Wyrok WSA w Lublinie z dnia 3 listopada 2021 r., sygn. I SA/Lu 370/21

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka Sędziowie Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Asesor sądowy Agnieszka Kosowska Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Woźny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2021 r. sprawy ze skargi D. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług z tytułu importu towaru - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2021 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania D. K. od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno - Skarbowego w [...] z dnia [...] marca 2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług z tytułu importu towaru, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w dniu [...] listopada 2018 r. C. H. G. S.A., działając z upoważnienia M. D. K., według zgłoszenia celnego Nr [...] zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu sprowadzone z [...] ziarno ostropestu plamistego do celów spożywczych. Towar zaklasyfikowano do kodu Taric 1207 99 96 90 obejmującego: Pozostałe nasiona i owoce oleiste, nawet łamane, - Pozostałe, - - Pozostałe, Pozostałe, - - - - Pozostałe, Pozostałe, ze stawką celną "erga omnes" 0%. Zastosowano stawkę podatku VAT w wysokości 5%.

W wyniku analizy zgłoszenia celnego i załączonych dokumentów stwierdzono, że klasyfikacja taryfowa importowanego ziarna ostropestu plamistego jest nieprawidłowa. Po przeprowadzeniu postępowania celnego decyzją z dnia [...] marca 2021 r. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w [...] zmienił klasyfikację taryfową importowanego ziarna ostropestu plamistego. Towar zaklasyfikowano do kodu Taric 1211 90 86 90 obejmującego: Rośliny i części roślin (włącznie z nasionami i owocami), w rodzaju stosowanych głównie w perfumerii, farmacji łub do celów owadobójczych, grzybobójczych lub podobnych, świeże, schłodzone, zamrożone lub suszone, nawet krojone, kruszone lub proszkowane, - Pozostałe, - - Pozostałe, Pozostałe, ze stawką celną "erga omnes" 0%.

Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2021 r. organ celny wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia kwoty podatku od towarów i usług z tytułu importu wskazanego towaru.

Decyzją z dnia [...] marca 2021 r. organ I instancji określił kwotę podatku od towarów i usług w wysokości [...] zł.

W rozpoznaniu odwołania podatniczki Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wskazał, że zgodnie z art. 19a ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11. Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług w imporcie jest wartość celna powiększona o należne cło. Obowiązkiem importera jest obliczenie i wykazanie w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek (art. 33 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Zgodnie z art. 33 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celno-skarbowego wydaje decyzję określającą podatek w prawidłowej wysokości.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku dla importowanego towaru o kodzie Taric 1211 90 86 90 wynosi 22%. Zgodnie jednak z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ww ustawy, w okresie 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

W wyniku przeprowadzonego postępowania w sprawie celnej organ pierwszej instancji zaklasyfikował importowany ostropest plamisty do kodu Taric 1211 90 86 90. W związku z powyższym, konieczne stało się określenie kwoty podatku od towarów i usług w prawidłowej wysokości. Decyzja podatkowa została wydana na podstawie stanu faktycznego ustalonego postępowaniem celnym. Zaistnienie pewnego zdarzenia gospodarczego określonego na gruncie przepisów celnych, tj. objęcie towaru procedurą dopuszczenia do obrotu i powstanie z tego tytułu długu celnego powoduje konsekwencje w postaci powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Decyzja celna pozostaje w obrocie prawnym, bowiem została utrzymana w mocy decyzją Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2021 r. Nr [...] Zarzuty strony są przedmiotem odrębnego postępowania dotyczącego decyzji wydanej w sprawie celnej. Zatem prawną konsekwencją decyzji celnej, określającej datę powstania długu celnego, wartość celną towaru oraz wysokość długu celnego było określenie, zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi, podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług w prawidłowej wysokości.

