Wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 listopada 2022 r., sygn. III SA/Lu 376/22
Geodezja i kartografia
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędzia WSA Iwona Tchórzewska Protokolant: Referent Paulina Rolińska-Mazur po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2022 r. sprawy ze skargi W. L. na decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] czerwca 2022 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za udostępnienie materiałów z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2022 r., nr [...] Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego (dalej jako "organ odwoławczy" lub "organ drugiej instancji") utrzymał w mocy decyzję Starosty Hrubieszowskiego (dalej jako "organ pierwszej instancji") z dnia [...] kwietnia 2022 r., nr [...] ustalającą opłatę za udostępnienie materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w wysokości 5605,30 zł, w ramach dokonanego przez Wojewódzkie Biuro Geodezji w Lublinie (dalej jako "strona skarżąca" lub "WBG") zgłoszenia prac geodezyjnych.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.
Wojewódzkie Biuro Geodezji w Lublinie dokonało w dniu 14 marca 2022 r., za pośrednictwem portalu internetowego Geoportal Powiatu Hrubieszowskiego, zgłoszenia pracy geodezyjnej polegającej na sporządzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów w obrębie ewidencyjnym K. , gmina H. , powiat hrubieszowski, województwo lubelskie.
W punkcie 16 zgłoszenia strona skarżąca wskazała, że załącznikiem do zgłoszenia jest pismo z 14 marca 2022 r., nr [...], dotyczące nieodpłatnego przekazania materiałów z zasobu geodezyjnego i kartograficznego dla celów wykonywanych prac scaleniowych w ramach dokonanego zgłoszenia. W treści pisma WBG wskazało na dwie podstawy zwolnienia:
- z art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 17 maja 1989 r.- Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1990 z późn. zm.), dalej jako "p.g.k." w zw. z art. 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 2070 z późn. zm.), dalej jako "ustawa o informatyzacji",
- z art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k.
W dniu 15 marca 2022 r. organ I instancji ustalił opłatę za zgłoszone prace geodezyjne na kwotę 5605,30 zł, o czym powiadomił stronę skarżącą.
W piśmie z [...] marca 2022 r. organ I instancji, w odpowiedzi na pismo strony skarżącej z 14 marca 2022 r., nr [...], poinformował, że w świetle obowiązujących przepisów prawa scalenie gruntów nie należy do zadań publicznych, a przepisy ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne nie uwzględniają zwolnienia z opłat takiego rodzaju zgłoszeń prac geodezyjnych.
W piśmie z [...] marca 2022 r. WBG ponowiło argumentację dotyczącą zwolnienia od opłaty i wystąpiło o wydanie decyzji administracyjnej określającej wysokość naliczonej opłaty.
Decyzją z [...] kwietnia 2022 r. organ I instancji ustalił opłatę za udostępnienie danych z zasobu geodezyjnego i kartograficznego, wykorzystanych do wykonywania pracy scaleniowej w obrębie K. , gmina H. na kwotę 5605,30 zł.
W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, że udostępnienie danych na podstawie art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k. nie może mieć zastosowania przy udostępnieniu materiałów zasobu w związku ze zgłoszeniem prac geodezyjnych.
Odwołanie od powyższej decyzji złożyło WBG w Lublinie, zarzucając naruszenie prawa materialnego, tj. art. 40 a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k. w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 15 ustawy o informatyzacji poprzez ich niezastosowanie i naliczenie opłaty.
Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego decyzją z 21 czerwca 2022 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że strona skarżąca swoje uprawnienia do nieodpłatnego uzyskania dokumentów zasobu geodezyjnego i kartograficznego wywiodła w oparciu o dwie przesłanki:
- zwolnienia przysługującego w ramach zastosowania art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k. (stanowisko wykonawcy wyrażone w piśmie z 14 marca 2022 r.);
- zwolnienia przysługującego w oparciu o art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy (stanowisko wykonawcy wyrażone w piśmie z 14 marca 2022 r. oraz w odwołaniu).
Odnosząc się do przesłanki z art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k., organ odwoławczy wskazał, że oprócz innych wymogów powołanych w tym przepisie, istnieje wymóg podpisania umowy w sprawie udzielenia zamówienia publicznego, obejmującego stosowne prace geodezyjne lub kartograficzne. Natomiast zlecenie przez starostę sporządzenia projektu scalenia gruntów WBG w Lublinie nie może być traktowane jako udzielenie zamówienia publicznego na gruncie ustawy z dnia 11 września 2019 r. -Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1129 ze zm.), dalej jako "Prawo zamówień publicznych".
Odnosząc się do przesłanki z art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k. w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 15 ustawy o informatyzacji, organ odwoławczy wskazał, że fakt realizowania przez WBG zadań publicznych jest okolicznością bezsporną.
