Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 1 września 2020 r., sygn. I SA/Wr 687/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant Referent Paweł Poźniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2020 r. przy udziale sprawy ze skargi D. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r wraz z odsetkami I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza na rzecz strony skarżącej od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. 987 (dziewięćset osiemdziesiąt siedem zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...] 02.2019 r., nr [...], odmawiającą D. P. (dalej: strona, skarżąca) umorzenia zaległości podatkowej z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. w kwocie 462.040,94 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 408.843,00 zł.

Powyższe rozstrzygnięcia wydane zostały w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Mąż skarżącej, M. P., wystąpił o umorzenie zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r., z tytułu sprzedaży nieruchomości, wynikającej ze złożonego wspólnie ze skarżącą zeznania podatkowego PIT-36. Powyższy wniosek uzasadniał zmianą przepisów regulujących problematykę opodatkowania zbycia nieruchomości na przełomie 2006-2009 r., a w szczególności niekorzystną zmianą, jaka miała miejsce w latach 2007-2008 i była powodem powstania przedmiotowego zobowiązania podatkowego. Zmiany te - zdaniem wnioskodawcy - mogły powodować problem z odpowiednim stosowaniem prawa, w szczególności u osoby, która nie zajmuje się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Z tej przyczyny, to jest ze względu na liczne kontrowersje i nieścisłości w tym przedmiocie, w ocenie wnoszących o umorzenie przedmiotowej zaległości winna mieć wobec nich zastosowanie zasada wypływająca z art. 2a Ordynacji podatkowej.