Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 sierpnia 2020 r., sygn. III SA/Gl 253/20
Z punktu widzenie procesowego, w zasadzie obojętne jest, która z jednostek organizacyjnych prokuratury dokonuje danej czynności, ponieważ wszystkie są czynnościami tej samej jednolitej instytucji. Każdy prokurator wykonując zleconą mu czynność równocześnie reprezentuje prokuraturę jako całość i odwrotnie, każdy czynność prokuratora obciąża skutkami swojego działania całą prokuraturę. Zasada ta w ogólnym kształcie nie ogranicza roli prokuratora na poszczególnych szczeblach. Nie oznacza to jednak, że może każdy prokurator danej jednostki prokuratury wnosić skargę do sądu administracyjnego bez wiedzy i akceptacji przełożonego oraz we własnym imieniu. Prokurator działa w imieniu danej jednostki organizacyjnej, którą na zewnątrz reprezentuje jej zwierzchnik a zarazem organ prokuratury (zobacz wyrok NSA, sygn. akt I OSK 569/14 z 26.02.2016 r., publ. CBOSA).
Teza urzędowa
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.) Sędzia WSA Marzanna Sałuda po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 27 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w Katowicach na uchwałę Rady Miejskiej w Siewierzu z dnia 24 lutego 2011 r. nr V/41/11 w przedmiocie określenia trybu, sposobu powołania i odwoływania członków Zespołu Interdyscyplinarnego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części określonej w § 2 pkt 2; 2) w pozostałej części skargę oddala.
Uzasadnienie
Pismem z 30 marca 2020 r. nr PO VI Pa 25.2020 Prokurator Prokuratury Okręgowej w Katowicach wniósł skargę do tut. Sąd zaskarżając uchwałę Rady Miejskiej w Siewierzu z 24 lutego 2011 r. nr V/41/11 w sprawie trybu i sposobu powoływania i odwoływania członków Zespołu interdyscyplinarnego (Zespół) oraz szczegółowych warunków jego funkcjonowania w zakresie § 2 ust. 2 i ust. 5, § 3 ust. 2 i ust. 3, § 12 i § 13, które w istotny sposób naruszają prawo, a które to naruszenie winno skutkować stwierdzeniem nieważności uchwały w zaskarżonej części. Jako podstawę prawną wniesienia skargi wskazał art. 8 § 1, art. 50 § 1, art. 53 § 3 i art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. dz. U. z 2019 r., poz.2325, dalej ppsa).
