Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 24 stycznia 2019 r., sygn. VI SA/Wa 2287/18

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. C. na postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącemu - M. C., kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych, uiszczoną tytułem wpisu od skargi.

Uzasadnienie

M. C. (dalej "Skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "WSA") skargę na postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (dalej "Prezydent RP"), którym do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego powołano dziewiętnaście osób, wśród których nie znalazł się Skarżący.

Za podstawę prawną skarżonego postanowienia Prezydent RP wskazał art. 179 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 1997 r., nr 78, poz. 483), dalej "Konstytucja".

Prezydent RP w odpowiedzi na skargę wniósł o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej, opierając się w tym na stanowisku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej "NSA") wyrażonym w postanowieniu z 7 grudnia 2017 r. sygn. akt I OSK 857/17, którego to z kolei Skarżący w skardze nie podzielił.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Każde merytoryczne rozpatrzenie skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Skarga jest dopuszczalna, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu administracyjnego i skargę wniesie uprawniony podmiot oraz gdy skarga spełnia wymogi formalne i została złożona w przewidzianym w prawie trybie i terminie. Stwierdzenie braku którejkolwiek z wymienionych przesłanek uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do jej odrzucenia.