Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 7 czerwca 2018 r., sygn. II SA/Sz 356/18

Ewidencja ludności

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędzia NSA Stefan Kłosowski (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Klimek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi małoletniego D. K. reprezentowanego przez przedstawicieli ustawowych S. K. i K. K. na decyzję Wojewody Z. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz D. P., po przeprowadzeniu na wniosek Spółdzielni Mieszkaniowej [...] postępowania administracyjnego, wydał w dniu [...] r., na podstawie art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności, decyzję

nr [...] o wymeldowaniu małoletniego D. K. z pobytu stałego z lokalu położonego przy ul. [...] w D. P..

D. K., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, odwołał się od decyzji organu I instancji do Wojewody, zarzucając jej naruszenie przepisów art. 107 k.p.a., gdyż nie zawiera ona wszystkich elementów w tym adresata decyzji, a w uzasadnieniu decyzji brak wskazania faktów, które organ uznał za udowodnione oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. Ponadto w ocenie odwołującego się, naruszone zostały przepisy procedury administracyjnej.

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Wojewoda utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ II instancji wskazał, że zgodnie z art. 35 ustawy

o ewidencji ludności organ gminy, na wniosek właściciela lub innego podmiotu dysponującego tytułem prawnym do lokalu lub z urzędu, wydaje decyzję

o wymeldowaniu obywatela polskiego, który opuścił miejsce pobytu stałego albo opuścił miejsce pobytu czasowego przed upływem deklarowanego okresu pobytu i nie dopełnił obowiązku wymeldowania się.

Zameldowanie i wymeldowanie są tylko aktami rejestracji danych. Ewidencja ludności ma zbierać informacje o miejscu zamieszkania i pobytu osób, a więc informacje o stanie faktycznym, a nie prawnym. Nie kontroluje natomiast legalności zamieszkiwania i pobytu osób. Posiadanie przez osobę prawa do lokalu pozostaje bez wpływu na ustalenie, czy taka osoba spełniła przesłanki materialnoprawne niezbędne do jej wymeldowania.