Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 lipca 2020 r., sygn. I SA/Lu 49/20

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) WSA Ewa Kowalczyk Protokolant Starszy asystent sędziego Karolina Orłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2020 r. sprawy ze skargi G. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2014 r. oraz nadpłaty I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz G. L. kwotę [...]zł ([...] złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (organ) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z [...] r. skierowaną do G. L. (gmina, podatnik) w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług (VAT) za okresy od stycznia do grudnia 2014 r. oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty tego podatku za okresy od lutego do czerwca i listopad 2014 r.

W uzasadnieniu tej treści rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że gmina [...] r. wystąpiła do organu I instancji z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty VAT w sumie w wysokości [...] zł i jednocześnie złożyła skorygowane deklaracje tego podatku za okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2014 r. Gmina tłumaczyła, że w korektach deklaracji podatkowych odliczyła VAT naliczony poniesiony przy wydatkach o tzw. charakterze mieszanym, których nie da się kwotowo wyodrębnić i przyporządkować czynnościom opodatkowanym VAT, zwolnionym od VAT oraz niepodlegającym VAT. W pierwotnych deklaracjach podatkowych VAT naliczony z tego tytułu nie został uwzględniony przez gminę. Omawiane wydatki dotyczyły bieżącego jej funkcjonowania. Na potrzeby wnioskowanej nadpłaty, a ściślej wyodrębnienia VAT naliczonego związanego wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem, gmina zastosowała stosunek sprzedaży opodatkowanej do sumy sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej za 2014 r. W efekcie przyjęła, że przysługuje jej odliczenie VAT naliczonego w 99%. Powołała się w tym zakresie na art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U.2011.177.1054 ze zm. w brzmieniu dla 2014 r. - ustawa o VAT). Wskaźnik ten gmina odniosła do wydatków na nabycie: - materiałów biurowych, energii elektrycznej, usług telekomunikacyjnych, środków czystości, artykułów spożywczych, mebli, prasy, licencji na programy komputerowe na potrzeby urzędu gminy; - usług centralnego ogrzewania, drobnego wyposażenia, bieżących usług serwisowych sprzętu dla potrzeb gminy; - drobnych materiałów do bieżących napraw i remontów; - usług i materiałów remontowych dotyczących drobnych remontów domów ludowych oraz remontu budynku (przeznaczenie analizowanych wydatków gmina w toku postępowania podatkowego doprecyzowała - por. s. 8 decyzji organu). W korektach deklaracji gmina przyjęła pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego w zakresie wydatków dotyczących: - utrzymania Jeziora Miejskiego w postaci całorocznej dzierżawy, okresowego najmu pola namiotowego, odpłatnego wypożyczania sprzętu; - korzystania z samochodu strażackiego, który był wynajmowany; - organizacji dożynek, na których wynajmowane były stoiska. Jednocześnie gmina stanęła na stanowisku, zgodnie z którym w odniesieniu do wydatków niepodzielnie powiązanych z jej działalnością gospodarczą i niegospodarczą, o charakterze mieszanym, może skorzystać z pełnego prawa do odliczenia VAT naliczonego zgodnie z uchwałą sygn. I FPS 9/10. Gmina motywowała w tej mierze, że konieczność proporcjonalnego podziału kwot VAT naliczonego między działalność gospodarczą i niegospodarczą podatnika została wprowadzona do porządku prawnego od 1 stycznia 2016 r.