W skardze na powyższą decyzję D. K. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w [...] oraz umorzenie postępowania, ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej. Nadto wniosła o zasądzenie na jej rzecz od organu zwrotu kosztów postępowania. Zarzuciła naruszenie:

1. art. 233 § 1 pkt 2a O.p. poprzez utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji, podczas gdy przy wydawaniu tej decyzji doszło do naruszenia szeregu przepisów, a mianowicie:

- art. 187 § 1 i art. 191 O.p. przez brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego w zakresie przeznaczenia i wykorzystania ziarna ostropestu plamistego importowanego, a przez to błędne przyjęcie z przekroczeniem zasady swobodnej oceny dowodów, że ziarno to zostało wykorzystane głównie do celów farmaceutycznych, kiedy ziarno to zostało sprzedane i wykorzystane do celów spożywczych,

- załącznika Nr 2 poz. 82 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2011r. w sprawie wykazu towarów do celów podatku od towarów i usług w imporcie (t.j. Dz. U. z 20219r. poz. 132) przez zastosowanie do opodatkowania importu ziarna ostropestu plamistego stawki podatku od towarów i usług 23%, zamiast prawidłowej 5% stawki.

- naruszenie art. 56 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. UE.L z 2013r. poz. 269.1 z późn. zm.) - dalej UKC w zw. z poz. 1207999690 i poz. 12111908690 załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2658/87 z dnia 12 lipca 1987r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE.L.25627.9.1987 z późn. zm.) - dalej WTC przez błędne zakwalifikowanie ziarna ostropestu plamistego do poz. 12111908690 jako roślinę lub części rośliny (włącznie z nasionami i owocami) w rodzaju stosowanym głównie w perfumerii, farmacji lub do celów owadobójczych, grzybobójczych lub podobnych, świeże, schłodzone, zamrożone lub suszone, nawet kruszone lub proszkowane, zamiast prawidłowej poz. 1207999690: pozostałe nasiona i owoce oleiste, nawet łamane;

- naruszenie przez niezastosowanie art. 3 ust. 1 i ust. 3 pkt. 39 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (t.j. Dz. U. z 2020r., poz. 2021r. z późn. zm.) w zw. z art. 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U.UE.L z 2002r. poz. 31.1 z późn. zm.) - dalej Rozporządzenie 178/2002 przez pominięcie, że suplementy diety zalicza się do żywności, a nie do wyrobów farmaceutycznych,

- naruszenia art. 2a Ordynacji podatkowej w zw. z art. 11 ustawy z dnia 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U z 2021r. poz. 162) przez wyjaśnienie niejasnych przepisów WTC na niekorzyść podatnika, zamiast na jego korzyść, zgodnie z zasadą przyjaznej interpretacji przepisów;

2. naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, a mianowicie art. 187 §1 O.p. poprzez nierozpatrzenie i nierozstrzygnięcie ponowne sprawy.

W uzasadnieniu skargi skarżąca podkreśliła, że organ nie odniósł się merytorycznie do zarzutów odwołania, chociaż nie obejmowały one wyłącznie kwestii kwalifikacji przedmiotowego towaru. Obie decyzje organ wydał w tym samym dniu i w tym samym dniu przesłał stronie, której przysługiwał ograniczony 14-dniowy termin do wniesienia odwołania. Z okoliczności faktycznych wynika zatem, że strona nie miała innego wyjścia, jak złożyć odwołanie w ustawowym terminie i objąć nim również kwestię kwalifikacji importowanego ostropestu plamistego według wytycznych WTC. W przedmiotowej sprawie zagadnieniem kluczowym i spornym jest przeznaczenie ziarna ostropestu plamistego importowanego, od tego bowiem zależy prawidłowa taryfikacja tego towaru. Mimo tego na tę okoliczność nie przeprowadzono żadnego dowodu. Ziarno to zaś zostało sprzedane z przeznaczeniem na cele spożywcze i tak zostało wykorzystane. Towar ten przez organy państwowej inspekcji sanitarnej został również zakwalifikowany jako środek spożywczy, a nie farmaceutyczny. Zgłoszenie celne skarżącej było prawidłowe i nie powinno podlegać weryfikacji w sposób niezgodny z WTC. Pozycja 1207999690 WTC obejmuje swoim zakresem pozostałe nasiona i owoce oleiste. Ziarno ostropestu jest niewątpliwie nasieniem oleistym tej rośliny, stosowanym głównie w przemyśle spożywczym do produkcji oleju, a pozostały makuch jest wykorzystywany w celach spożywczych lub paszowych. Ziarno w całości lub rozdrobnione jest także wprowadzane do obrotu jako suplement diety. Nie wyklucza to używania nasion tej rośliny do produkcji leku sylimarol. Pozycja 1211908690 WTC obejmuje swym zakresem głównie zastosowanie towaru w farmacji. Jeżeli jednak nie jest to jego główne przeznaczenie, nie może to determinować jego kwalifikacji celnej i podatkowej. Ostropest jest dopuszczonym do obrotu suplementem diety, a suplement diety jest jedynie środkiem spożywczym uzupełniający normalną dietę zdrowego człowieka, będącym skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny. Tymczasem produkt leczniczy nakierowany jest na przywrócenie, poprawienie czy modyfikację fizjologicznych funkcji organizmu. Jeżeli produktowi przypisuje się właściwości zapobiegania lub leczenia chorób to nie jest on suplementem diety, lecz produktem leczniczym. Ziarno ostropestu plamistego samo w sobie nie jest lekiem dopuszczonym do obrotu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 września 2001r. Prawo farmaceutyczne. Fakt, że jakaś część wprowadzanego do obrotu ziarna ostropestu jest wykorzystywana jako surowiec w przemyśle farmaceutycznym nie przesądza o jego kwalifikacji celnej.

