Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 sierpnia 2022 r., sygn. II SA/Po 538/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Asesor WSA Paweł Daniel po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 27 maja 2022 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 27 maja 2022 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.) - dalej: k.p.a. oraz art. 17 ust. 1 pkt 4, ust 1a i ust 5 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2022 r., poz. 615) - dalej również: u.ś.r., utrzymało w mocy zaskarżoną przez K. K. decyzję Burmistrza Miasta i Gminy M. z dnia 23 marca 2022 r. 2021 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Powyższe decyzje zostały wydane w następujących okolicznościach sprawy.

K. K. w dniu 25 lutego 2022 r. wystąpiła z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej z powodu opieki sprawowanej nad niepełnosprawnym bratem S. K..

Burmistrz Miasta i Gminy M. (dalej: Burmistrz; organ I instancji) decyzją z dnia 23 marca 2022 r. odmówił K. K. (dalej: wnioskodawczyni; skarżąca; strona) prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką sprawowaną nad niepełnosprawnym bratem S. K.. W uzasadnieniu Burmistrz wyjaśnił, że S. K. jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, mieszka sam, porusza się na wózku inwalidzkim i wymaga pomocy w codziennym funkcjonowaniu. Jest on kawalerem, nie ma dzieci, jego ojciec Z. K. nie żyje, a matka Z. K. mieszka w innej miejscowości i nie utrzymuje z synem kontaktu, ani z jego siostrą. Organ I instancji odnotował, że w ocenie pracownika socjalnego, który przeprowadził wywiad środowiskowy, Z. K. nie jest odpowiednią osobą do sprawowania opieki nad swoim synem, ponieważ S. K. jest wychowankiem domu dziecka, bowiem już w okresie jego niepełnoletności matka zaniedbywała swoje obowiązki wychowawcze, w związku z czym miała ograniczone prawa rodzicielskie. Natomiast K. K., która opiekuje się bratem, jest odpowiednią osobą do sprawowania takiej opieki.