Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 listopada 2019 r., sygn. II SA/Gl 1130/19

Wodne prawo; Samorząd terytorialny

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Żurawik, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.),, Sędzia WSA Andrzej Matan, Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2019 r. sprawy ze skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miejskiej Wodzisławia Śląskiego z dnia 29 maja 2019 r. nr IX/70/19 w przedmiocie utworzenia miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli oddala skargę.

Uzasadnienie

Rada Miejska Wodzisławia Śląskiego w dniu 29 maja 2019 r. podjęła uchwałę nr IX/70/19 w sprawie wyrażenia zgody na utworzenie miejsca okazjonalnie wykorzystywanego do kąpieli pod nazwą "BALATON II" w Wodzisławiu Śląskim. W podstawie prawnej uchwały wskazano art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (t.jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 506), art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (t.jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 2268 ze zm.) oraz art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (t.jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1523 ze zm.). W treści uchwały w § 1 określono nazwę i położenie miejsca okazjonalnie wykorzystywane do kąpieli, jego organizatora - Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji "CENTRUM" w Wodzisławiu Śląskim, a w § 2 - określono sezon kąpielowy w okresie od 1 sierpnia 2019 r. do 30 sierpnia 2019 r. W § 3 wykonanie uchwały powierzono Prezydentowi Miasta Wodzisławia Śląskiego. .

Przedmiotowa uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Śląskiego z dnia 3 czerwca 2019 r. pod poz. 4117 i weszła w życie 14 dni po jej ogłoszeniu (§ 4 uchwały).

Pismem z dnia 12 lipca 2019 r. Wojewoda Śląski, na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na powyższą uchwałę, w której domagał się stwierdzenia jej nieważności w całości jako sprzecznej z art. 39 ust. 1 ustawy Prawo wodne. .