Zdaniem skarżącej, w sprawie istnieją niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów WTC. Ziarno ostropestu plamistego jest bowiem niewątpliwie nasieniem rośliny oleistej, o którym mowa w poz. 1207999690 WTC. Część tego towaru, prócz przeznaczenia na cele spożywcze jest też wykorzystywana również w farmacji, o czym mowa w poz. 12111908690 WTC. Możliwe i w praktyce występujące rozbieżne interpretacje tych przepisów powinny podlegać wykładni na korzyść skarżącej, zgodnie z art. 2a O.p. i art. 11 ustawy z dnia 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców.

Zdaniem skarżącej, zaskarżona decyzja i poprzedzającą ją decyzja organu pierwszej instancji w zakresie, w jakim weryfikują zgłoszenie celne wcześniej przyjęte przez organ celny bez zastrzeżeń, na podstawie nieprecyzyjnych przepisów WTC i niezgodnie z kwalifikacją organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, narusza zasady proporcjonalności w działaniu organów państwa, a co za tym idzie również decyzja określająca kwotę podatku od towarów i usług oparta na niewłaściwej kwalifikacji towaru przez organ jest wadliwa. Błędna decyzja o zmianie zgłoszenia celnego, od której wniesiono odwołanie, nie mogła być podstawą wydania decyzji określającej podatek VAT.

W odpowiedzi na skargę organ poparł stanowisko prezentowane w zaskarżonej decyzji. Wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga nie jest uzasadniona.

Zasadniczą kwestią sporną w niniejszej sprawie jest zastosowanie stawki podatku VAT 23% w stosunku do importowanych nasion ostropestu plamistego zamiast stawki 5% zastosowanej przez zgłaszającego w zgłoszeniu celnym. Należy jednak podkreślić, że zasadnicza część zarzutów skargi nie dotyczy istoty sprawy, ale odnosi się do okoliczności, od których zależało rozstrzygnięcie w przedmiocie cła. Jak zaś wynika z dołączonej do akt notatki urzędowej, sporządzonej na podstawie informacji urzędowych, podatnik odrębnie zaskarżył decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2021 r. Nr [...] Sprawa zawisła w tut. Sądzie w Wydziale III i do chwili wydania wyroku w niniejszej sprawie nie została rozstrzygnięta.

Na wstępie podnieść także trzeba (w kontekście stanowiska prezentowanego w skardze), że w niniejszym postępowaniu podatkowym, zmierzającym do określenia prawidłowej kwoty podatku od towarów i usług, nie może być mowy o zarzutach naruszenia przepisów UKC, czy też WTC, gdyż organy podatkowe nie oparły rozstrzygnięcia o przepisy tych aktów prawnych. W konsekwencji również wszystkie zarzuty skierowane przeciwko wymiarowej decyzji celnej (a te - jak już powiedziano - stanowią podstawę skargi) nie mogą odnieść zamierzonego przez stronę skarżącą skutku. Decyzja celna określająca kwotę cła, stanowi element ustalenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług w prawidłowej wysokości. Oznacza to, że treść decyzji celnej przesądza o decyzji podatkowej w zakresie VAT od importu. W orzecznictwie sądów administracyjnych zgodnie przyjmuje się, że decyzja organu celnego wiąże organ podatkowy w zakresie wysokości wartości celnej i cła, wpisanych w konstrukcję opodatkowania VAT z tytułu importu (por. wyroki NSA: z 10 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 182/06, z 6 sierpnia 2009 r., sygn. akt I FSK 2042/08, z 25 marca 2010 r., sygn. akt I FSK 371/09, z 6 grudnia 2011 r., sygn. akt I FSK 252/11, z 23 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 977/11). Bez znaczenia zatem pozostaje fakt zaskarżenia decyzji celnej (mającej walor decyzji ostatecznej) do sądu administracyjnego, na co w niniejszej sprawie powołuje się skarżąca jako argument dla uchylenia decyzji podatkowej. Nie sposób też uznać za zasadne twierdzenia, że zważywszy na tę samą datę wydania decyzji celnej i podatkowej, podatniczka była ograniczona w swoich uprawnieniach procesowych. Obie decyzje zaskarżyła odrębnie, dlatego też bezpodstawne jest stwierdzenie pełnomocnika, że zarzuty w kwestii cła i długu celnego muszą stanowić przedmiot rozstrzygania w sprawie podatkowej.

