Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 października 2019 r., sygn. II SA/Wa 371/19
Stopnie i tytuły naukowe
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj (spr.), Sędzia WSA Iwona Maciejuk, Asesor WSA Karolina Kisielewicz, Protokolant starszy specjalista Małgorzata Plichta po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2019 r. sprawy ze skargi L. M. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia doktora oddala skargę.
Uzasadnienie
L. M. otworzył przewód doktorski na Wydziale [...] Akademii Muzycznej w G. Uchwałą nr [...] z dnia [...] września 2015 r. Rada Wydziału [...] Akademii Muzycznej im. [...] w G. odmówiła mu nadania stopnia doktora.
Od uchwały tej strona odwołała się do Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów.
Centralna Komisja decyzją nr [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. uchyliła zaskarżoną uchwałę i przekazała sprawę do ponownego rozpoznania Radzie Wydziału [...] Akademii Muzycznej w W.
Rada Wydziału [...] Akademii Muzycznej w W. uchwałą nr [...] z dnia [...] października 2016 r. również odmówiła stronie nadania stopnia doktora.
Od tej uchwały strona również wniosła odwołanie do Centralnej Komisji.
Centralna Komisja decyzją z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] uchyliła zaskarżoną uchwałę i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia Radzie Wydziału [...] Akademii Muzycznej w K.
Rada Wydziału [...] Akademii Muzycznej w K., uchwałą z dnia [...] października 2017 r. odmówiła stronie nadania stopnia doktora.
Od tej uchwały strona również się odwołała, powołując się na treść wcześniejszych decyzji Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, w których podstawą uchylania poprzednich uchwałą Rad Wydziałów były wątpliwości proceduralne oraz dotyczące stanowisk Promotora i członków Komisji Doktorskiej. Skarżący podniósł, że Rada Wydziału [...] Akademii Muzycznej w K. również w żaden sposób nie odniosła się do błędów proceduralnych, popełnionych przez organy Akademii Muzycznej w G., zleciła jednak sporządzenie opinii o mojej pracy dwóm swoim członkom i na podstawie ich uwag oceniła negatywnie mój dorobek. Zakwestionował również dobór dodatkowych recenzentów wskazując, że wśród głosujących trzy osoby wypowiedziały się za nadaniem mu stopnia doktora, gdyby więc któraś z nich została poproszona o przygotowanie opinii, rozkład głosów w głosowaniu mógłby być diametralnie inny. Wskazałem na konkretne stwierdzenia w opiniach, które były w sprzeczności z ostateczną decyzją Rady, oraz fakt, że w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały nie ma żadnych odniesień do wątpliwości wyrażonych przez Centralną Komisję w poprzednich decyzjach uchylających, dotyczących znaczenia uchwał Komisji Doktorskiej, oraz zmiany stanowiska promotora i członków Komisji Doktorskiej już po przyjęciu obrony pracy doktorskiej.