Organ odwoławczy stwierdził, że podmiotom realizującym zadania publiczne co do zasady przysługuje, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o informatyzacji, nieodpłatny dostęp do danych zgromadzonych w rejestrze publicznym w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ustawowych. Dostęp ten zapewnia określony podmiot publiczny, w odniesieniu do prowadzonego przez siebie rejestru. Jednym z rejestrów publicznych, do których odnosi się powyższy przepis, jest państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny. Organ odwoławczy powołał się na treść rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 września 2005 r. w sprawie sposobu, zakresu i trybu udostępniania danych zgromadzonych w rejestrze publicznym (Dz. U. z 2018 r., poz. 29 z późn. zm.), o którym mowa w art. 15 ust. 3 ustawy o informatyzacji. W § 2 ust. 1 rozporządzenia określono, że dane zgromadzone w rejestrze udostępnia się podmiotom, o których mowa w § 1, na ich wniosek złożony w formie pisemnej albo elektronicznej. Organ odwoławczy stwierdził, że jedynym dopuszczalnym trybem udostępniania danych na gruncie ustawy o informatyzacji jest zatem tryb wnioskowy. Z kolei § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 2 kwietnia 2021 r. w sprawie organizacji i trybu prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. z 2021 r., poz. 820,), dalej jako "rozporządzenie w sprawie zasobu geodezyjnego i kartograficznego", określa dwa osobne zdarzenia będące podstawą udostępnienia danych z zasobu - złożenie wniosku albo zgłoszenie prac geodezyjnych. Zdaniem organu odwoławczego przepis art. 40a ust. 2 pkt 4 lit.b p.g.k. w zw. z art. 15 ustawy o informatyzacji może być stosowany wyłącznie w kontekście udostępnienia materiałów zasobu na wniosek. W stanie faktycznym sprawy mamy zaś do czynienia z drugim przypadkiem, tj. zgłoszeniem pracy geodezyjnej.
Organ odwoławczy podniósł, że WBG w Lublinie jako jednostka organizacyjna spełnia przesłanki definicji wykonawcy prac geodezyjnych, zawartych w art. 11 ust. 1 p.g.k., zaś wskazany cel pracy geodezyjnej został wymieniony w art. 12 ust. 1 pkt 3 p.g.k. jako obligujący wykonawcę do dokonania zgłoszenia. Oznacza to, że WBG w Lublinie obowiązuje również tryb udostępniania danych stosowany w związku ze zgłoszonymi pracami, w tym również tryb naliczania należnych opłat.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Wojewódzkie Biuro Geodezji zaskarżyło decyzję organu odwoławczego, zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k. w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 15 ustawy o informatyzacji poprzez ich niezastosowanie i naliczenie opłaty, w sytuacji gdy WBG w Lublinie jest na mocy ustawy zwolnione z uiszczenia tej opłaty.
Strona skarżąca wniosła o uchylenie decyzji organu I i II instancji oraz umorzenie postępowania.
W uzasadnieniu skargi strona skarżąca wskazała, że jest wojewódzką samorządową jednostką organizacyjną działającą w formie jednostki budżetowej, finansowaną z budżetu Województwa Lubelskiego. Zgodnie z § 5 Statutu WBG, wykonuje i koordynuje prace scaleniowo-wymienne na podstawie ustawy o scalaniu i wymianie gruntów. Wykonuje też prace związane z przygotowaniem dokumentacji geodezyjno-kartograficznej i geodezyjno-prawnej niezbędnej do przekazania Województwu mienia Skarbu Państwa służącego realizacji zadań Samorządu Województwa, w tym inwestycji drogowych, inwestycji melioracji wodnych, podziału nieruchomości, ustalania granic, itp. Prace scaleniowe wykonuje starosta jako zadanie z zakresu administracji rządowej finansowane ze środków budżetu państwa (art. 3 ust. 1 ustawy o scalaniu). Natomiast prace scaleniowo-wymienne wykonuje samorząd województwa przy pomocy jednostek organizacyjnych przekazanych mu na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 3 lit. g ustawy z dnia 13 października 1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną.
Strona skarżąca podniosła, że przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. g p.g.k. nie niweczy zastosowania art. 15 ust. 1 ustawy o informatyzacji. Skoro art. 12 ust. 1 p.g.k. zobowiązuje każdego wykonawcę prac geodezyjnych lub kartograficznych do ich zgłoszenia przed ich rozpoczęciem, to nielogiczny byłby dodatkowy wniosek tego samego wykonawcy tych samych prac geodezyjnych skierowany do tego samego organu o nieodpłatne przekazanie materiałów w trybie art. 15 ustawy o informatyzacji. Tym bardziej, że w treści zgłoszenia, jak również w późniejszych pismach WBG wskazywało tę podstawę prawną zwolnienia.
WBG zwróciło również uwagę, że wniosek o udostępnienie danych na podstawie art. 15 ustawy o informatyzacji został określony na podstawie delegacji ustawowej w § 2 rozporządzenia w sprawie udostępniania danych. Natomiast formularz zgłoszenia pracy geodezyjnej został określony w rozporządzeniu Ministra Rozwoju z dnia 27 lipca 2020 r. w sprawie wzorów zgłoszenia prac geodezyjnych, zawiadomienia o przekazaniu wyników zgłoszonych prac oraz protokołu weryfikacji wyników zgłoszonych prac geodezyjnych. Formularz zgłoszenia pracy geodezyjnej zawiera znacznie więcej danych niż wniosek, o którym mowa w ustawie o informatyzacji, jednak organ dokonał bezpodstawnego rozróżnienia tych formularzy i danych w nim zawartych.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.
W piśmie procesowym z [...] listopada 2022 r. strona skarżąca, uzupełniając argumentację skargi podniosła, że na mocy ustawy z dnia 7 października 2022 r. o zmianie niektórych ustaw w celu uproszczenia procedur administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2022 r., poz. 2185) z dniem 10 listopada 2022 r. uległ zmianie art. 40a ust. 2 pkt. 3 p.g.k. W uzasadnieniu projektu ustawy zmieniającej wyjaśniono, że proponowana zmiana doprecyzowuje dotychczasowe przepisy i ogranicza wątpliwości interpretacyjne w zakresie niepobierania opłat za udostępnienie wykonawcy materiałów zasobu w przypadku prac wykonywanych w celu realizacji zadań starosty określonych nie tylko w ustawie Prawo geodezyjne i kartograficzne, ale także w ustawie o scalaniu i wymianie gruntów. W ocenie skarżącego powyższe wskazuje na zasadność skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga podlega oddaleniu.
