Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 października 2022 r., sygn. III SA/Kr 449/22
Pomoc społeczna
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko Sędziowie: WSA Janusz Kasprzycki (spr.) WSA Katarzyna Marasek-Zybura po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 4 października 2022 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 30 grudnia 2021 r., sygn. akt SKO-NP-4115-708/21, w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego skargę oddala
Uzasadnienie
Zaskarżoną przez E. S., zwaną dalej skarżącą, decyzją z dnia 30 grudnia 2021 r., znak: SKO-NP- 4115-708/21, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r., poz. 735, ze zm.) oraz art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 3-5, art. 24 ust. 1 - 4, art. 25 ust. 1 i art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 111, zwanej dalej ustawą o świadczeniach rodzinnych), utrzymało w mocy decyzję Burmistrza R. nr [...] z dnia 13 października 2021 r. o odmowie przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką W. B.
Powyższa decyzja zapadła w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Wnioskiem z dnia 28 kwietnia 2021 r. skarżąca zwróciła się o ustalenie jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką.
Decyzją z dnia 22 czerwca 2021 r., nr [...] Burmistrz R. odmówił skarżącej przyznania przedmiotowego świadczenia z uwagi na brak spełnienia przesłanki z w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, gdyż jak wskazał niepełnosprawność wymagającej opieki matki skarżącej istnieje od 2000 r., czyli powstała gdy wymagająca opieki miała 63 lata. Ponadto powodem odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego był fakt, że sprawowana opieka nie ma takiego zakresu, który zmuszałby skarżącą do definitywnej rezygnacji z aktywności zawodowej, choćby w niepełnym wymiarze czasu pracy. Zaznaczono też, że organ pierwszej instancji ma wątpliwości co do tego, w jaki sposób możliwe jest sprawowanie przez skarżącą stałej opieki nad matką, która niejednokrotnie wymaga natychmiastowej pomocy w sytuacji, gdy nie zamieszkuje ona wspólnie z matką i nie prowadzi z nią wspólnego gospodarstwa domowego.
