Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lipca 2020 r., sygn. III SA/Wa 1231/20

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz, sędzia WSA Włodzimierz Gurba, Protokolant sekretarz sądowy Cezary Ciwiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2020 r. sprawy ze skargi C. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2005 r. i 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w R. określił [...] sp. z o.o. z siedzibą w D. (dalej: "Spółka" lub "Skarżąca",) kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za kwiecień, maj, czerwiec, październik i listopad 2005 r. oraz za styczeń, luty i marzec 2006 r., kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za kwiecień 2005 r. oraz ustalił kwoty dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, październik, listopad 2005 r. oraz za styczeń, luty, marzec 2006 r.

W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że Spółka w okresie objętym postępowaniem dokonała 10 dostaw towarów dla podmiotu z siedzibą w Hiszpanii -C.S.L. Dostawy te wykazane zostały w deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT-7 jako dostawy wewnątrzwspólnotowe i zostały opodatkowane podatkiem od towarów i usług w stawce 0%. Przedmiotowe towary zostały przemieszczone następnie do: 1. E. B.V. z siedzibą w Holandii; 2. I. SRL z siedzibą we Włoszech; 3. C. S.R.L. z siedzibą we Włoszech. Na listach przewozowych jako odbiorca wskazana była firma z Hiszpanii, zaś bezpośrednim odbiorcą były E. B.V., P. oraz C.. Wszystkie zapisy w ewidencjach sprzedaży VAT, kontach rozrachunkowych, jak i dokonywane zapłaty związane z opisywanymi powyżej dostawami towarów dotyczyły i rozliczane były z podmiotem hiszpańskim, tj. C.. Ustalono, że podmiot hiszpański posiadał krajowy nr identyfikacyjny; nie posiadał natomiast numeru identyfikacyjnego uprawniającego do dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT UE. Organ podatkowy posiadał także informacje, że transakcje z podmiotami w faktycznych krajach, do których trafiły opony zostały tam rozliczone oraz opodatkowane.