Przedmiot kontroli sądu stanowiła decyzja Lubelskiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymująca w mocy decyzję Starosty Hrubieszowskiego, ustalającą wysokość należnej opłaty za udostępnienie materiałów z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, wykorzystanych do wykonywania pracy geodezyjnej.
Materialnoprawną podstawę zaskarżonej decyzji stanowiły przepisy ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, która reguluje między innymi sprawy wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych (art. 1 pkt 3 p.g.k.).
Wykonawcą prac geodezyjnych lub prac kartograficznych może być przedsiębiorca, jednostka organizacyjna, a także osoba legitymująca się uprawnieniami zawodowymi w dziedzinie geodezji i kartografii w przypadku wykonywania przez tę osobę funkcji biegłego sądowego lub mierniczego górniczego (art. 11 ust. 1 p.g.k.).
Zgodnie z art. 12 ust.1 pkt 3 p.g.k. wykonawca prac geodezyjnych zgłasza prace geodezyjne lub prace kartograficzne przed ich rozpoczęciem właściwym miejscowo starostom, jeżeli celem tych prac jest: wznowienie znaków granicznych, wyznaczenie punktów granicznych lub ustalenie przebiegu granic działek ewidencyjnych (lit. b), geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza obiektów budowlanych (lit. c), sporządzenie mapy z projektem podziału nieruchomości (lit. f), sporządzenie projektu scalenia i podziału nieruchomości (lit. g), sporządzenie innej niż wymienione w lit. f oraz g mapy do celów prawnych (lit. h), sporządzenie mapy do celów projektowych (lit. i), sporządzenie projektu scalenia lub wymiany gruntów (lit. j), sporządzenie dokumentacji geodezyjnej na potrzeby rozgraniczenia nieruchomości (lit. k), wykonanie innych niż wymienione w lit. b, c oraz f - k czynności lub dokumentacji geodezyjnej w postaci map, rejestrów lub wykazów, których wykonanie może skutkować zmianą w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, 3, 10 lub 12, z wyjątkiem prac wykonywanych na zamówienie organu Służby Geodezyjnej i Kartograficznej (lit. l).
Według art. 12 ust. 2 p.g.k. zgłoszenie prac zawiera: 1) dane identyfikujące: a) wykonawcę zgłaszanych prac geodezyjnych, b) kierownika zgłaszanych prac geodezyjnych, w tym numer jego uprawnień zawodowych; 2) cel zgłaszanych prac geodezyjnych; 3) dane określające obszar objęty zgłaszanymi pracami geodezyjnymi; 3a) termin rozpoczęcia zgłaszanych prac geodezyjnych; 4) przewidywany termin przekazania do organu Służby Geodezyjnej i Kartograficznej zbiorów danych lub dokumentów, o których mowa w art. 12a ust. 1, nie dłuższy niż rok od dnia rozpoczęcia zgłaszanych prac geodezyjnych.
Na podstawie delegacji zawartej w art. 12d ust. p.g.k. wydane zostało rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 27 lipca 2020 r. w sprawie wzorów zgłoszenia prac geodezyjnych, zawiadomienia o przekazaniu wyników zgłoszonych prac oraz protokołu weryfikacji wyników zgłoszonych prac geodezyjnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1316), dalej jako: "rozporządzenie w sprawie wzorów zgłoszenia". Rozporządzenie to określa wzór zgłoszenia prac geodezyjnych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.
Organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, który otrzymał zgłoszenie prac, udostępnia kopie zbiorów danych lub innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, zwanych dalej "materiałami zasobu", dotyczących danego zgłoszenia prac niezwłocznie, nie później niż w terminie 5 dni roboczych od dnia otrzymania opłaty, o której mowa w art. 40a ust. 1 (art. 12 ust. 3 p.g.k.).
Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny obejmuje zbiory danych prowadzone na podstawie ustawy przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, utworzone na podstawie tych zbiorów danych opracowania kartograficzne, rejestry, wykazy i zestawienia, dokumentację zawierającą wyniki prac geodezyjnych lub prac kartograficznych lub dokumenty utworzone w wyniku tych prac, a także zobrazowania lotnicze i satelitarne (art. 2 pkt 10 p.g.k.). Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny służy gospodarce narodowej, obronności państwa, ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego, nauce, kulturze, ochronie przyrody i potrzebom obywateli (art. 40 ust. 1 p.g.k.). Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny składa się z centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, wojewódzkich zasobów geodezyjnych i kartograficznych oraz powiatowych zasobów geodezyjnych i kartograficznych, stanowi własność Skarbu Państwa i jest gromadzony w ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej (art. 40 ust. 2 p.g.k.).
W przepisie art. 40 ust. 8 p.g.k. zawarta została delegacja dla właściwego ministra do wydania rozporządzenia określającego organizację i tryb prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w tym między innymi sposób i tryb udostępniania materiałów i zbiorów danych. Na podstawie tej delegacji Minister Rozwoju, Pracy i Technologii wydał rozporządzenie z dnia 2 kwietnia 2021 r. w sprawie organizacji i trybu prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. (Dz. U. z 2021 r., poz. 820) dalej jako "rozporządzenie w sprawie zasobu geodezyjnego". Zgodnie z § 12 ust. 2 tego rozporządzenia, udostępnienie materiałów zasobu odbywa się na podstawie wniosku albo zgłoszenia prac geodezyjnych lub jego uzupełnienia.
