Wyrok WSA w Łodzi z dnia 15 kwietnia 2020 r., sygn. I SA/Łd 881/19

Podatkowe postępowanie

Dnia 15 kwietnia 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Cezary Koziński (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski Sędzia WSA Tomasz Adamczyk po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej określającej wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za II kwartał 2015 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z [...] r. nadające rygor natychmiastowej wykonalności własnej decyzji nieostatecznej z [...] r. określającej Spółce z o.o. A zobowiązanie w podatku od towarów i usług za II kwartał 2015 r. w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia organ podatkowy drugiej instancji podał, że [...] r. spółka wniosła odwołanie od wskazanej powyżej decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za II kwartał 2015 r.

Postanowieniem z [...] r. Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] nadał powyższej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

W zażaleniu na powyższe postanowienie spółka zarzuciła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego [...] naruszenie następujących przepisów ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2019r., poz. 900 ze zm., powoływanej dalej w skrócie jako: O.p.): 1) art. 239b § 1 oraz § 2 poprzez wydanie postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji, pomimo braku zaistnienia przesłanek do takiego działania, 2) art. 239b § 2 O.p. poprzez instrumentalne potraktowanie instytucji rygoru natychmiastowej wykonalności oraz zastosowanie go jako podstawę wskazując na stan faktyczny niejako wygenerowany (i spowodowany) przez sam organ, 3) art. 21 § 3 w związku z art. 239a i art. 127 O.p. w związku z art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez uznanie decyzji nieostatecznej jako podlegającej wykonaniu oraz wyciągnięcie wobec podatnika negatywnych konsekwencji z powodu skorzystania przez niego z gwarantowanego prawa do dwukrotnego rozpatrzenia tej samej sprawy.