Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 lipca 2018 r., sygn. III SA/Kr 1347/17

Bezrobocie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) WSA Janusz Bociąga Protokolant sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lipca 2018 r. sprawy ze skargi G. M. na decyzję Wojewody z dnia 22 sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia jednorazowo przyznanych środków na podjęcie działalności gospodarczej z Funduszu Pracy skargę oddala

Uzasadnienie

W dniu [...] 2015 r. G. M. zam. w K, ul. a zawarła z Gminą umowę nr [...], na podstawie której przyznano jej jednorazowo środki z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej w kwocie brutto 21.000 zł. Dla zabezpieczenia przyznanych środków wraz z należnymi odsetkami G. M. złożyła weksel in blanco poręczony przez męża K. M. zam. w K, ul. A, z którym w dniu 9 października 2015 r. zawarła umowę majątkowa małżeńską wyłączającą ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej i ustanawiającą ustrój rozdzielności majątkowej. Środki te skarżąca otrzymała w całości w dniu 16 października 2015 r.

Pismem z dnia 24 marca 2016 r. Grodzki Urząd Pracy poinformował G. M., że rozwiązuje z nią ze skutkiem natychmiastowym umowę nr [...] zawartą w dniu [...] 2015 r. z uwagi na naruszenie przez nią warunków tej umowy, polegające na nie przedłożeniu w wyznaczonym jako ostateczny terminie do dnia 15 marca 2016 r. całkowitego rozliczenia się z przyznanych środków Funduszu Pracy przyznanych na podjęcie działalności gospodarczej. Jednocześnie Grodzki Urząd Pracy wezwał G. M. do zwrotu otrzymanych środków dofinansowania w kwocie 21.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia 16 października 2015 r. do dnia całkowitej spłaty. Powyższe pismo skarżąca otrzymała w dniu 12 kwietnia 2016 r., a jej mąż K. M. w dniu 4 kwietnia 2016 r.

I.

Pismem z dnia 22 lipca 2016 r. G. M. wniosła o umorzenie kwoty jednorazowych środków przyznanych jej na podjęcie działalności gospodarczej z uwagi na jej bardzo trudną sytuację finansową związaną z tym, że dwa lata była na bezrobociu, co spowodowało wyczerpanie jej życiowych oszczędności. W treści wniosku podała, że środki z dotacji wydatkowała zgodnie z przeznaczeniem określonym umową i nie zamierza likwidować założonej firmy.