Zgodnie z art. 40a ust. 1 p.g.k. organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny udostępniają materiały zasobu odpłatnie.
Wyjątki od powyższej zasady określa art. 40a ust. 2 p.g.k.
Zgodnie z art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k., w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji, nie pobiera się opłaty za udostępnianie wykonawcy prac geodezyjnych lub prac kartograficznych materiałów zasobu - w przypadku prac geodezyjnych lub prac kartograficznych wykonywanych w celu realizacji określonych w ustawie zadań organów administracji geodezyjnej i kartograficznej lub Głównego Geodety Kraju, po podpisaniu umowy w sprawie udzielenia zamówienia publicznego obejmującego takie prace.
Stosownie zaś do art. 40a ust. 2 pkt 4 p.g.k., nie pobiera się opłaty za udostępnianie danych na podstawie:
a) art. 12 ust. 1 i 2, art. 14 ust. 1, art. 15 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej,
b) art. 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
Ustawodawca przewiduje opłaty za poszczególne czynności (art. 40b ust. 1 p.g.k.) oraz przypadki, w których opłata nie jest pobierana (art. 40b ust. 1a i ust. 2 p.g.k.).
Za udostępnianie materiałów zasobu w związku ze zgłoszeniem prac, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3, lub jego uzupełnieniem, pobiera się opłatę zryczałtowaną, której wysokość jest uzależniona od wielkości obszaru wskazanego w tym zgłoszeniu lub jego uzupełnieniu (art. 40d ust. 1a p.g.k.)
Wysokość należnej opłaty oraz sposób jej wyliczenia utrwala się w Dokumencie Obliczenia Opłaty (art. 40e ust. 1 p.g.k.).
W przypadku sporu dotyczącego zakresu udostępnianych materiałów zasobu lub wysokości należnej opłaty, właściwy organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej wydaje decyzję administracyjną (art. 40f ust. 1 p.g.k.).
Wniesienie odwołania od decyzji w sprawie ustalenia wysokości opłaty za udostępnianie materiałów zasobu nie wstrzymuje udostępnienia tych materiałów, pod warunkiem uiszczenia opłaty w wysokości ustalonej w zaskarżonej decyzji (art. 40f ust. 2 p.g.k.). W przypadku gdy w wyniku rozpatrzenia odwołania lub ponownego rozpatrzenia sprawy na skutek wyroku sądu administracyjnego wysokość opłaty zostanie zmniejszona, nadpłata podlega zwrotowi wraz z odsetkami ustawowymi (art. 40f ust. 3 p.g.k.).
Z powyższych uregulowań wynika, że procedura zgłoszenia prac geodezyjnych podlega ścisłym regułom, określonym w ustawie Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Dzieje się tak dlatego, że zgłoszenie prac geodezyjnych jest czynnością niezbędną do realizacji prac geodezyjnych (stanowi warunek umożliwiający wykonanie takich prac) i gwarantującą, że zgłaszający otrzyma dane z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, których prawidłowość została wcześniej zweryfikowana, czy też zaktualizowana przez właściwy organ prowadzący ten zasób.
Z powołanych wyżej unormowań wynika również, że udostępnienie materiałów zasobu geodezyjnego i kartograficznego na podstawie zgłoszenia prac geodezyjnych jest trybem odrębnym od trybu wnioskowego. Powołane przepisy wskazują także na generalny obowiązek organu prowadzącego państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny pobierania opłat za udostępnianie materiałów zasobu.
W okolicznościach sprawy Staroście Hrubieszowskiemu została zgłoszona praca geodezyjna polegająca na sporządzeniu projektu scalenia w obrębie ewidencyjnym K. gmina H. na obszarze 1011,5388 ha. Zgłoszenie zostało dokonane przez WBG w Lublinie, będące wykonawcą zgłoszonych prac geodezyjnych. Sporządzenie projektu scalenia lub wymiany gruntów jest objęte obowiązkiem zgłoszenia stosownie do powołanego już wyżej przepisu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. j p.g.k.
W tym miejscu wskazać należy na mylne powołanie w treści skargi przepisu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. g p.g.k. Przepis ten dotyczy bowiem sporządzenia projektu scalenia i podziału nieruchomości, a nie sporządzenia projektu scalenia lub wymiany gruntów, czego zgodnie z wypełnionym przez stronę formularzem dotyczyło zgłoszenie dokonane przez stronę.
Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do oceny, czy stronie skarżącej, która zgłosiła prace geodezyjne polegające na sporządzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów, przysługuje nieodpłatne udostępnienie materiałów zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
Strona skarżąca powołuje się na dwie podstawy zwolnienia od opłat za udostępnienie materiałów zasobu. Po pierwsze, skarżąca upatruje takie prawo w przepisach art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k. w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 15 ustawy o informatyzacji. Taką podstawę zwolnienia skarżąca podała w piśmie z dnia 14 marca 2022 r., wskazanym jako załącznik do zgłoszenia w rubryce nr 16 formularza zgłoszenia, dotyczącej dodatkowych wyjaśnień i uwag wykonawcy. Naruszenie tych właśnie przepisów skarżąca wskazała w zarzutach skargi. Po drugie, prawo do zwolnienia od opłat za udostępnienie materiałów zasobu skarżąca upatruje w unormowaniu art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k. Podstawę tę strona także wskazała w załączonym do zgłoszenia piśmie z dnia 14 marca 2022 r. Wprawdzie w treści skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie strona zgodziła się ze stanowiskiem organów co do braku podstaw do zastosowania zwolnienia z opłat na podstawie art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k., jednakże w złożonym następnie piśmie z dnia [...] listopada 2022 r. ponownie powołała się na ostatnio wymieniony przepis.
