Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 września 2018 r., sygn. III SA/Po 307/18

Ubezpieczenie społeczne

Dnia 18 września 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Sędziowie WSA Małgorzata Górecka WSA Mirella Ławniczak (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zys-Ruszkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2018 roku przy udziale sprawy ze skargi J. S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych [...] w P. z dnia [...] marca 2018r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS na rzecz skarżącego kwotę 480,- (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2015 r., nr Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS [...] utrzymał w mocy decyzję w części dotyczącej składek na:

- ubezpieczenia społeczne - za okres od 01/2008 r. do 12/2008, ubezpieczenie zdrowotne - za okres od 10/2004 r. do 12/2008 r. oraz odsetek liczonych na dzień 15 stycznia 2015 r.

- Fundusz Pracy - za okres od 01/2008 r. do 12/2008 r. oraz odsetek liczonych na dzień 15 stycznia 2015 r.

Organ uznał, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzi przesłanka całkowitej nieściągalności. Z analizy zebranego materiału dowodowego wynikało też, że w sprawie nie wystąpiły uzasadnione przypadki pozwalające na umorzenie należności z uwagi na sytuację majątkową i osobistą skarżącego. Organ odwoławczy wskazał, że istnieje również możliwość spłaty zaległości w ramach układu ratalnego. Organ stał na stanowisku, iż umorzenie zaległych składek jest możliwe tylko w sytuacji, gdy ze względu na wiek, stan zdrowia oraz inne względy społeczne nie jest możliwe wywiązanie się ze zobowiązań wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.