Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 listopada 2021 r., sygn. II SA/Łd 241/21

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska (spr.) Asesor WSA Anna Dębowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 listopada 2021 r. sprawy ze skargi M. Ć. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Pracowni Planowania Przestrzennego w P. nr [...] z dnia [...] r. znak [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. na rzecz skarżącego M.Ć. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. dc

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2020r., poz. 256 ze zm.), zwanej k.p.a., utrzymało w mocy decyzję Dyrektora Pracowni Planowania Przestrzennego w P. z dnia [...] r., nr [...] ustalającą z wniosku W.F. i W.F. sposób zagospodarowania i warunki zabudowy terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo-usługowego wraz z częścią mieszkalną jednorodzinną, 8 miejsc postojowych wraz z wykonaniem niezbędnej infrastruktury technicznej na terenie nieruchomości przy ul. A i ul. B w P., działka ozn. nr ewid. 315/4, obręb [...].

W uzasadnieniu tej decyzji Kolegium wskazało, że wszelkie podnoszone przez skarżących kwestie dotyczące negatywnego wpływu planowanej inwestycji na ich komfort życia, działkę, budynek, panele fotowoltaiczne, ograniczenie dostępu światła dziennego do pomieszczeń, zacienienie działki, ograniczenie prywatności, zwiększenie natężenia ruchu samochodowego, nie mogą w tym postępowaniu odnieść żadnego skutku, a zwłaszcza wpłynąć na ocenę wydanej decyzji. Decyzja o warunkach zabudowy nie rozstrzyga zagadnień techniczno-budowlanych. Zarzuty skarżących - zdaniem Kolegium - dotyczące naruszenia przepisów ustawy Prawo budowlane oraz przepisów wykonawczych do tej ustawy i kwestii podlegających tym przepisom, na tym etapie postępowania nie mogą być rozważane, bowiem dotyczą innej materii, niż planistycznej. Kolegium wskazało także, że w decyzji o ustaleniu warunków zabudowy nie określa się liczby kondygnacji budynku. Ponadto organ wyjaśnił, że konieczność określenia w decyzji o warunkach zabudowy - w ustaleniach dotyczących obsługi w zakresie komunikacji i infrastruktury technicznej - m.in. wymaganej ilości miejsc parkingowych wynika z przepisów wykonawczych, tj. § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie oznaczeń i nazewnictwa stosowanych w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz w decyzji o warunkach zabudowy (Dz. U. z 2003r., Nr 164, poz. 1589), przy czym przepis ten reguluje jedynie sposób zapisywania w decyzji o warunkach zabudowy ustaleń odnoszących się do "wymaganej ilości miejsc parkingowych", przy czym nie precyzuje sposobu określania ilości miejsc parkingowych dla nowych inwestycji. Kolegium podniosło także, że mimo, iż dany rodzaj zabudowy (tak jak w przedmiotowej sprawie handlowo-usługowo-mieszkalna) nie został w prawie zdefiniowany nie może oznaczać zakazu realizacji tego rodzaju inwestycji. Organ dodał przy tym, że § 2 pkt 1 rozporządzenia w sprawie oznaczeń i nazewnictwa stosowanych w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz w decyzji o warunkach zabudowy nie zawiera katalogu zamkniętego, który przesądza o możliwości dalszej precyzacji "rodzaju zabudowy" z użyciem innych jeszcze, niż wyliczone określeń, jak i dopuszcza połączenie tych określeń z pewną ich z modyfikacją.