W ocenie sądu, w rozpoznawanej sprawie nie zachodzi żadna z wymienionych podstaw do zwolnienia strony skarżącej od opłat za udostępnienie materiałów zasobu. Do takiego wniosku prowadzi analiza przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tej ustawy, a także przepisów ustawy o informatyzacji i przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie.
Jak wyjaśniono już wyżej, zasadą jest odpłatne udostępnianie materiałów zasobu, o czym stanowi art. 40a ust. 1 p.g.k. Zgodnie z art. 41b ust. 2 p.g.k., wpływy z opłat za udostępnianie map, danych z ewidencji gruntów i budynków oraz innych materiałów i informacji z zasobów powiatowych, a także z opłat za czynności związane z prowadzeniem tych zasobów i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu są dochodami własnymi budżetu powiatu.
Powołane przepisy wskazują na generalny obowiązek organu prowadzącego państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny pobierania opłat za udostępnianie materiałów zasobu. Na taki obowiązek wskazuje również art. 40d ust. 3 p.g.k., zgodnie z którym, opłaty, o których mowa w ust. 1 i 1a, pobiera się przed udostępnieniem materiałów zasobu lub przed wykonaniem czynności, o których mowa w art. 40b ust. 1. Przepis ten odnosi się między innymi do opłaty zryczałtowanej, pobieranej stosownie do art. 40d ust. 1a p.g.k. za udostępnienie materiałów w związku ze zgłoszeniem prac, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 lub uzupełnieniem zgłoszenia.
Wyjątki od zasady odpłatnego udostępniania materiałów zasobu ustawodawca określił w sposób enumeratywny w ustawie Prawo geodezyjne i kartograficzne. Należy do nich między innymi przypadek zwolnienia od opłaty na podstawie art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k. Zgodnie z tym przepisem nie pobiera się opłaty za udostępnianie danych na podstawie art. 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
Zakres podmiotowy ustawy o informatyzacji określony został w art. 2. Zgodnie z art. 2 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2 - 4, przepisy ustawy stosuje się do realizujących zadania publiczne określone przez ustawy: 1) organów administracji rządowej, organów kontroli państwowej i ochrony prawa, sądów, jednostek organizacyjnych prokuratury, a także jednostek samorządu terytorialnego i ich organów, 2) jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych. Podmioty te oraz podmioty wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 3 - 11 ustawy o informatyzacji ustawodawca nazywa podmiotami publicznymi.
Przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o informatyzacji oznacza, że przepisy ustawy stosuje się do jednostek budżetowych, jeżeli realizują one zadania publiczne określone przez ustawy. Interpretacja tego przepisu prowadzi do wniosku, że ustawodawca wprowadza dwa kryteria. Pierwszym jest realizacja zadań publicznych. Drugim kryterium jest, aby te zadania były określone przez ustawy. Zakres podmiotowy ustawy o informatyzacji odnosi się zatem do podmiotów spełniających łącznie oba te kryteria.
Zgodnie zaś z unormowaniem art. 15 ust. 1 ustawy o informatyzacji, podmiot prowadzący rejestr publiczny zapewnia podmiotowi publicznemu albo podmiotowi niebędącemu podmiotem publicznym, realizującym zadania publiczne na podstawie odrębnych przepisów albo na skutek powierzenia lub zlecenia przez podmiot publiczny ich realizacji, nieodpłatny dostęp do danych zgromadzonych w rejestrze, w zakresie niezbędnym do realizacji tych zadań. Dane, o których mowa w ust. 1, powinny być udostępniane za pomocą środków komunikacji elektronicznej i mogą być wykorzystane wyłącznie do realizacji zadań publicznych (ust. 2). W art. 15 ust. 3 ustawy o informatyzacji zawarta została delegacja ustawowa dla Rady Ministrów do określenia, w drodze rozporządzenia, sposobu, zakresu i trybu udostępniania danych, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem potrzeby usprawnienia realizacji zadań publicznych, zapewnienia szybkiego i bezpiecznego dostępu do danych oraz zabezpieczenia wykorzystania danych do celów realizacji zadań publicznych.
WBG w Lublinie jest jednostką budżetową i realizuje zadania publiczne, co znajduje potwierdzenie w postanowieniach § 1 ust. 2 i § 5 ust. 1 - 8 Statutu Wojewódzkiego Biura Geodezji w Lublinie, stanowiącego załącznik do uchwały nr XIX/328/2020 Sejmiku Województwa Lubelskiego z dnia 28 września 2020 r. W przedmiotowej sprawie realizacja zadania publicznego polegała na sporządzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów na obszarze 1011,5388 ha w obrębie ewidencyjnym K. , gmina H. . Okoliczność realizowania zadań publicznych przez stronę skarżącą, podobnie jak status strony jako podmiotu publicznego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o informatyzacji, nie były w sprawie okolicznościami spornymi. Okoliczności te nie są jednak decydujące dla uznania, że w niniejszej sprawie została spełniona przesłanka zwolnienia od opłat za udostępnienie materiałów zasobu, przewidziana w art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k.
