Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 4 września 2019 r., sygn. II SA/Po 458/19

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2019 r. sprawy ze sprzeciwu P. L. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2019 r. Nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 597,- (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest sprzeciw od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2019 r., nr [...], którą uchylona została decyzja Prezydenta Miasta P. z dnia 8 grudnia 2016 r., nr [...], określająca środowiskowe uwarunkowania dla planowanego przedsięwzięcia polegającego na uruchomieniu punktu kruszenia gruzu na działce ewidencyjnej nr [...] obręb [...] w P.. Uchylając decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze jednocześnie przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.

Powyższa decyzja kasatoryjna została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z dnia [...] 2016 r., znak [...], Prezydent Miasta P. określił środowiskowe uwarunkowania dla wyżej opisanego planowanego przedsięwzięcia. Decyzja wydana została na wniosek P. L. z dnia [...] 2013 r. Decyzją z dnia [...] 2017 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: SKO, organ II instancji), po rozpoznaniu odwołania K. W., utrzymało w całości w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej WSA w Poznaniu), uwzględniając skargę K. W., wyrokiem z dnia 21 lutego 2018 r. sygn. akt IV SA/Po 1116/17 uchylił zaskarżoną decyzję SKO w P.. Sąd uznał, że SKO uchyliło się od merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy oraz nie odniosło się wyczerpująco do całości zebranego materiału dowodowego oraz do wszystkich zarzutów podnoszonych przez strony w toku postępowania. W takiej sytuacji Sąd uznał, że niemożliwe stało odniesienie się do kwestii zasadności poszczególnych zarzutów podnoszonych w skardze. Sąd wskazał, że ponownie rozpoznając sprawę SKO merytorycznie rozpozna sprawę, oceniając także prawidłowość postępowania przeprowadzonego przez organ I instancji, w szczególności ocenę raportu, a następnie - w zależności od wyników tej oceny - podejmie rozstrzygnięcie, należycie je uzasadniając. SKO winno mieć również na uwadze, że choć raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest dowodem prywatnym, który podlega ocenie jak każdy inny dowód, to posiada jednak szczególną moc dowodową, która wynika w szczególności z kompleksowej oceny przedsięwzięcia i analizy aspektów technologicznych, prawnych, organizacyjnych i logistycznych jego funkcjonowania w powiązaniu ze sobą. Zastrzeżenia składane do raportu nie mogą być gołosłowne, tylko powinny być poparte np. kontrraportem lub ekspertyzą, która w sposób udokumentowany wskaże na wady raportu. Podważenie ustaleń raportu co do zasady wymaga przedstawienia równie kompleksowej analizy planowanego do realizacji przedsięwzięcia sporządzonego przez specjalistów dysponujących równie fachową wiedzą, jak autorzy raportu. Organ co do zasady nie dysponuje zaś odpowiednią wiedzą specjalistyczną, by móc w pełni ocenić wszystkie aspekty raportu. Jeśli w ocenie organu raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko zawiera braki, to obowiązkiem tegoż organu jest wezwanie strony do ich usunięcia wraz ze wskazaniem zakresu tego usunięcia.