Ogólne zasady dotyczące ustalania właściwości organów w postępowaniu administracyjnym
Zgodnie z art. 19 Kodeksu postępowania administracyjnego organy administracji publicznej przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że co do zasady tylko ściśle określony organ może wydać ważną decyzję w sprawie. Regułę tę potwierdza art. 65 Kodeksu postępowania administracyjnego, zgodnie z którymi, jeśli podanie zostało wniesione do organu niewłaściwego w sprawie, to ten niezwłocznie przekazuje je do organu właściwego, zawiadamiając o tym jednocześnie wnoszącego podanie.
Zgodnie z art. 19 Kodeksu postępowania administracyjnego organy administracji publicznej przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że co do zasady tylko ściśle określony organ może wydać ważną decyzję w sprawie. Regułę tę potwierdza art. 65 Kodeksu postępowania administracyjnego, zgodnie z którymi, jeśli podanie zostało wniesione do organu niewłaściwego w sprawie, to ten niezwłocznie przekazuje je do organu właściwego, zawiadamiając o tym jednocześnie wnoszącego podanie. Zawiadomienie powinno zawierać uzasadnienie, w którym to organ przekazujący powinien wskazać, na podstawie jakich przepisów uznał się za niewłaściwy i jakie przesądziły o przekazaniu sprawy innemu organowi. Jednocześnie podanie wniesione nawet do niewłaściwego organu z zachowaniem terminu (przewidzianego w przepisach na dokonanie danej czynności) uważa się za wniesione z zachowaniem terminu. Oznacza to w skrócie, że osoba wnosząca podanie de facto nie ponosi konsekwencji swojej niewiedzy lub niedopatrzenia, jeśli chodzi o błędne ustalenie właściwości organu, do którego skierowała pismo.