Dla nieodpłatności udostępnienia danych na podstawie art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k. nie wystarczy bowiem spełnienie warunków określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o informatyzacji. Ustawa o informatyzacji przewiduje tryb wnioskowy udostępniania danych z rejestrów publicznych dla podmiotów, o których mowa w art. 15 ust. 1 i w tym zakresie odsyła do art. 15 ust. 3 tej ustawy. Na podstawie upoważnienia ustawowego z art. 15 ust. 3 ustawy o informatyzacji Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 27 września 2005 r. w sprawie sposobu, zakresu i trybu udostępniania danych zgromadzonych w rejestrze publicznym. Przepis § 2 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi wyraźnie, że dane zgromadzone w rejestrze publicznym udostępnia się na wniosek złożony w formie pisemnej lub elektronicznej. Z kolei w § 2 ust. 2 rozporządzenia określono dokładnie, co powinien zawierać wniosek o udostępnienie danych zgromadzonych w rejestrze. Należy do nich wskazanie informacji dotyczących: danych podmiotu ubiegającego się o udostępnienie danych zgromadzonych w rejestrze, adresu siedziby wnioskodawcy, nazwy podmiotu, do którego kierowany jest wniosek, wskazanie zadania publicznego i podstawy prawnej jego realizacji przez podmiot ubiegający się o udostępnienie danych zgromadzonych w rejestrze, którego wykonanie wymaga udostępnienia tych danych, określenie rejestru, w którym są zgromadzone dane, które mają być udostępnione, zakres żądanych danych i wskazanie sposobu ich udostępnienia, wskazanie okresu udostępnienia danych, oświadczenie podmiotu, że udostępnione dane wykorzysta wyłącznie do realizacji wskazanego zadania publicznego, warunki zabezpieczeń technicznych i organizacyjnych niezbędnych do uzyskania dostępu do danych, własnoręczny podpis albo kwalifikowany podpis elektroniczny osoby reprezentującej podmiot ubiegający się o udostępnienie danych zgromadzonych w rejestrze. Rozporządzenie w sprawie udostępniania danych zgromadzonych w rejestrze publicznym zawiera również wzór wniosku o udostępnienie danych zgromadzonych w rejestrze.
Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o informatyzacji łączy bezpłatne udostępnienie danych z rejestru publicznego z koniecznością wystąpienia z wnioskiem złożonym w trybie art. 15 ust. 3 tej ustawy. Podkreślić należy, że przepisy wydanego na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy o informatyzacji rozporządzenia w sprawie udostępniania danych zgromadzonych w rejestrze publicznym, przewidują obowiązek podania we wniosku informacji związanych z bezpieczeństwem przetwarzania uzyskanych danych, jak choćby oświadczenie podmiotu, że udostępnione dane wykorzysta wyłącznie do realizacji wskazanego zadania publicznego, czy też określenie warunków zabezpieczeń technicznych i organizacyjnych niezbędnych do uzyskania dostępu do danych. Jak wskazuje się w orzecznictwie, wniosek złożony na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o informatyzacji powinien dotyczyć realizacji konkretnego, zindywizualizowanego i określonego w czasie zadania publicznego. Wniosek nie może się odwoływać tylko w sposób ogólny do rodzaju zadań publicznych, jakie może realizować wnioskodawca (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 maja 2020 r., sygn. I OSK 1338/19,). Uzyskane dane mogą być wykorzystane wyłącznie do tego konkretnego zadania, co ustawodawca podkreśla w art. 15 ust. 2 ustawy o informatyzacji.
W sprawie nie ulega natomiast wątpliwości, że strona skarżąca nie złożyła wniosku o udostępnienie danych zgromadzonych w rejestrze publicznym w trybie art. 15 ust. 1 i 3 ustawy o informatyzacji, w związku z treścią rozporządzenia w sprawie udostępniania danych zgromadzonych w rejestrze publicznym. Takiego wniosku nie może zastąpić powołanie się w załączniku do zgłoszenia prac geodezyjnych na przepis art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k. w związku z art. 15 ustawy o informatyzacji, przewidujący niepobieranie opłat za udostępnienie materiałów zasobu. Nie jest to bowiem wniosek złożony w trybie art. 15 ust. 3 ustawy o informatyzacji i nie zawiera elementów wymaganych rozporządzeniem w sprawie udostępniania danych zgromadzonych w rejestrze publicznym.
Z przepisów ustawy o scalaniu i wymianie gruntów wynika, że udział WBG w Lublinie w pracach scaleniowych ogranicza się przede wszystkim do wykonania, wymagających specjalistycznej wiedzy z zakresu geodezji i kartografii prac technicznych, niezbędnych m.in. do wszczęcia i prowadzenia postępowania scaleniowego. Projekt scalenia lub wymiany gruntów stanowi pracę geodezyjną, która podlega zgłoszeniu właściwemu staroście stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. j i której wyniki podlegają następnie włączeniu do zasobu geodezyjnego i kartograficznego na podstawie art. 12a ust. 1 p.g.k. Przepis ten określa, że wykonawca prac geodezyjnych po wykonaniu zgłoszonych prac jest obowiązany złożyć do organu Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, do którego zostały zgłoszone prace geodezyjne, zawiadomienie o przekazaniu wyników zgłoszonych prac, dołączając wyniki prac geodezyjnych. Wyniki tych prac geodezyjnych, podlegają obowiązkowej weryfikacji przez organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej (art. 12b ust. 1 p.g.k.).
