Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 grudnia 2022 r., sygn. III SA/Gl 218/22

Ochrona zdrowia

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Fleszer, Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi A. F. na czynność Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia 17 listopada 2021 r. w przedmiocie skierowania na kwarantannę 1. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności, 2. zasądza od Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach na rzecz skarżącej kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

A.F. reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego matkę A. F1. (dalej określana jako skarżący lub małoletni) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na czynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w D. (dalej określanego skrótem jako organ lub PPIS), w przedmiocie nałożenia na małoletnią kwarantanny od 17 do 25 listopada 2021 r..

Zarzucono w niej organowi:

1. naruszenie art. 33 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 oraz art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi., które wymagają dla objęcia danej osoby kwarantanną wydania decyzji administracyjnej, przez brak wydania decyzji administracyjnej, w przedmiocie nałożenia kwarantanny, wskutek zastosowania sprzecznego z treścią tych przepisów § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 6 maja 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii., wyłączającego formę decyzji administracyjnej, bez stosownej podstawy ustawowej, co stanowi jednocześnie nielegalne pozbawienie dziecka skarżącego wolności osobistej, wbrew art.41 ust. 1 i 2 Konstytucji RP oraz wolności wbrew art. 52 ust. 1 Konstytucji RP;

2. naruszenie art. 32 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, przez brak zweryfikowania uzyskanych informacji i danych o podejrzeniu zakażenia oraz o domniemywanym ,,kontakcie" dziecka skarżącego z osobą podejrzaną o zakażenie tzn. o rzekomej styczności z źródłem biologicznego czynnika chorobotwórczego i wykonania własnej, merytorycznej oceny zaistniałej sytuacji w ramach obowiązkowego, w takim przypadku, dochodzenia epidemiologicznego, czego wymaga przepis,