadzenia polityki kadrowej. Stanowisko równorzędne oznacza stanowisko, które musi charakteryzować się takimi samymi parametrami uposażenia zasadniczego oraz takim samym stopniem etatowym. Komendant Policji podkreślił, że decyzja o przeniesieniu st. sierż. S. K. spowodowana była przede wszystkim koniecznością zapewnienia ciągłości służby oraz prawidłowej realizacji ustawowych zadań Policji określonych dla służb patrolowych w Komisariacie Policji [...] w L.. Przeniesienie i mianowanie st. sierż. S. K. na równorzędne stanowisko służbowe uwarunkowane było trudną sytuacją kadrową w Zespole Patrolowo-Interwencyjnym Ogniwa ds. Prewencji Komisariatu Policji [...] w L.. Niewłaściwa, czy też niepełna obsada stanowisk policyjnych w Zespole Patrolowo-Interwencyjnym Ogniwa ds. Prewencji Komisariatu Policji [...] w L. niewątpliwie mogłaby spowodować komplikacje w funkcjonowaniu zespołu i negatywnie wpłynąć na skuteczność wykonywanych czynności. Zatem obowiązkiem Komendanta Miejskiego Policji w L. była taka dyslokacja służb, by zminimalizować wpływ braków personalnych w podległych jednostkach i komórkach organizacyjnych na jakość realizowanych zadań służbowych. Skarżący został mianowany na stanowisko równorzędne, o identycznej nazwie, grupie zaszeregowania i stopniu etatowym. Zmiana stanowiska nastąpiła w obrębie tej samej miejscowości, w której dotychczas pełnił służbę, zatem w związku z mianowaniem na nowe stanowisko służbowe nie powstały dla skarżącego żadne dodatkowe utrudnienia, chociażby w kwestii drogi do miejsca pełnienia służby. Ponadto z analizy zadań zawartych w kartach opisu stanowisk pracy wynika, że na nowym stanowisku skarżący będzie realizował rodzajowo te same zadania, które wykonywał w ramach obowiązków służbowych w dotychczasowej służbie, przy czym nowe stanowisko odpowiada jego kwalifikacjom i doświadczeniu w pracy w pionie prewencyjnym. Decyzja o przeniesieniu skarżącego uzasadniona jest przede wszystkim potrzebami służby. Pod uwagę wzięty został zarówno interes społeczny, tożsamy w tym przypadku z interesem służby, jak i interes strony. W nowym miejscu pełnienia służby zapewniono stanowisko równorzędne do dotychczas zajmowanego, tj. stanowisko o takiej samej grupie uposażenia zasadniczego, takim samym dodatku służbowym i stopniu etatowym. Powyższe jednoznacznie wskazuje, że warunki pełnienia służby policjanta nie ulegną pogorszeniu. Przeszkody przeniesienia wskazane przez policjanta w odwołaniu, związane z innym niż dotychczas zakresem zadań i obowiązków służbowych, nie mogą być równoważone z potrzebami służby. Decyzja o przeniesieniu stanowi wypadkową indywidualnego interesu strony oraz dobra służby. Ustawodawca nie uzależnił możliwości przeniesienia policjanta do innej komórki organizacyjnej od dotychczasowego zakresu zadań, jego kwalifikacji zawodowych, czy też od jego subiektywnego przekonania co do przydatności na zajmowanym stanowisku.