Należy zatem przyznać rację organowi odwoławczemu, że zgłoszenie pracy geodezyjnej przez Wojewódzkie Biuro Geodezji w Lublinie zostało dokonane w wyniku realizacji obowiązku ustawowego wynikającego z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. j p.g.k. Jest to tryb odmienny od trybu wnioskowego uregulowanego przepisami art. 15 ust. 1 ustawy o informatyzacji. Tryb zgłoszenia prac geodezyjnych wiąże się bowiem ze złożeniem dokumentu zgodnego z wzorem, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 1 p.g.k. i określonym w rozporządzeniu w sprawie wzorów zgłoszenia prac geodezyjnych. Ze zgłoszeniem dokonanym stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. j p.g.k. wiąże się zarazem obowiązek uiszczenia opłaty za udostępnienie materiałów zasobu. Opłata ta ma szczególny zryczałtowany charakter, o czym stanowi art. 40d ust. 1a p.g.k.
Przytoczony przez stronę skarżącą na poparcie swego stanowiska wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 24 czerwca 2021 r., sygn. akt III SA/Lu 292/21, został wydany w odmiennym stanie faktycznym. W sprawie tej podmiotem ubiegającym się o zwolnienie od opłat za udostępnienie materiałów zasobu była spółka prawa handlowego, która złożyła wniosek o udostępnienie materiałów zasobu i jednocześnie załączyła wniosek zgodny z rozporządzeniem Rady Ministrów z 27 września 2005 r. w sprawie sposobu, zakresu i trybu udostępniania danych zgromadzonych w rejestrze publicznym. Spór w sprawie dotyczył zaś ustalenia, czy spółka jako podmiot niepubliczny realizuje zdania publiczne.
Natomiast w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z odmienną sytuacją. Podmiot realizujący zadania publiczne polegające na wykonaniu pracy geodezyjnej w postaci sporządzenia projektu scalenia lub wymiany gruntów dokonał zgłoszenia tej pracy w powiatowym ośrodku dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej w trybie przepisów ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne, natomiast nie wystąpił z wnioskiem, o jakim mowa w art. 15 ust. 3 ustawy o informatyzacji w związku z przepisami rozporządzenia w sprawie sposobu, zakresu i trybu udostępniania danych zgromadzonych w rejestrze publicznym.
Jak wskazano już wyżej, takiego wniosku nie może zastąpić wyłącznie powołanie się przy dokonywaniu zgłoszenia prac geodezyjnych na przepis art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k. w związku z art. 15 ustawy o informatyzacji. Nie jest to bowiem wniosek złożony w trybie art. 15 ust. 3 ustawy o informatyzacji i nie zawiera składających się na taki wniosek elementów.
Wymaga podkreślania, że strona skarżąca na żadnym etapie postępowania nie złożyła wniosku przewidzianego w art. 15 ust. 3 ustawy o informatyzacji, a jest podmiotem profesjonalnym. Brak normatywnych podstaw do przyjęcia, iż organ powinien był z urzędu zasygnalizować stronie kwestię ewentualnego złożenia wniosku w trybie ustawy o informatyzacji.
W świetle powyższych rozważań nie zachodziły podstawy do uznania za zasadne zarzutów skargi dotyczących naruszenia art. 40a ust. 2 pkt 4 lit. b p.g.k. w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 15 ustawy o informatyzacji.
W ocenie sądu należało również rozważyć, czy nie zachodzi podstawa do zwolnienia od opłaty za udostępnienie materiałów zasobu, o której mowa w art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k. Strona skarżąca nie sformułowała wprawdzie w skardze zarzutów odnośnie do naruszenia powyższego przepisu, jednakże odwołała się do niego w treści pisma z dnia [...] listopada 2022 r. Ponadto stosownie do art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 z późn. zm.), dalej w skrócie: "p.p.s.a.", sąd administracyjny rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną.
Zgodnie z art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k., w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji, nie pobiera się opłat za udostępnianie wykonawcy prac geodezyjnych lub prac kartograficznych materiałów zasobu – w przypadku prac geodezyjnych lub prac kartograficznych wykonywanych w celu realizacji określonych w ustawie zadań organów administracji geodezyjnej i kartograficznej lub Głównego Geodety Kraju, po podpisaniu umowy w sprawie udzielenia zamówienia publicznego obejmującego takie prace.
Uzasadniając w toku postępowania administracyjnego swoje stanowisko w tej kwestii, strona skarżąca akcentowała, że w przedmiotowej sprawie WBG w Lublinie realizuje prace geodezyjno-kartograficzne, będące ustawowymi zadaniami starosty.
W związku z tym wskazać należy, że stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów postępowanie scaleniowe oraz zagospodarowanie poscaleniowe przeprowadza i wykonuje starosta jako zadanie z zakresu administracji rządowej finansowane ze środków budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 5 - 7 oraz art. 4 ust. 2 i 3. Organem wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do starosty w sprawach z tego zakresu jest wojewoda.
Strona powołała się także na treść art. 3 ust. 4 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów. Zgodnie z tym przepisem prace scaleniowo-wymienne koordynuje i wykonuje samorząd województwa przy pomocy jednostek organizacyjnych przekazanych mu na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. poz. 872, z późn. zm.) lub jednostek utworzonych przez ten samorząd do realizacji tych zadań. Takimi jednostkami są właściwe miejscowo biura geodezji. Strona podkreśliła, że w przedmiotowej sprawie realizuje prace geodezyjne i kartograficzne na podstawie porozumienia regulującego zasady współpracy i wysokość wynagrodzenia za ich zrealizowanie. Dlatego też zdaniem skarżącej czynności te są objęte treścią art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k.
