Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 października 2018 r., sygn. II SA/Ol 650/18

Administracyjne postępowanie; Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant sekretarz sądowy Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2018 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zasiłku celowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 24 maja 2018 r., "[...]" (dalej także jako: "organ pierwszej instancji"), odmówił przyznania "[...]" (dalej jako: "skarżący"), zasiłku celowego z przeznaczeniem na pokrycie części lub całości kosztów leków i leczenia, z uwagi na brak środków i możliwość zaspokojenia tej potrzeby przez dom pomocy społecznej.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podał, że dochód skarżącego wynosi 634,00 zł

i nie przekracza kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej. Spełniona została również przesłanka okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy społecznej, gdyż skarżący jest długotrwale chory. Organ pierwszej instancji stwierdził, że skarżący przebywa w Domu Pomocy Społecznej ""[...]" (dalej jako "DPS"), w którym koszt utrzymania wynosi 3.300,00 zł miesięcznie. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w "[...]" ponosi częściową opłatę za pobyt skarżącego w tej placówce, zaś skarżący pokrywa koszt pobytu w wysokości 70% swojego dochodu. Organ pierwszej instancji stwierdził, że skarżący, jako mieszkaniec domu pomocy społecznej ma zaspokojone wszystkie niezbędne potrzeby bytowe, na co jednoznacznie wskazuje art. 58 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2017 r., poz. 1769, z późn. zm.), dalej jako "ustawa". Dodał, że z informacji uzyskanej od dyrektora DPS wynika, że w przypadku, gdy pensjonariuszom brakuje własnych środków finansowych, dom pomocy społecznej zapewnia pokrycie kosztów zakupu niezbędnych leków. Tym samym, zdaniem organu, nie zachodzi potrzeba przyznania zasiłku celowego na częściowe pokrycie kosztów zakupu leków, gdyż to dom pomocy społecznej powinien zaspokoić tę potrzebę. Organ pierwszej instancji zasugerował, że jeśli według skarżącego, środki finansowe, którymi dysponuje, nie są wystarczające na pokrycie jego potrzeb, powinien zwrócić się do właściciela domu pomocy społecznej z wnioskiem o zmniejszenie odpłatności pokrywanej przez skarżącego za pobyt w tej placówce.