Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 września 2022 r., sygn. III SA/Kr 433/22
Pomoc społeczna
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski Sędziowie: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Marasek-Zybura po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 września 2022 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 13 stycznia 2022 r. sygn. akt SKO.NP/4115/538/2021 w sprawie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia skargę oddala.
Uzasadnienie
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie decyzją z dnia 13 stycznia 2022 r. sygn. akt SKO.NP/4115/538/2021, wydaną po rozpatrzeniu odwołania skarżącej T. G. od decyzji wydanej przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w T. działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta T. z dnia 4 listopada 2021 r. nr [...] odmawiającej przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką A. S., działając na podstawie art. 2 i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 111) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 735) utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
Powyższe decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Zaskarżoną decyzją organ I instancji odmówił przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką A. S., która legitymuje się orzeczeniem z dnia 26 sierpnia 2021 r. o zaliczeniu do znacznego stopnia niepełnosprawności wydanym na stałe, ze stwierdzeniem, że w jej przypadku nie da się ustalić, od kiedy niepełnosprawność istnieje, natomiast ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 14.07.2021 r., wydanym przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w T. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji jako powód odmowy przyznania świadczenia wskazał niespełnienie przesłanki wynikającej z art. 17 ust. 1 b ustawy o świadczeniach rodzinnych. Nadto organ wskazał, że nie istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym a rezygnacją przez opiekuna z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Sprawowana opieka może być podzielona pomiędzy skarżącą oraz jej braćmi i wnukami, umożliwiając skarżącej zarobkowanie w niepełnym wymiarze czasu pracy, na umowę zlecenia lub o dzieło.