Uwzględniając treść powołanych wyżej uregulowań należy uznać, że WBG uczestniczy w realizacji zadań publicznych, które należą do kompetencji starosty, a także samorządu województwa. Jednakże opisane ustawowe zadania starosty dotyczące przeprowadzenia postępowania scaleniowego oraz zagospodarowania poscaleniowego wynikają z ustawy o scalaniu i wymianie gruntów, a nie z ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, do której jednoznacznie odwołuje się art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k. Trafnie podkreślono w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, że przepis ten, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania decyzji, odnosi się wyłącznie do prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, których wykonywanie służy realizacji ustawowych zadań organów administracji geodezyjnej i kartograficznej lub Głównego Geodety Kraju. Nie budzi wątpliwości, że sytuacja tego rodzaju nie ma miejsca w niniejszej sprawie.
Nie można także odmówić słuszności argumentacji organu o niespełnieniu w okolicznościach sprawy także innej przesłanki wynikającej z art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k. Przepis ten wymaga bowiem - oprócz realizacji określonych w p.g.k. zadań organów administracji geodezyjnej i kartograficznej - podpisania umowy w sprawie udzielenia zamówienia publicznego (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 października 2016 r., sygn. IV SA/Wa 1394/16). Warunkiem koniecznym do przyjęcia, że istnieje podstawa zwolnienia wymieniona w tym przepisie, jest aby zgłoszenie prac geodezyjnych i kartograficznych było poprzedzone podpisaniem przez wykonawcę umowy w sprawie udzielenia zamówienia publicznego obejmującego takie prace na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych.
W przedmiotowej sprawie strona skarżąca nie wykazała spełnienia powyższego warunku, ani nie powoływała się na tego rodzaju okoliczność. Nie wynika to również z akt postępowania administracyjnego. W ocenie sądu także zawarcie porozumienia regulującego zasady współpracy dotyczącej sporządzenia przez WBG projektu scalenia nie może być traktowane jako udzielenie zamówienia publicznego w rozumieniu ustawy Prawo zamówień publicznych.
Odnosząc się do stanowiska strony skarżącej wyrażonego w piśmie z [...] listopada 2022 r. stwierdzić należy, że podniesione tam argumenty pozostają bez wpływu na stan prawny, jaki istniał w dacie wydania zaskarżonej decyzji. Argumenty te dotyczą zmiany treści art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k., wprowadzonej z dniem 10 listopada 2022 r. na mocy art. 7 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o zmianie niektórych ustaw w celu uproszczenia procedur administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców. W nowym brzmieniu przepis art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k. stanowi, że nie pobiera się opłaty za udostępnianie wykonawcy prac geodezyjnych lub kartograficznych materiałów zasobu - w przypadku prac wykonywanych w celu realizacji określonych w ustawie zadań organów administracji geodezyjnej i kartograficznej lub Głównego Geodety Kraju, po podpisaniu umowy w sprawie udzielenia zamówienia publicznego obejmującego takie prace, a w przypadku prac scaleniowych lub wymiennych realizowanych na podstawie ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2022 r., poz.1223) po podpisaniu porozumienia na wykonanie takich prac. Nowe brzmienie tego przepisu przewiduje zatem, że zwolnienie od opłaty za udostępnienie materiałów zasobu obejmuje także prace scaleniowe lub wymienne realizowane na podstawie ustawy o scalaniu i wymianie gruntów, jak również to, że prace muszą być poprzedzone podpisaniem porozumienia na wykonanie takich prac.
W odróżnieniu więc od dotychczas obowiązującej treści przepisu art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k., aktualnie prace scaleniowe lub wymienne realizowane na podstawie ustawy o scalaniu i wymianie gruntów korzystają z ustawowego zwolnienia od opłat za udostępnienie materiałów zasobu. Natomiast z przyczyn omówionych wyżej, przed wejściem w życie omawianej zmiany art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k. z jego normy nie można było zasadnie wywieść takiego zwolnienia w odniesieniu do prac stanowiących przedmiot zgłoszenia w okolicznościach niniejszej sprawy.
Na mocy ustawy zmieniającej z dnia 7 października 2022 r. w odniesieniu do prac scaleniowych lub wymiennych złagodzony został również dotychczasowy warunek określony w art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k., odnoszący się do konieczności podpisania na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych umowy w sprawie udzielenia zamówienia publicznego obejmującego wykonanie prac. Obecnie, w przypadku prac scaleniowych lub wymiennych realizowanych na podstawie ustawy o scalaniu i wymianie gruntów, wystarczy bowiem podpisanie porozumienia na wykonanie takich prac.
Nie oznacza to jednakże, że organ miał obowiązek zastosować takie zwolnienie w dacie wydania zaskarżonej decyzji. Jak wskazują przepisy przejściowe, a mianowicie art. 81 ustawy zmieniającej, ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów wymienionych w pkt 1 - 5. Zatem przepis art. 7 ustawy zmieniającej, wprowadzający nowe brzmienie art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k., wszedł w życie od dnia 10 listopada 2022 r. Nie ma więc zastosowania do stanów faktycznych zaistniałych przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej.
W świetle powyższych wywodów należy przyznać rację organowi odwoławczemu, który nie znalazł podstaw do niepobierania opłaty za udostępnienie materiałów zasobu na podstawie art. 40a ust. 2 pkt 3 p.g.k.
Rozstrzygając stosownie do art. 134 § 1 p.p.s.a. w granicach danej sprawy, sąd nie znalazł również podstaw do stwierdzenia naruszenia przez organ odwoławczy innych przepisów prawa materialnego regulujących przesłanki zwolnienia od opłat za udostępnianie materiałów zasobu oraz przepisów dotyczących sposobu obliczenia należnej opłaty, która została określona w prawidłowej wysokości.
Z tych wszystkich względów i na podstawie art. 151 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/