W kontekście treści skargi należy stanowczo wyjaśnić, że ustalenie wysokości długu celnego oraz określenie zobowiązania podatkowego, to dwie odrębne sprawy. Są one wprawdzie ze sobą powiązane, niemniej każda z nich ma inny przedmiot i oparta jest na innej podstawie prawnej, co w oczywisty sposób wpływa też na granice postępowania dowodowego niezbędnego do rozstrzygnięcia sprawy podatkowej. Do czasu, gdy decyzja organu celnego nie zostanie wyeliminowana z obrotu prawnego, wynikające z niej okoliczności, istotne dla wymiaru zobowiązania podatkowego, nie mogą być kwestionowane przed organami podatkowymi. Wykluczona jest więc w postępowaniu podatkowym weryfikacja stanowiska prezentowanego przez skarżącą co do właściwej taryfikacji importowanego towaru oraz ustalanie na nowo takich okoliczności, jak wartość celna i w konsekwencji wysokości należnego cła. Wprawdzie ustalenia te determinują treść decyzji podatkowej, jednak nie sposób uznać, że sprawa celna mogłaby - przy przyjęciu koncepcji prezentowanej w skardze - być poddana dwukrotnej weryfikacji sądowoadministracyjnej.

W takich warunkach bezzasadne było wymaganie od organu podatkowego ponownego przeprowadzania postępowania dla ustalenia wskazanych okoliczności, określonych już w innym właściwym postępowaniu, w którym w tym zakresie stronie przysługują środki zaskarżenia (z których zresztą - jak to już wskazano - skarżąca skorzystała). Stąd za niezasadne uznać należy zarzuty naruszenia wskazywanych przez skarżącą zasad prowadzenia postępowania dowodowego oraz oceny dowodów (art. 187 § 1 i art. 191 O.p.).

Jak już podkreślono, dowody na wskazane w skardze okoliczności związane z odpowiedzialnością skarżącej za dług celny, a tym samym za zobowiązanie podatkowe, zostały przeprowadzone i ocenione w sposób wiążący dla organów w niniejszej sprawie przez organy celne. Decyzja ostateczna dotycząca określenia długu celnego (której odpis znajduje się w aktach podatkowych) rozstrzygnęła kwestię właściwej taryfy celnej (Taric) dla ostropestu plamistego. Organ podkreślił, że zarzuty skarżącej co do wykorzystania ziarna ostropestu w stanie naturalnym lub przetworzonym do celów spożywczych nie mają wpływu na kwalifikację taryfową produktu, nie jest to bowiem jego zastosowanie główne (zasadniczo jest on bowiem roślina leczniczą). Organ, wbrew stanowisku skarżącej, która zadeklarowała w zgłoszeniu celnym kod Taric 1207 99 96 90, sklasyfikował towar do kodu 1211 90 86 90. Prawidłowość tego rozumowania zostanie poddana ocenie w odrębnej sprawie, która - jeśli zostanie rozstrzygnięta po myśli podatniczki - bez wątpliwości odniesie też skutek w sferze prawnopodatkowej.

