Postanowienie WSA w Opolu z dnia 20 września 2018 r., sygn. II SA/Op 143/17

Środki unijne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia NSA Jerzy Krupiński - spr. po rozpoznaniu w dniu 20 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu od postanowienia starszego referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu z dnia 29 czerwca 2018 r., sygn. akt II SA/Op 143/18 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi A w [...] na decyzję Zarządu Województwa Opolskiego z dnia 10 stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej postanawia: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie starszego referendarza sądowego z dnia 29 czerwca 2018 r.

Uzasadnienie

A w [...], działając przez swojego pełnomocnika adwokata A. W., wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na decyzję Zarządu Województwa Opolskiego z dnia 10 stycznia 2017 r., nr [...], w przedmiocie zwrotu dofinansowania przyznanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Opolskiego na lata 2007-2013. Skarżąca, w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wpisu sądowego od skargi przez uiszczenie dodatkowej kwoty 9.775 zł, do już wpłaconej kwoty 200 zł, złożyła w dniu 12 kwietnia 2017 r. (data nadania w placówce pocztowej 6 kwietnia 2017 r.), na urzędowym formularzu PPPr, wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w części poprzez zwolnienie od uiszczenia wpisu sądowego od skargi ponad kwotę 200 zł.

Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 21 kwietnia 2017 r., utrzymanym w mocy postanowieniem tut. Sądu z dnia 29 czerwca 2017 r., odmówiono skarżącej przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

Wyrokiem tut. Sądu z dnia 8 marca 2018 r. skargę Uczelni oddalono.

Skarżąca w dniu 13 czerwca 2018 r. (data stempla pocztowego) złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu od skargi kasacyjnej. Uzasadniając wniosek podała, że nie jest w stanie uiścił opłaty, bowiem od wielu lat, (począwszy od 2014 r.) boryka się z trudnościami finansowymi. Przyczyną tego stanu rzeczy jest prowadzenie inwestycji w [...], która zaabsorbowała koszty własne (udokumentowane zapisami księgowymi) w wysokości 6.074.182,81 zł, co łącznie z kwotą ustaloną w zaskarżonej decyzji wynosi 7.071.643, 64 zł. Tak duże wydatki, zdaniem skarżącej, jakie poniosła na inwestycję, spowodowały brak środków na zaspokojenie bieżącej działalności A, tj. wynagrodzeń wykładowców akademickich, pracowników administracyjnych, kosztów eksploatacyjnych, kosztów najmów pomieszczeń i wszelkich bieżących kosztów zobowiązań wobec ZUS i Urzędu Skarbowego. Skarżąca podniosła, że w latach 2016 i 2017 przedstawiona sytuacja spowodowała wszczęcie przeciwko A kilkunastu postępowań egzekucyjnych na łączną kwotę ok. 1,5 mln zł, co doprowadziło do zajęcia jej konta bankowego przez kilkunastu komorników, a taka sytuacja trwa już od 13 października 2016 r. W ocenie skarżącej, przedstawiona wartość środków trwałych z bilansu nie odzwierciedla faktycznych możliwości finansowych A. Na majątek trwały S składają się bowiem nieruchomości wymagające gruntownych remontów, a rzeczywista wartość rynkowa majątku trwałego jest drastycznie niższa od wartości przyjętych w zapisach księgowych. Wskazano, że poniesione przez Uczelnię w ubiegłym roku koszty sądowe, karne, odsetkowe i egzekucji komorniczych, spowodowały ogromne obciążenia w kwocie ok. 500 tys. zł, a miesięczne zobowiązania A, w tym obsługa kredytów, wynoszą około 250 tys. zł. Skarżąca podniosła, że zaległe zobowiązania wobec ZUS i US zostały rozłożone przez te instytucje na raty. Miesięczne zobowiązania A, w tym obsługa kredytów, wynoszą około 250 tys. zł, a przychód ze względu na coraz mniejszą liczbę studentów wpłacających czesne - stale się zmniejsza i nie pokrywa w pełni tych zobowiązań. Zdaniem skarżącej, stan taki wynika ze złych opinii o Uczelni powstałych ze względu na opisane trudności. We wniosku stwierdzono także, że od trzech lat utrzymujący się ujemny wynik finansowy w bilansie maleje, gdyż wdrażana jest drastyczna reorganizacja funkcjonowania całej A, mająca na celu jej odbudowę. Rachunki bankowe oraz wszystkie posiadane nieruchomości zajęte zostały w toku prowadzonych postępowań egzekucyjnych, co uniemożliwia jej dokonywanie jakichkolwiek opłat. A nie posiada stacjonarnej kasy, co uniemożliwia jej gromadzenie środków w gotówce, a tym samym dokonywanie opłat gotówkowych.