Nie sposób uznać, by w tym względzie mógł mieć zastosowanie przepis art. 2a O.p., który nakazuje rozstrzyganie wątpliwości na korzyść podatnika (podobnie jak art. 11 ustawy Prawo przedsiębiorców, dalej: u.p.p.). Wątpliwości, o których mowa we wskazanych przepisach, a które winny być rozstrzygane na korzyść podatnika, muszą dotyczyć wykładni przepisów prawa, nie zaś subsumpcji określonych faktów pod jasno brzmiące i jednoznacznie wykładane (z powołaniem się także na orzecznictwo sądowoadministracyjne) normy. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 13 grudnia 2017r. (sygn. akt SK 48/15 dostępne w Internetowym portalu orzeczeń TK) stwierdził: "że za całkowicie bezpodstawną konstytucyjnie trzeba uznać przede wszystkim subiektywną interpretację zasady in dubio pro tributario, zgodnie z którą o jej aplikacji decyduje fakt wystąpienia wątpliwości po stronie określonego podmiotu".Trybunał podkreślił, że zasadę tę trzeba rozumieć obiektywnie. Zastosowanie art. 2a O.p. (czy też art. 11 u.p.p.) wymaga zatem zaistnienia obiektywnych i niedających się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego, co nie miało miejsca w badanej sprawie.

Nie ma również podstaw prawnych do tego, by wydanie decyzji w zakresie podatku od towarów i usług uzależnić od uprawomocnienia się decyzji określającej kwotę długu celnego. Skoro obydwa zobowiązania, to jest w zakresie długu celnego i podatku od towarów i usług, powstają z mocy prawa w jednakowym czasie, a jedynie ich wysokość może być w późniejszym czasie korygowana, to organ celny, będący równocześnie organem podatkowym może albo w jednakowym, albo w różnym czasie te zobowiązania określać.

Jeżeli zatem niezbędny element (podmiotowy/przedmiotowy) opodatkowania VAT ustalony został przez organ celny, to nie ma żadnych racjonalnych przesłanek, by obciążać organ podatkowy obowiązkiem przeprowadzania ponownie tych samych czynności. Osoba uznana dłużnikiem celnym, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług staje się również podatnikiem podatków importowych. Zgodnie natomiast z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło (...). Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w związku z importem towarów powstał z chwilą powstania długu celnego (art. 19a ust. 9 ustawy o VAT).

Jak przyjmuje się w orzecznictwie w przypadku, gdy podatek został pobrany w innej niż należna wysokości, w decyzji właściwego organu ustalana jest jego prawidłowa wysokość. Decyzja taka ma charakter deklaratoryjny (uchwała 7 sędziów NSA z dnia 25 kwietnia 2005 r., sygn. akt FPS 3/04 oraz wyrok WSA z dnia 7 marca 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 3392/05). Oznacza to, że jeżeli w dniu powstania obowiązku podatkowego, w związku z przyjęciem zgłoszenia celnego, w imporcie towarów obowiązywał inny stan prawny niż w dniu, w którym organ celny określa w decyzji kwotę podatku od towarów i usług, to w sferze prawa materialnego należy stosować przepisy podatkowe obowiązujące w dniu przyjęcia zgłoszenia celnego (por. wyrok NSA z dnia13 listopada 2008 r., sygn. akt I GSK 1159/07).

W wyroku z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 3217/13 NSA wyraził następujący pogląd: "Zasadą prawa jest niekwestionowane stanowisko, że do oceny stanu faktycznego stosuje się przepisy obowiązujące w dacie jego zaistnienia (lex retro non agit). Należy wobec tego stwierdzić, że w przypadku braku przepisów przejściowych, przepisy formalne (proceduralne) stosuje się według stanu na dzień wydania decyzji, a przepisy materialne według stanu prawnego obowiązującego w czasie wystąpienia zdarzeń powodujących skutki podatkowe" (tak też m.in. w wyrokach NSA z dnia 16 lutego 2006 r., sygn. akt I FSK 924/05 oraz z dnia 28 lutego 2005 r., sygn. akt FSK 1534/04).

Powyższe oznacza, że organ celny zasadnie zastosował przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z dnia zgłoszenia celnego, tj. obowiązujące w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r. Zgodnie z art. 146a pkt 1 w zw z art. 41 ust. 1 tej ustawy, stawka podatkowa dla towaru importowanego o kodzie Taric 1211998690 wynosiła we wskazanym okresie 23%.

Mając na uwadze wskazane okoliczności, na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzeczono jak w wyroku.

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/